Με χαρά ανακοινώνω την τελευταία  μου απόφαση. Θα γράψω και θα εκδώσω βιβλίο. Δέκα τυπογραφικά, για ηλικίες 8 – 88, χωρις σεξ, ύβρεις και βία, με απλά νοήματα αμέσως κατανοητά. Μήτε μία λέξη που ξώκειλε, πλήν με τεράστια ανταπόκριση αναγνωστών. Θα μεταφραστεί, θα γίνει ταινία ή κάτι παρόμοιο. Φυσικά θα τυπωθεί με άλλο όνομα. Μάλλον γυναικείο.

Και γιατί «με χαρά;». Διότι αυτό το μπουκ το σκέφτηκα by the book. To θέμα, πανανθρώπινο και απλό, εκατοντάδες συνάδελφοι θα βαρέσουν το κούτελο εν απογνώσει επειδή δεν το σκέφτηκαν πρώτοι.

Τα παιδιά θα την καταβρούν, οι γέροι θα συγκινηθούν, το μεγάλο πλήθος θα φρίξει. Περιττό να τονίσω την ακραία λάγνα κόλαση των αναγνωστριών. Η πλάκα είναι πως η ηδυπάθεια, τα μπινελίκια και το βρωμόξυλο θα ξεχειλάνε, αλλά καμία ρυθμιστική αρχή, και να θέλει, δεν θα κουνήσει το δαχτυλάκι της.

Φυσικά, άχαρο, αστόλιστο και αμαγείρευτο του Χάρου δεν το δίδω. Θα παγώνει το αίμα του αναγνώστη. Θα διαβάζει και θα ρίχνει κλεφτές ματιές εκ πλαγίων. Χωρίς μήτε ένα «μπουουου» απ΄αυτά που βγάζουν τα φαντάσματα για να τρέμουν οι λιγόψυχοι.

Μου πήρε μόλις εβδομήντα χρόνια να εξελίξω την ιδέα. Αν αποφάσιζα να το βγάλω τότε, και παρευθύς αυτοκτονούσα, το βιβλίο θα ήταν ελεύθερο πνευματικών δικαιωμάτων. Αλλά ένα έρμο μυαλό διαθέτουμε και δεν τα προλαβαίνουμε όλα.