Έχουν πέσει χιόνια. Είναι μαστ προορισμός. Οι δυο ώρες διαδρομής μπορεί να γίνουν και τρεις απο την κίνηση, ωχ αδερφέ μου για διασκέδαση πάμε κόψε τη γκρίνια. Και φτάνεις. Και είσαι γυναίκα τούμπανο και φοράς στενό δερμάτινο παντελόνι και συνθετική γούνα και γόβες και πρόλαβες να βάλεις και λίγο υλικό στα χείλια να κάνεις το κομμάτι σου και είσαι άντρας και φοράς φόρμα στενή στη γάμπα με στραβή ραφή και η κάλτσα η άσπρη η αθλητικιά είναι πάλι τρέντι και δεν μιλάω για το μούσι #διπλής. Αφήνεις βαλίτσες στον ξενώνα και το μέικ απ αρχίζει και κάνει σταγονίτσες από τον ιδρώτα κι εσύ αγόρι που φοράς ζιβάγκο κάνεις τώρα σάουνα γιατί εδώ τον σέβονται τον επισκέπτη και ο θερμοστάτης λέει 20 βαθμούς. Ζέστη πολλή αλλά δεν σε νοιάζει. Θα βγεις αμέσως, γιατί μπορεί η διαδρομή να είναι μικρή αλλά είναι η ώρα να τσιμπήσεις. Και αναμονή στην ταβέρνα μεγαλύτερη από αυτή για ξαπλώστρα τον Αύγουστο. Και ένα τραπεζάκι για δύο μόλις άδειασε αλλά είναι κοντά στο wc αλλά τι σε νοιάζει μωρέ, θα το αγοράσεις; Και το μενού με το σκληρό εξώφυλλο και τα διάφανα τα φύλλα σαν εργασία στην β΄ γυμνασίου έφτασε. Και το μικρό γκαρσόνι βάζει χάρτινο τραπεζομάντιλο και πλαστικά στηρίγματα και ακουμπάει και βυζάκι από το τούμπανο και χάνεται πάλι στην κουζίνα, ενώ το αρχιγκαρσόνι απαγγέλει τα της ώρας και αφού έχει πει παπαγαλία τα πιάτα, λέει με θλιμμένο βλέμμα και κάπως απολογητικό “κοντοσούβλι, κοκορέτσι τέλος” και το αγόρι τον κοιτάζει με ύφος, γάμησέ μας ρε μάστορα ήρθαμε για λίγο άντερο και μας γειώνεις έτσι, και παραγγέλνουν 2 χοιρινές και χωριάτικη και σαγαν… Σαγανάκι τέλος! Και φέρε και μισό κιλό κρασί και μια κοακόλα ζίρο για το κορίτσι που πίνει με τα καινούργια χειλάκια το κρασί και νομίζεις ότι θα μείνει εκεί το ποτήρι σαν μάσκα αναισθησίας. Και τρώνε στο τσάκα τσάκα να μην τα ματιάσω χωρίς γλύκες και τσαχπινιές και γειά μας. Και σε άδεια πιάτα μια γεμάτη αγκαλιά από το αρχιγκαρσόνι. Τους κρατάει από τις πλάτες και ρίχνει την ερώτηση είμαστε εντάξει, να φέρω το γλυκάκι; Και με τις οδοντογλειφίδες στο στόμα έρχεται και το γλυκάκι γιαούρτι με κυδώνι που ανακατεύεται με την τσίκνα της χοιρινής και το κρασάκι που ήταν “δικό τους” και φεύγουν για τον ξενώνα και το τουμπανάκι ρεύεται τη ζίρο και το αγόρι χαϊδεύει κοιλίτσα και ρίχνει ματιές όλο υπόσχεση. Και φεύγουν ζιβάγκα και δερμάτινα παντελόνια και αρχίζουν οι αγκαλιές στα ζεστά και ένα γαμημένο τσιγάρο και το κομπιούτερ ανοίγει στην 52άρα “μαλάκα έχει Τελευταίο των Μοϊκανών” και το τουμπανάκι τρίβει τα κουτεπιέ και ο Μελ Γκίμπσον έβγαζε κραυγές (το πετύχανε στο τέλος) και τ’ αγόρι κοιμήθηκε και η λεγάμενη κάνει τσεκ ιν “araxova and dry bread” και στη φίλη messenger “φιλενάδα ο τύπος δεν υπάρχει! 3 φορές το κάναμε και κλείνω γιατί με κοιτάζει πάλι.”