• • •
• • •
Vera J. Frantzh | 06.07.2017
Panos Dodis | 05.07.2017
Georgia Drakaki | 05.07.2017
Nicolas Androulakis | 05.07.2017
Δημοσιογράφος. Εκτιμά την βαρύτητα της ποπ. Γνωρίζει πού βρίσκεται η Χαμένη Λεωφόρος. Έχει και μπλογκ (http://www.mariamarkouli.blogspot.gr/).
posts
Τομ Κρουζ φάε τη σκόνη μας. Γατάκια.
• • •
Μοιραζόμαστε τον κόσμο, δεν μας ανήκει, λέει ο Brian Eno
• • •
• • •
O πατέρας αγαπούσε το Πάσχα. Αγαπούσε τις μυρωδιές της άνοιξης.
• • •
• • •
Με ζεστό καφέ και τον Keith στο πικάπ. Δεν πρόκειται να σ’ αφήσει να πας πουθενά.
• • •
Θα σας πω μια ιστορία λοιπόν. Την ιστορία μου με τον David Bowie. Όταν τον συνάντησα στον Τάφο του Ινδού.  
• • •
Η σκηνή μοιάζει λίγο με σκηνικό βαριετέ, ο Μπομπ κάθεται και πιάνει δουλειά στα πλήκτρα. Απέναντι (κοιτάω να δω) αγναντεύει κάτι πεύκα ψηλά και τα άστρα.  Οπότε, όλα να τα περιμένεις.
• • •
Η Τύχη παίζει πάντα μπάλα. Και πάντα κερδίζει...
• • •
Αυτή τη στιγμή, έτσι όπως είμαστε και χωρίς πολλά πολλά, μπορώ επιτόπου να οργανώσω  πάρτι, να μοιράσω καπελάκια και σφυρίχτρες, να κρεμάσω κορδέλες, να  φωνάξω open bar και everybody welcomed για την περίσταση!
• • •
Επτά λόγοι που το "Under the Skin" είναι ωραία ταινία (και από άλλο πλανήτη)
• • •
Οι άνθρωποι κοίταξαν τον ουρανό και κούνησαν τα κεφάλια, λέγοντας από μέσα τους με νόημα "αυτή είναι η τελευταία βροχή  για φέτος" (αλλά βέβαια δεν είναι, έχει κι άλλες βροχές και μην ξεχνάμε κι εκείνες του Μαΐου - γιατί στον καταραμένο τόπο Μάη μήνα πάντα βρέχει), πριν δύσει όμως ο ήλιος είχε πάλι βγει –συμφωνημένα πράγματα αυτά εδώ στο Bay που έχουν αρχίσει οι δουλειές.
 
• • •
Aσυναίσθητα σφίγγω τη γροθιά μου, έτοιμη για ένα πετυχημένο κροσέ ενώ περνάνε στο γρήγορο από το μυαλό μου πολλά σαγόνια που θα το άξιζαν. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα, χαλαρώνω τη γροθιά, η ιστορία έχει ενδιαφέρον στην οθόνη.
• • •
Mέσα σε αυτό που ζούμε, στα θολά νερά και σε ό,τι έχει πληρώσει αυτή η πόλη, ακόμη και οι ακακίες μπορεί να κακιώσουν. Γι' αυτό Rethink, με το καλό.
• • •
• • •
Εκείνη την μέρα η μικρή Αντουανέττα ετοιμάστηκε να πάει με τις ξαδέλφες της στη θάλασσα. Το φαγητό είχε ήδη μπει στο φούρνο –μοσχομύριζε όλο το χωριό– έτσι ώστε όταν τα παιδιά επέστρεφαν από το μπάνιο να κάτσουν μαζί με τους μεγάλους στο τραπέζι και να φάνε. Όπως γινόταν κάθε Κυριακή του καλοκαιριού. 
• • •