Κατεβάσατε ταχύτητα αντί να φρενάρετε;

Ρίξατε τα μούτρα σας, απλώς χαμογελώντας, όταν ακούγατε παλαβομάρες και δήθεν απαράβατες αρχές;

Όποταν είχατε παραδουλεύτρες, ξέρατε που έμεναν; Ποσα παιδια είχαν; Πως τα έλεγαν;

Τρώγατε μαζί με τους τεχνίτες που δούλευαν  μερεμέτια, βάζοντας σερβίτσιο στο μεσημεριανό της οικογένειας;

Διακόψατε τον ταρίφα που έλουζε τις αδελφές και τα πουστράκια,τον μαλάκα, με ένα «φτύσε τα μπούτια σου, μαρή  τρελή;»

Μπαίνοντας σε καφενείο χωριού, κόψατε τα εμετικά «ωραία είστε εδώ» και «αχ τι γραφικά;»

Ήπιατε λαίμαργα από το μπουκάλι που ήπιε ο γιούφτος, αρνούμενοι «το καθαρό» που σας πρόσφερε;

Μιλήσατε με θέρμη και πάθος, απαντώντας σε απορίες, χωρίς να σας νοιάζει αν τα λόγια σας πήγαν στον βρόντο ;

Φερθήκατε βάναυσα σε ξερόλες και σπερμολόγους;

Εξηγήσατε σε δάσκαλο ή γυμνασιάρχη στη σύνταξη, πως δεν του μιλάτε επειδή έβαζε χέρι σε παιδόπουλα;

Στον απόστρατο που καυχιόταν πως βούλωσε τον ωραίο έφεδρο στην άσκηση, σηκωθήκατε να φύγετε, ή χαχανίζατε με το υπόλοιπο καφενείο;

Χαρίζατε βιβλία, περιοδικά, σπάνιες εκδόσεις, σκίτσα και σιντιά, σε όποιον συντυχαίνατε;

Συμπαθήσατε δικαστές, μπάτσους, παπάδες, καλογέρια, τακιμιάζοντας μαζί τους;

Γϊνατε γραφικοί και δυσάρεστοι σε ρήτορες, φλομώνοντάς τους με ιστορικά επιχειρήματα;

Συζητήσατε με αβρότητα με θαυμάστρια της Δημουλίδου;

Τα ήπιατε με τρανς, συζητώντας για σοβαροφανείς και λουλούδες; Ενίοτε και για την Άλις Μπη Τόκλας;

Μοιράζατε αυτά που ξέρατε, σε αλαταριές και μπουμπουνοκέφαλους;

Παίξατε «ξιφομαχία» με συμμαθητές και τον «γιατρό» με κοριτσάκια του γάλακτος;

Έτυχε να ομολογήσετε μερικές από τις αναρίθμητες μαλακίες σας ,για να παρηγορήσετε αυτές και αυτούς που σας έδειχναν υπερβολικό σεβασμό;

Καμωθήκατε ταπεινοφροσύνη, όταν σας επαινούσαν ενώ από μέσα σας χορεύατε χάλι γκάλι;

Αντικαταστήσατε το «είστε μαλάκες» με το «είμαστε μαλάκες»;

Εκατοντάδες φορές  αναρωτήθηκα, ζήτημα να ήταν να απάντησα «ναι» στο ένα τοις εκατό των ερωτήσεών μου.

Οι νόμοι, οι ρυθμίσεις, οι κανόνες που ορίζονται και ψηφίζονται, βρίσκονται έτη φωτός από την πραγματική ζωή.

Τα ψηφισμένα, σήμερα, δεν θα μετατρέψουν την καταισχύνη που υφίστανται και βιώνουν οι «άλλοι», σε σεβασμό ή έστω,σε  μουγκαμάρα.

Είμαστε βιοαγύρτες, που λέει καμια φορά η Ραλλού.