• • •
• • •
Vera J. Frantzh | 06.07.2017
•
Αλέξανδρος Σύρρος | 05.07.2017
•
Panos Dodis | 05.07.2017
•
Georgia Drakaki | 05.07.2017
•
Nicolas Androulakis | 05.07.2017
•
Κάποτε, στο πολύ μακρυνό παρελθόν, σπούδασε Διεθνείς Σχέσεις και Security Studies στο Πανεπιστήμιο Aberystwyth της Ουαλίας, μόνο και μόνο για να καταλάβει ότι η ανασφάλεια είναι αυτή που, τελικά, μας κάνει ελκυστικούς. Θεωρεί ως υπέρτατη ίαση όλων το θέατρο και το μόττο της είναι "Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο". (Επαναλαμβάνει τουλάχιστον 8 φορές ημερησίως προ ύπνου).
Ντρέπεται να λέει πως γράφει, με την συγγραφική έννοια του όρου. Με την όποια έννοια του όρου. Απλά προσπαθεί να αποτυπώνει σκέψεις, αισθήσεις, αναμνήσεις (παρελθόντος και μέλλοντος), σαν να έγραφε σε ένα σημειωματάριο τσέπης. Θα ήθελε πολύ να μπορεί να ζωγραφίζει, γιατί τότε δεν θα χρειαζόταν ούτε να μιλά ούτε να γράφει.
Δυστυχώς για εσάς, αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ.
Επίσης, της φαίνεται έξτρα παράξενο να γράφει για τον εαυτό της σε τρίτο πρόσωπο.
Ντρέπεται να λέει πως γράφει, με την συγγραφική έννοια του όρου. Με την όποια έννοια του όρου. Απλά προσπαθεί να αποτυπώνει σκέψεις, αισθήσεις, αναμνήσεις (παρελθόντος και μέλλοντος), σαν να έγραφε σε ένα σημειωματάριο τσέπης. Θα ήθελε πολύ να μπορεί να ζωγραφίζει, γιατί τότε δεν θα χρειαζόταν ούτε να μιλά ούτε να γράφει.
Δυστυχώς για εσάς, αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ.
Επίσης, της φαίνεται έξτρα παράξενο να γράφει για τον εαυτό της σε τρίτο πρόσωπο.
posts
Θάλεια Παπαδοπούλου | 06.07.2016
Οι πενθούντες είναι σαν κινούμενοι γήινοι Αρχάγγελοι Μιχαήλ. Κυκλοφορούν ανάμεσα στους ανθρώπους και μόνο αυτοί γνωρίζουν ότι όλοι θα πεθάνουν.
• • •
• • •
Θάλεια Παπαδοπούλου | 31.05.2015
Το παλιό εργοστάσιο λιπασμάτων στη Δραπετσώνα έπεσε τυχαία επάνω μου ένα απόγευμα που έτρεχα να γλιτώσω από τον εαυτό μου.
• • •
Θάλεια Παπαδοπούλου | 17.05.2015
Επικολυρικό κείμενο για την θλίψη του απόηχου της κίνησης, που έπρεπε (φευ) να είχε γίνει
• • •
Θάλεια Παπαδοπούλου | 10.04.2015
Τίποτα δεν έχει σημασία. Γεννιόμαστε, γεννάμε, αγαπάμε, ερωτευόμαστε, μαλώνουμε, τρώμε τις σάρκες μας, ξανά αγαπιόμαστε, γιατί;• • •
Θάλεια Παπαδοπούλου | 20.01.2015
Μόνο ένας κλόουν μπορεί να καταλάβει έναν άλλο κλόουνΊσως γι αυτό με διάλεξες και σε διάλεξα
• • •
Θάλεια Παπαδοπούλου | 11.01.2015
Οι γυναίκες στο έργο του Fellini είναι μια κατάσταση αρχετυπική. Όλες συμβολίζουν κάτι. Κάτι που είτε ο ίδιος ήδη είχε ζήσει ή που είχε φανταστεί. Στην περίπτωση του Fellini το ένα με το άλλο δεν είναι πάντα καθαρά. Η φαντασία και η πραγματικότητα, η αλήθεια και το ψέμμα, είναι δυσδιάκριτα.
• • •
Θάλεια Παπαδοπούλου | 25.12.2014
Η ιστορία πατάει επάνω σε δίπολα: Του έρωτα και του θανάτου. Της ζωής και του θανάτου (κυριολεκτικά και μεταφορικά). Της θετικότητας και της αρνητικότητας. Της οργανωμένης θρησκείας και της μαγγανείας. Της αθωότητας και της ενοχής. Της δικαιοσύνης και της αδικίας.
• • •
Θάλεια Παπαδοπούλου | 24.12.2014
Δεν ντρέπομαι να ομολογήσω, πως κάλαντα έλεγα ακόμα και σε μια σχετικά μεγάλη ηλικία. Δεν ξέρω, ποια θα λέγατε ότι είναι η σχετικά μεγάλη ηλικία που μπορεί κάποιος να λέει κάλαντα; Εγώ θα έλεγα ως και δευτέρα-τρίτη γυμνασίου.
• • •
Θάλεια Παπαδοπούλου | 24.12.2014
Και τότε την χτύπησε. Είχε μονοτονίσει πρωτοτυπώντας. Μέσα στον πυρετό της ανακάλυψης κάτι νέου, έγινε η ίδια μια κοινοτοπία, ένα κλισέ.
• • •