Αν δεν μπορείς να κάνεις σεξ με έναν άλλο άνθρωπο, μπορείς πάντα να κάνεις σεξ με τον εαυτό σου. Αλλά αν δεν μπορείς να φιλήσεις έναν άλλο άνθρωπο, δεν μπορείς να φιλήσεις τον εαυτό σου. Αυτοϊκανοποίηση στο φιλί δεν υπάρχει. Υποκατάστατα στο φιλί δεν υπάρχουν. Ενώ στο σεξ μπορεί να παίρνουν μέρος από ένας ως εκατόν ένας, το φιλί θέλει πάντα δύο και μόνο δύο. Η γενετήσια ορμή δεν είναι επιλογή του ανθρώπου, του μπήκε καπέλο από τη φύση και εκείνος το μόνο που έχει τη δυνατότητα να κάνει είναι να τη διαχειρίζεται έτσι ή αλλιώς. Αλλά το φιλί είναι κατεξοχήν ανθρώπινη πατέντα, είναι πολιτισμός και όχι φύση, είναι μάλλον στοιχείο πολιτισμού τόσο ριζωμένο που έχει γίνει επίκτητη φύση, είναι η πρώτη και η ύστατη ερωτική αποδοχή του άλλου, είναι ενσαρκωμένος συμβολισμός, είναι μια ιδέα που καρφώθηκε κάποτε στο ανθρώπινο μυαλό και δεν έμελλε να ξεκολλήσει, ίσως γιατί έπρεπε να εφευρεθεί κάτι πέραν από καύλες και λοιπές σωματικές αναγκαιότητες που μας υπερβαίνουν και στις οποίες ο εκάστοτε άλλος ίσως και να μην υπάρχει στα αλήθεια μπροστά μας, ίσως γιατί έπρεπε να εφευρεθεί κάτι που θα σημαίνει ότι αυτός που το δίνει μπορεί να το δώσει μόνο εφόσον το θέλει, κάτι που δεν μπορεί να εξαναγκαστεί και να παρθεί με το ζόρι, κάτι που αν δοθεί καταχρηστικά το ψέμα του θα γεμίσει και το ένα στόμα και το άλλο.