Αυτό  που συζητιέται στα σόσιαλ μίντια περισσότερο από την διαδήλωση των αγροτών στο Σύνταγμα ήταν ο έρωτας που πάθανε οι γυναίκες για τον κρητικό μελισσοκόμο, που απαθανατίστηκε στην πορεία να καπνίζει με μόρτικο βλέμμα. 

 

Άγρια ομορφιά, σκληρά γένια, έντονες βλεφαρίδες, ανοιχτόχρωμα μάτια, ηλιοκαμένο δέρμα… εντάξει! Δεν τα έχουμε και συνηθισμένα όλα αυτά μαζί σε έναν άντρα. Δε θέλει πολύ για να γίνει viral ένα νεανικό όμορφο πρόσωπο, εντελώς προσφιλές στην αστική κουλτούρα μας, αυτής του συγκερασμού του φοκλόρ με την εκλέπτυνση μπουρζουαζίας και με λίγο Οικονομόπουλο να υπάρχει. Όλοι οι χιπστερς των αθηναϊκών συνοικιών ζηλεύουν το μούσι του, το χωρίς προσπάθεια στιλ του νεο-βιντατζ. Ανεπιτήδευτα έχει όλο το στιλ που έχει εδραιωθεί ως τάση της μόδας τα τελευταία χρόνια που φτάνει ως τον τρόπο ζωής. Και για αυτο αρέσει, λοιπόν.

 

Αρέσει, γιατί ενώ είναι όμορφος άνδρας, έχει και αυτήν την ακαταμάχητη άγνοια της ωραιότητάς του. Αυτό τον κάνει να δείχνει αθώος, αλώβητος από την πόζα και την φιλαρέσκεια. Και άλλους πόντους στο σεξ-απιλ του…

 

Λυσσάξατε, όπως έλεγα… μα τι νομίζετε, όμως; Ό,τι θα σας πάει για σούσι στο Ματουχίσα ή μήπως θα σας φέρει σε δίσκο το πρωινό με τη μαρμελάδα αγριοκέρασο στη φρυγανιά; Για θα σας κάνει μασαζ και μακαρόνια με κιμά; Θα μυρίζει Πάκο Ραμπάν ή προβατίνα; 

 

Τους κάνατε όλους φλώρους με τα φουλάρια μέσα από τα βε τα πουλόβερ, τα κάπρι με τα ρεβέρ, τα τζιν και τις εσπραντίγιες. Και “Έλα, αγάπη μου, φόρα το φουλάρι σου!” και τώρα θέλετε το ακατέργαστο το ορεινό το κρητικόπουλο, που δε θα ξέρει ούτε τις τρίχες να κόβει με το ειδικό ψαλίδι από τα ρουθούνια.

 

Όλα αυτά καταγράφονται για πλάκα. Τέτοια, παρόμοια, ίδια και πολλά άλλα. Γράφτηκαν στους τοίχους, κοινοποιήθηκαν και στο τέλος, μαλλιοτραβηχτήκαμε μεταξύ μας, όχι για το σωστό λόγο, τα μάτια του ομορφόπαιδου, μα γιατί δε συμφωνούσαμε.

 

Αρχίσαμε να ξεχωρίζουμε τα χνώτα μας και σε αυτό το θέμα στα σόσιαλ μίντια. Μια νόρμα αστείου, που υιοθετήθηκε κυρίως από άνδρες, ήταν αυτή που βασίστηκε στην όχι και τόσο εκπολιτισμένη συμπεριφορά που μπορεί να έχει ένας “άσπιλος” μελισσοκόμος που δε γνωρίζει το σαβουρ βιβρ, δεν διαθέτει τον απαιτούμενο μπονβιβερισμό, ούτε καν την στοιχειώδη ευπρεπή συμπεριφορά ενός τριαντάχρονου που έχει γεννηθεί στην πόλη. Τα αστεία τα παρεϊστικα -ουσιαστικά οι ατάκες της στιγμής- βασίζονται πάνω στα στερεότυπα. Οι περισσότεροι, προφανώς, και δε θέλουν να μεμφθουν την ελληνικη επαρχία. Αυτό το είδος σνομπισμού άλλωστε υπάρχει ακόμη; Αν υπάρχει, είναι λίγοι που τον ενστερνίζονται. Τους ανθρώπους που σχολιάζουν με επικριτικό τόνο τα συγκεκριμένης υφής αστεία δεν τους «κάνουμε παρέα» για κανένα λόγο, γιατί η απουσία χιούμορ είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε κάποιον για την ίδια την ποιότητα της ζωής του.

 

Τώρα, υπάρχουν και οι αρκετές γυναίκες που κοροϊδεύουν τις υπόλοιπες που λιώνουν διαδικτυακά για το νεαρό αυτό. Ο διαχωρισμός της γυναικείας επιθυμίας για ένα προβεβλημένο σύμβολο ανδρικής ομορφιάς συνηθίζεται για διάφορους λόγους. Μπορεί να λειτουργεί ώς μια πολεμική από μανιώδη φεμινιστική ψευτοκουλτούρα έως απλή καθαρή και τίμια ομολογία-επιλογή.  

 

Σε κάθε περίπτωση, πάλι στεροτυπικά ο γιδοβοσκός που τόσο αλικοβογιουκλίστικα αγαπήσαμε όλες, το παλικάρι το νταβραντομένο, είναι ένα κοινός τόπος από ταινίες έως ιδανικά προεφηβικά σενάρια ερωτοτροπιών. Για παράδειγμα, υπάρχει μεγαλιώδης ταινία ελαφρού πορνό με στοιχεία γκροτέσκου χιούμορ εθνικής συμβολικής αξίας. Ο τίτλος της “Ο Σεξοκυνηγός” με πρωταγωνιστή τον Φαίδωνα Γεωργίτση στο ρόλο του γκαβού, τίμιου και “προικισμένου” τσοπαναρέου που οι λυσσάρες του χωριού (κατ’αναλογία με τις λυσσάρες του φουμπού) τον ξεμοναχιάζουν όπου βρουν. Υπάρχει σκηνή στην οποία πηγαίνει στο εξωτερικό ιατρείο και η γιατρός τον εξετάζει μένοντας άφωνη και επικαλούμενη τα θεία με αυτό το οποίο βλέπει μπροστά της… λαμπρές σελίδες του ελληνικού κινηματογράφου, αλησμόνητες σκηνοθετικές λήψεις, επικοί διάλογοι.

Για τους άντρες που ζήλεψαν την ελληνική νησιωτική επαρχία που τους παίρνει την πρωτοκαθεδρία στις γυναικείες καρδιές, σας γνωστοποιώ ότι μας αρέσουν οι άσχημοι άνδρες. Αγαπάμε τους άσχημους άνδρες.