Αν είχατε καιρό, θα σας παρέπεμπα στο Ragtime του Μίλος Φόρμαν, από την πλευρά του Τζέημς Κάγκνεϊ, αλλά στοχεύω σε μια ολιστική ερμηνεία του προσφάτου Νοεμβριανού δράματος, που μόνον ένας Ντέιβιντ Λην στον «Λώρενς της Αραβίας» θα μπορούσε να αναστηλώσει, με εργαλείο μια μουβιόλα που βρέθηκε στην μαύρη Κόλαση οπου βρίσκονται συνήθως οι δημιουργοί.

Το σενάριο: τρεις παράδες στην τιμή μισού ζλότι.

Έχουμε τρεις πόλους προθέσεων: τους χρήστες του ακινήτου της ΑΣΟΕΕ, την αστυνομία υπό ενδυματολογική ποικιλία και τους κήνσορες της Ηθικής, της ανταλλαγής τηλεοπτικών μπουκέτων της πρωινής ζώνης. Μερικοί διαδίδουν πως πταίγει η κυβέρνηση και τα κόμματα, αλλά δεν είναι σε θέση να καταλάβουν ότι κυβέρνησις, ειδικά η πρόσφατη, εξεικονίζεται ως αποτελουμένη εκ τεμαχίων σαρκών, που απαιτούν άλλην ωρίμανσιν, άλλο μαγείρεμα και άλλη διαχείρισι των αποφαγίων.

Η αστυνομία καταλαμβάνει καταλήψεις, και περιγράφονται ασκόπως όλες οι δράσεις της από τα κανάλια, αλλά δεν καταλαβαίνει πως μια συγκέντρωση στην πλατεία Βικτωρίας με αρκετό κόσμο δεν βρίσκεται εκεί για να τιμήσει την γηραιά αυτοκράτειρα, μήτε για να ακούσει τον ράπερ της μόδας να παραφράζει το «μάνα μου και Παναγιά», αλλά επιθυμεί να μπουκάρει στην κλειδωμένη ΑΣΟΕΕ, ενώ οι δυνάμεις ελέγχου της περιοχής ακολουθούν το στρατηγικό τους σχέδιο. Μόνο που είναι oυρμπανιζέ υπόθεση και γλυστράει, καθώς δεν έχει οδοφραγματικό χαρακτήρα. Αυτά τα φιλόδοξα σχέδια απαιτούν φήλντ Μάρσαλ, έναν Ζούκωφ η έναν Πάττον, ο οποίος δεν πολυφάνηκε. Ίσως διάλεξαν τον Τουχατσέφσκη, ικανότατον, μόνον που εκκαθαρίστηκε το 1938 και μόνο με την Φήμη δεν γίνονται αυτά.

Το plot

Είναι τελείως ξεκούδουνο να περιγράφεται το όποιο επιτελικό σχέδιο της Αστυνομίας, με φοβερές λεπτομέρειες -αυτά είναι για τους θεατές του Castle. Επίσης, καιρός να σταματήσει η αντιμωλία κυβέρνησης και τέως κυβέρνησης για ένα ζήτημα με το οποίο δεν έχουν αμφότεροι καμία σχέση. Γενικώς, το καυχάσθαι αωρί και προώρως είναι κύριο γνώρισμα των παρατάξεων που έχουν δύναμη τάγματος και χάνουν από διμοιρία.

Οι Τελειωμένοι αρχιψευταράδες (κατά τα κατά συνθήκην ψεύδη του Μαξ Νορντάου)

Η πρώτη ψεμματούρα ήρθε από τους διαδηλωτές. Πήγαν στην ΑΣΟΕΕ είτε για μάθημα είτε για συνέλευση. Όχι. Δεν πήγαν γι αυτό.

Η δεύτερη, συνεχής ήταν από τα έρμα τα γεροντοσυριζόνια που πήγαν να σώσουν τους διαδηλωτές. Λούστηκε ο Φίλης κατευθείαν μια άρνηση, από κάποιον διαδηλωτή που δε ήθελε «καπέλωμα». Μήτε κι ο Φίλης ήθελε να καπελώσει, αλλά δεν ξέρω ποιος κατάλαβε πως ο άνθρωπος μόλις ξεπέρασε τον Κόμη Ζακαλοτ στην κούρσα της διαδοχής. Θα με πείτε πως ο Σύριζα έχει αρχηγό τον Τσίπρα. Αλλά λίγες ώρες μετά ο αρχηγός εθεάθη παίζων καντίλλιες με τα δύο θωρακοφόρα Τ 34 των ΛΑΟφορικών ενισχύσεων του Μητσοτάκη ήτοι τους Βορίδη – Γεωργιάδη και εν ευθυμία έφαγαν τα ψαχνάδια από το λαβράκι που ετοίμασαν για τον Κινέζο.

Μόνον από την τρελή επανάληψη του τί εφόρουν οι κυρίες της Ελληνικής Αυλής κατάλαβα πως η κυβέρνηση άλλαξε το καλοκαίρι και βλέπουμε πως θα εξελιχθεί.

Να τελειώσω. Η αστυνομία μάχεται τις διαδηλώσεις, η κυβέρνηση θέλει τα Ελγίνεια και νομίζει πως θα της επιστραφούν μετά τον Δ σινοευρωπαϊκό Πόλεμο που θα διεξαχθεί για ψύλλου καλιγγωμένου πήδημα στον 23ον αιώνα.

Και τώρα πρέπει να κλείσω την ανταπόκριση, επειδή ζαλιστηκα από την εναλλαγή εικόνων άνευ λόγου και λέω να πλακώσω τις αυτάρες μου ώσπου η γοητεία του αυταρχισμού να μειωθεί κάπως, διότι οι αντίπαλοί του συναποτελούνται από ένα ατελείωτο φρικαρισμένο και ασύντακτο μελό, κι ώσπου να ξαναμπεί η Φωτίου στα κλασικά της σχήματα, εγώ θα κρύβομαι.

Mη μπει Κινέζος, Ρώσος, φιλοβαλκάνιος στην Εθνική μας Αφήγηση, και παρευθύς μας πλακώνει μία Ελληνική Άνοιξις που είναι όλη εδική μας. Ξανάγινε με τον ρημάδη τον Αγωγό κατά Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη μεριά το 2008 και φέτο πάει να το γυρίσει σε γενική κατάβρεξιν λόγω ιδεολογίας και άλλων ευαγών.