Tit-bits
15-05-2020

Για τις λαϊκές απογευματινές

Τα δικαστήρια, μακάρι να είναι λαϊκές απογευματινές, κύριε Σκέρτσο. Για έναν απλό λόγο: δεν δουλεύουν το απόγευμα.

Αλλά εσείς, στις «προσωπικές» σας γραμμές (όπου βέβαια, δεν είστε δημόσιο πρόσωπο, αλλά ένας ελαφρά αναξιοπαθών χίπης) χρησιμοποιείτε το «λαϊκός» για να πονηρέψει ο αναγνώστης και να κάνει έναν εύλογο συμφυρμό με τα «λαϊκά δικαστήρια», οπότε υπάρχει παραπομπή στην «Ελένη» του Γκατζογιάννη και άλλα εμφυλιακά.

Την αδολεσχία σας φυσικά, πήρε χαμπάρι ο πρώτος διδάξας την χαμαιλεοντικήν τέχνην στον παρόντα αιώνα, εννοώ τον Σύριζα, που ευθύς ζήτησε να παραιτηθήτε (διότι μάλλον είσθε κακή επιρροή για τον Μητσοτάκη).

Το σχόλιό μου: χαζά και χαμένα. Ένας γεννημένος οργανωτής πολιτικών εγκεφάλων δεν κινδυνεύει να μείνει άνεργος ― ο Σύριζα το δοκιμάζει άκεφα μήπως και σας προσλάβει αν μείνετε ελεύθερος.

In the cool of the day

Μεσομηνιά, κοψοχρονιά, το πιάτο της ημέρας.

Προμπλέμο με τα αερόπλανα: δεν χωράνε πουθενά να παρκάρουν. Άσε που χαλάνε. Επομένως η Αβρούπα που υποτίθεται παραπλανεί τον κορονοϊό, δίνει οδηγία στους ταξιδιώτες να επιβιβαστούν όλοι, κανονικά, με μάσκες, διότι δεν είναι εποχή παχέων αγελάδων.

Απεναντίας, οι ταρίφες, οι Κτελατζήδες, τα μετρό και τα τραμάκια, τρόλαιη και λεωφορεία, είναι αυτονόητο να αραιώνουν τις θέσεις καθημένων (αλλά δεν απαγορεύεται η σαρδελοποίηση των ορθίων) αρκεί να υπέρχει σέβας στις οδηγίες της πολιτικής προστασίας (προτεκτούρα κιβίλις).

Η διαχείριση των ακτών

Επίσης δεν θα μας το κάνετε μπουρδέλο το ελληνικόν φως.

Οι κώλοι δεν θα κουνιούνται ασέμνως από την έξαψη του αλκοόλ και τα μοντελοκόριτσα  να περιοριστούν στα εύγλωττα βλέμματα, καθώς η μουσική κόβεται μαχαίρι, επειδή καυλώνουν οι νέοι μας και οδηγούν στην σνιφαριστή παρτουζίτιδα.

Όλα κι όλα. Οι παραλίες δείχνουν πώς θα γλυτώσει ο τόπος την ηθικήν εξέλκωσιν. Βέβαια, οι επιτροπές λογάριαζαν να δώσουν αβάντζο αυτό το Σαββατοκύριακο, με ελαφρύνσεις στον δημόσιο χώρο, αλλά «ρίχνε τα προστίματα για να πεθάνει ο Χάρος» κατά μία σαρκαστική παροιμία.

Για το σιντριβάνι στην Ομόνοια

Λόφοι ύδατος, μνεία χαμένων δεκαετιών, ώσπου να γενούν τα υπεσχημένα, ας πλαδαρώσει το πόπολο με αμήχανη εναλλαγή πιδάκων.

Ο δήμαρχος αυτός έρχεται από στερεά παράδοση. Μόνον που η θέση του περιφερειάρχη ενός μέρους της Ρούμελης, είναι το ένα εκατοστό της θέσης του Δημάρχου της Αθήνας.

Ο τρόπος «ανέμελα, με αφέλεια επικοινωνώ, αλλά είμαι της φαμίλιας και σεμνά διαλέγω ρόλο καρατερίστα, αφού ο θείος πρωταγωνιστεί» δεν ισχύει, και παράδειγμα ο νυν υπουργός Καραμανλής, που δεν τον αλλάζουν λόγω ονόματος.

Οι συντεχνίες

Δύο τρόποι υπάρχουν να γλυτώσει ένα κράτος από τις συντεχνίες. Είτε να μοιράσει τη δουλειά (το πράττουν οι Τούρκοι επιτυχώς επί δεκαετίες) είτε να τις αλώσει όπως η Θάτσερ πριν σαράντα χρόνια.

Δεν θα τα κατάφερνε εάν δεν είχε ο κάθε υπήκοός της μια πένα παραπάνω στον φτωχικό του μήνα. Αυτά τα απλά διδάγματα δεν τα κατανοεί ο Βερβεσός, η Aegean, η ΠΟΕΔΗΝ και καμιά δεκαριά επαγγελματικές ενώσεις που εμπιστεύτηκαν αριστεριστές να τις διαχειρίζονται, πιστεύοντας ανακριβώς πως η εριστική τακτική τους, φοβίζει την επάρατο μπουρζουαζία.

Πλήθος γραμμών ενός κειμένου που επιγράφεται Das Kapital θέτει πιπεράκι στες δοξασίες που επαγγέλονται.

«Κι αν χιονίζει και αν βρέχει, το αγριογούρουνο αντέχει» που έλεγαν οι παλιές παρέες των μπαγιάτηδων.

Κοτσύφι= blackbird singing in the dead of night

Αφού ακόμη υπάρχει ο κύριος Κοτσιφάκης στο μελέτι σας, αγαπητοί μου καθηγητές, μη περιμένετε παυσίπονο ενώ σας πετσοκόβουν.

Ταυτόν ισχύει για δικηγόρους, και άλλους αμύντορες των αρχών της Παιδείας και της Δικαιοσύνης που προτιμούν ηβηδόν απάγξασθαι, παρά να κριτικάρουν την ποθητή, αγελαδοτρόφο δισιπλίνα των.

Η γνώμη μου: εάν ποθείτε μια ζωή χωρίς ορθογραφικά και δικαστικές αίθουσες ασυγκίνητες, αλλά αποτελεσματικές, συμμαζέψτε τον ασάρωτο οίκο σας. Αμάν πχια.

Απέσυρες εμπιστοσύνη από το πάνελ Χαρδαλιά-Τσιόδρα και Κοντοζαμάνη;

Ναίσκε. Αρκετά. Μια κυβερνητική επιτροπή με επιστημονί ζελέ ― λάθος ποιητικές παραπομπές ― εξοργιστικά ουδετερόκλιτη ― με ιδιότυπο ιδιόλεκτο αναφορά ήταν.

Για τα στατιστικά της Υγείας, ήθελα εξειδικευμένο συνεργείο. Θα προτιμούσα, ρομαντικός γαρ, η Επιτροπή για την πανδημία να συνεδριάζει ζωντανά, στο άλλως άχρηστο και ματαιόσπουδο κανάλι της Βουλής, πλήν των συνεδριών και των επιτροπών εννοείται.