Στο ποδόσφαιρο όπως …παντού
Είναι λεπτομέρεια, το ξέρω (εκτός, φυσικά, για εκείνους που την υφίστανται, για τους οποίους ουδέν το «λεπτομερές»). Αλλά οι λεπτομέρειες αναδεικνύουν καμιά φορά την εικόνα, τον υπόνομο και το πώς δεν αλλάζει παρά την πάροδο δεκαετίας.
Στον Άρη το 2008 αγωνιζόταν ο Αβραάμ Παπαδόπουλος. Ήταν ταλέντο και τον είχαν ζητήσει ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός. Ο παίκτης είχε έναν ακόμη χρόνο συμβόλαιο με τον Άρη. Ο Άρης, όπως είχε κάθε δικαίωμα, δεν δέχθηκε τις προσφορές. Αντίθετα, κάλεσε τον παίκτη και του ζήτησε να υπογράψει νέο συμβόλαιο μέχρι το 2013. Εκείνος, όπως είχε κάθε δικαίωμα, αρνήθηκε. Πιστεύοντας στην αξία του προτίμησε να μείνει ελεύθερος ένα χρόνο αργότερα παρά να εκχωρήσει στον Άρη κέρδη από τη μελλοντική μεταγραφή του. Enter η «μαγκιά». Ο τότε πρόεδρος του Άρη διαμήνυσε στον Παπαδόπουλο ότι, αν δεν δεχόταν παράταση του συμβολαίου του, θα τον άφηνε ένα χρόνο στις κερκίδες για να τον κάψει ως ποδοσφαιριστή. Για να ενισχυθεί η αρχοντική αυτή άσκηση πίεσης, οργανωμένοι «φίλαθλοι» επιχείρησαν να προπηλακίσουν τον παίκτη, ο δε πρόεδρος έδωσε εντολή στον προπονητή να τον ξεγράψει. Ο προπονητής (Μπάγεβιτς) παραιτήθηκε.
Όλα αυτά γράφονταν τότε σε όλα τα αθλητικά ρεπορτάζ – όπως γράφεται συνεχώς τις τελευταίες μέρες ότι η ΑΕΚ «τέλειωσε» τους Μπακασέτα, Σιμόες και Λαμπρόπουλο, επειδή δεν δέχτηκαν να ανανεώσουν τα συμβόλαιά τους (που δεν έχουν λήξει) με τα λεφτά που προσδιόρισε το «κλαμπ» – ίσον ένας. Τότε, το 2008, ο πρόεδρος του Άρη είχε αίφνης μαλακώσει, είχε ξαναρχίσει να αποκαλεί τον Παπαδόπουλο «Αβραάμ» και βρέθηκε λύση. Γιατί; Ίσως επειδή ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου είχε ξαφνικά παρέμβει ζητώντας από την Εισαγγελία Θεσσαλονίκης να εξετάσει μήπως εις βάρος του ποδοσφαιριστή διαπράχθηκαν εγκλήματα. Ίσως ο πρόεδρος του Άρη να ενημερώθηκε ότι η απειλή να ζημιώσεις το επάγγελμα κάποιου, αν δεν στέρξει να κάνει κάτι από το οποίο θα αποκομίσεις κέρδη, ενδέχεται να συνιστά εκβίαση.
Δέκα χρόνια μετά, ο ίδιος υπόνομος. Ή χειρότερος. (Ο Ουζουνίδης, πάντως, δεν παραιτήθηκε). Η εταιρεία ΑΕΚ προσβάλλει έκδηλα την προσωπικότητα τριών βασικών εργαζομένων της. Η εκδοχή, που είχε τότε επισημάνει ο αντεισαγγελέας του Α.Π., πλανάται. Και ουδείς αντιδρά.
Οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται. Αλλού. Εδώ είναι διαφορετικά. Γι’ αυτό θα έρχονται μόνο όσοι θέλουν να κολλήσουν τα τελευταία ένσημα. Και να μην έχουν μακρινές πτήσεις – αλλιώς πηγαίνουν στην Κίνα. Και όχι μόνο στο ποδόσφαιρο.
