Ο μονόλιθος
13-07-2019

Παντού αυτός. Στο βάθος κάθε σκέψης, κάθε πράξης. Όχι ως έμπνευση, αλλά ως Κανών του Αδύνατου. Γεννιέται γσε διάφορες διαστάσεις, αλλά με τις ίδιες αναλογίες. Γεννά άπειρα συμβάντα, επιδρά στην ύπαρξη και στον χρόνο τους. Ο Μονόλιθος. Από μονομπλόκ υλικό, με αδιατάρακτες γωνίες. Άθραυστος, παντέρημος, αμείλικτος. Μόνος Αυτός. Ούτος Εκείνος.

 

Άσκοπος, ανάλλαγος, παρών και απών ταυτόχρονα. Σε αυτόν αναφέρονται όλα. Δεν υπάρχει ανταλλαγή ιδεών, επιχειρημάτων, αισθημάτων. Όπου υπάρχει, όλα παύουν.

 

Υπάρχουν εσωτερικοί μονόλιθοι, αλλά και υπηρεσιακοί. Τους γεννά η ανασφάλεια ή ο φόβος της ασφάλειας. Δεν εκφράζουν το παραμικρό. Είναι εκεί. Κι αυτό αρκεί.

 

Παρατηρώ έναν διαφορετικό στόχο στην σημερινή κυβέρνηση. Δεν μπορείτε να καταλάβετε πόσες κυβερνήσεις έχω βιώσει. Και πόσες αρνήσεις τους. Μόνο που δεν ξεκινάνε έτσι. Εμφανίζονται με στόχους, ενίοτε οραματικούς, άλλοτε συνήθεις. Μάταιος κόπος. Η καλύτερα, κόπος που διαρκεί ώσπου να εμφανιστεί  ο Μονόλιθος. Τότε, αρχίζουν οι εκπτώσεις και η εις Αδην κάθοδος.

 

Κάποιος «ανακαλύπτει» πως αργούμε. Έχει δίκιο και άδικο, ταυτόχρονα. Επειδή δεν αντιλαμβάνεται πόσο ποθούμε την αργοπορία. Και για να την κρατήσουμε υδαρή, σοροπιαστή, αβρή και μαγική, προτάσσουμε την άκρα ανάγκη για παρατάσεις. Κι αυτές έρχονται με άκρα προθυμία. Ο Μονόλιθος επιβλέπει, άηχος και άβατος.

 

Καθώς ο Κυβερνήτης ετοιμάζεται, πλαισιώνεται από επιλεγμένους ασηκρήτες. Τους βγάζει στην αναφορά, τους απειλεί με εξάμηνα, δίμηνα και τρίμηνα. Οι ασηκρήτες φιλοτιμούνται και σπεύδουν στον τόπο του εργοχείρου τους, που είναι και τόπος θυσίας. Ο προγραμματισμός του Κυβερνήτη πετιέται στα αζήτητα ή τον παίρνει ο άνεμος. Διότι οι υπηρεσίες, τα εργαλεία, οι μέθοδοι που ζήτησε, δεν τον βλέπουν καν. Πίσω τους, ίσταται ο Μονόλιθος. Αυτόν σέβονται, αυτόν φοβούνται. Ακόμη κι αν βρει πόρους, οι πόροι ιδρώνουν, αλλά δεν χρησιμοποιούνται. Αν ονειρευτεί αποκατάσταση των υποδομών, και επαναφορά στην κανονικότητα, σημαίνει πως δεν γνώρισε την ειδοποιό διαφορά ενός Δασαρχείου από την Δασική Υπηρεσία. Τίποτε δεν κινείται εάν δεν το επιθυμεί η Υπηρεσία. Και αυτή, ακούει μόνον τον άλαλο Μονόλιθο.

 

Αν παρ΄όλα αυτά, ο Κυβερνήτης επιμένει, ο Μονόλιθος αποκτά οργανική σχέση με τους Πλανήτες και τις συναστρίες τους. Οπότε νύξ ήν και εσκοτίσθη, λήρος και εβουβάθη, τροχιά και διεκόπη, αίμα που νέρωσε.

Ετικέτες: πολιτική