Sraosha: Αν πρέπει να μιλάμε για Σοβιετία

Απολογητής της ΕΣΣΔ δε θα γίνω ποτέ. Κανονικά δεν θα έπρεπε να εξηγεί κανείς γιατί. Εν πάση περιπτώσει, διαβάστε την Κριτική του σοβιετικού σχηματισμού, του αείμνηστου Κώστα Κάππου.

Τι θα μπορούσε να προσάψει λοιπόν ένας απλός άνθρωπος στον σοβιετικό τρόπο ζωής; Τουλάχιστον τρία:

Πρώτον, την απουσία έστω και προσχηματικά της ελευθερίας του λόγου, τη φίμωση των πάντων, την κυριαρχία της μαρξιστικής-λενινιστικής ορθοδοξίας στα πάντα: από τη μουσική μέχρι τις κάλτσες. Την ανελέητη μηχανή της προπαγάνδας.

Επίσης, την άθλια δημόσια αισθητική του ολοκληρωτισμού, που μόνον ως κιτς φολκλόρ αντέχεται, πολύχρωμη και ντιρλαντά σε ό,τι αφορούσε το μονολιθικό Κράτος και το Κόμμα, σε αντιδιαστολή με την γκρίζα και σκυθρωπή καθημερινότητα εκατομμυρίων ανθρώπων.

Τέλος, το πανταχού παρόν κράτος της ολοκληρωτικής καταστολής, που επιτηρούσε ασφυκτικά τις ζωές των άλλων και έλεγχε κάθε συνάθροιση επιβάλλοντας παντού την τάξη φυλακής.

Και πάμε τώρα σε μια αστική δημοκρατία των αρχών του 21ου αιώνα. Τι θα μπορούσε να προσάψει λοιπόν ένας απλός άνθρωπος στον τρόπο ζωής σε μια τέτοια δημοκρατία; Τουλάχιστον τρία:

Πρώτον, την προσχηματική ελευθερία του λόγου, τη φίμωση "ακραίων" απόψεων στο όνομα της ασφάλειας και της κοινωνικής ειρήνης (δε σεβόμαστε το Ισλάμ, τους γκέι ή τους Ασιάτες: να μην εξεγείρονται θέλουμε, να μη φωνάζουν καν), την κυριαρχία της νεοσυντηρητικής-νεοφιλελεύθερης ορθοδοξίας και των μονολιθικών πολυεθνικών στα πάντα: από τη μουσική μέχρι τις κάλτσες. Την ανελέητη μηχανή της προπαγάνδας.

Επίσης, την άθλια δημόσια αισθητική του καταναλωτισμού, που μόνον ως κιτς φολκλόρ αντέχεται, πολύχρωμη και ντιρλαντά σε ό,τι αφορά την κατανάλωση, σε αντιδιαστολή με την γκρίζα και σκυθρωπή καθημερινότητα εκατομμυρίων ανθρώπων.

Τέλος, το πανταχού παρόν κράτος της ολοκληρωτικής καταστολής, που επιτηρεί ασφυκτικά τις ζωές των άλλων και ελέγχει κάθε συνάθροιση προσπαθώντας να επιβάλει παντού την τάξη φυλακής.