Έπαινος μιας ιδεοληπτικής, άρα ανίδεης, χώρας
31-03-2020

Η αόρατη πούδρα

Απ’ όσο κατάλαβα, ο κορονοϊός είναι ένα στοιχείο πρωτεΐνης τριγυρισμένο από λιπίδια. Δεν είναι ένζωδο, δεν φωνάζει «αχ» αν το διαλύσεις, είναι επιεικώς αόρατο άνευ μικροσκοπίου, ακόμη και ένα σπόριο πούδρας διαθέτει περισσότερους κορονοϊούς από όσους μπορούμε να φανταστούμε.

Την διαφορά ιού και μικροβίου είμαι σε θέση να καταλάβω, αν πετύχω σε παραδοσιακό εκλαϊκιστή, ικανόν να μου τα κάνει όλα νιανιά. Αλλά για την κινητικότητα του ιού, έχω γνωστικά κενά. Είναι μια λεπτόκοκκη ομίχλη που τύλιξε τον πλανήτη; Φύτρωσε στην Κίνα και ακολούθησε τους στόλους του Κουμπλάι Χαν και την οδό της Μετάξης; Η πρόκειται για ένα άθροισμα «οικισμών» που επικολλάται σε άμυαλα «τέκνα εφοπλιστών» ή προσκυνητές των Αγίων Τόπων και σπέρνει μια ακόρεστη δίψα για ΜΕΘ;

 

Η Υγεία ως ΜΕΘη

«ΜΕΘ» είναι ένα επιχείρημα αντιπολιτευτικό ανθρώπων που δεν ξέρουν για ποιον λόγο μιλάνε, και μόλις έχουν παρακολουθήσει την ταινία «ο ηλίθιος και ο πανηλίθιος» ανκαι υπάρχουν κι άλλες αιρέσεις: του ογκώδους πανύβλακα, του τυχάρπαστου ξηρόβλακος, του εμβριθούς που αντί εγκεφαλικού υγρού ανέπτυξε μια μίνι μπατόζα στο μυαλό. Κατά την θεωρία τους, καθώς η ΜΕΘ χρειάζεται ένα επιτελείο ζώντος νοσηλευτικού προσωπικού, η χώρα που ξήλωσε τους μπιντέδες από την επικράτειά της και εξηγεί στον μπάτσο που τσίμπησε παραβάτες, επαναλήψεις του μαθητικού «διάβασα κύριε, αλλά δεν μελέτησα» ή «ήρθα αδιάβαστος διότι πέθανε ο τέταρτος παππούς μου» χρειάζεται, για να τηνε βγάλει καθαρή, ίσαμε ένα εκατομμύριο προσωπικές ΜΕΘες, και λίγες λέω.

 

Και ιδού ίππος χλωρός

Και μη επαναστατείτε, διότι δεν έχω δικαίωμα δια να ομιλώ, ως μη ειδικός. Είδαμε και των ειδικών τα μπερεκέτια, την εμμονή σε ό,τι χλωριώνεται, κάτι εκλάμψεις παρανοϊκών πριν εγκλειστούν στο δωμάτιο όπου ο Κάφκα έγινε κουκουράτσα, ή τους αλλουνούς που έπιναν νερό από τις πισίνες τους. Το δικαίωμα να ομιλώ το απέκτησα καθώς μεταφέρω πλήθος ασθενειών ή βλαβών που κανένα ρεκτιφιέ δεν θα με έσωζε, έτσι και ακούσω «νοκνοκνοκ», ρωτήσω «κι φραλαπόρτ;» και λάβω την απάντηση «πχιος πχιος πχιος, ο κορονοϊός». Ακόμη και σε ΜΕΘ να με διακτίνιζαν, θα ανήκα στο Γένος των νεκρών. Αρα κάθομαι έγκλειστος και κλωσσάω λέξεις, βρέχοντάς τες με αντισηπτικό.

Μόνη περίπτωση να επιζήσω, μάλλον έγκειται στο φιλομαθές των κορονοϊών: αντί να μου σαπίσουν τα πνευμόνια, να μου ζητήσουν μαθήματα δημιουργικής γραφής, αναστηλωτικές οδηγίες όταν πετσικάρει μια ψευδοροφή, ή να μου πετάξουν ένα πάζλ πέντε χιλιάδων τεμαχίων και να με προστάξουν «φτιάξτο αλλοιώς πέθανες!». Ξέρω απέξω και πολλά ποιήματα, αλλά ο κορονοϊός δεν είναι ζωντανός, άρα υπάρχει Θεός.

 

Η εξάρθρωση μιας κοινωνίας

Αφού λεφτά δεν υπάρχουν, γιατί τα μοιράζετε αυτά που υπάρχουν; Και τι ακριβώς περιμένετε; Να μη υπάρχει κόσμος έξω από τις τράπεζες; Εδώ κυκλοφορεί έντονα η φήμη πως θα κλείσουν τα διόδια και ως ύστατο μέτρο περιγράφεται η παρέμβαση του στρατού, και ο Άδωνις, ο μαγικός διαχειριστής φοβάται πως θα χάσουμε την ορθώς κεκτημένη «φιλοσοφία του καλοπληρωτή».

 

Δημοσιογραφία και άλλαι διαδόσεις

Πρέπει επειγόντως να προσεγγίσουμε την ώρα και τη στιγμή που η δημοσιογραφία θα πάρει διαζύγιο με την φουσκωμένη Είδηση και την Παραγωγή Φόβου και Τρομοκρατίας, για έναν απλο λόγο: «φόβος κι έχτρα ζευγαρώναν/ και γέμιζαν τη χώρα φόβο κι έχτρα».Το διαλύουμε το μαγαζί, παίδες: επιστρέφουμε σε κατοχικά χρόνια, με σαλταδόρους, μαυραγορίτες και τις φάλαγγες των κατοίκων των πόλεων που κουβαλώντας με τα χέρια ή με ναυλωμένα κάρα το νοικοκυριό τους, το πουλούσαν στα χωριά  για έναν τενεκέ στάρι και να γεμίσει το άδειο λαδικό.

Επίσης, από την εποχή της Ούνρα, κύματα βοήθειας έφταναν στην Ελλάδα, και δεν θέλω να σας υπενθυμίσω ποιος τσίμπαγε τη μερίδα του λέοντος. Επίσης, αντιστρόφως, οι Έλληνες προσέφεραν απίστευτα ποσά για διαταραγμένες, συφοριασμένες χώρες ή περιοχές εντός Ελλάδας και πάντα τα βόλευαν οι γαμιόληδες και η βοήθεια πήγαινε στα κουτουρού.

 

Παραινέσεις

Άκουε κι ας μη σε μέλλει, ω γκουβέρνο με τους αξιωματούχους του γενικού λουφέ. Όσο κρατάει ο λοιμός, κι ένα έτος μετά που θα αντιμετωπιστεί, θα είμαστε πτωχοί πολίτες μιας πτωχής χώρας, διότι όσα δις και να εισπράξουμε, δανεικά θα είναι και προφαγωμένα. Άρα δεν θα έχουμε να πληρώσουμε, παρά τα απομεινάρια προσωπικής αυτοσυνείδησης που πνίγονται στον πανικό και στην παούρα.

Όλα τα άλλα, είναι εικονικά. Προχωρήστε, όσοι έχετε το πάθος και την ισχύ, μέχρι την φάση «τέρμα τα δίφραγκα». Αυτά τα πολιτικάντικα βαθμιαία, τα «θα δούμε βλέποντας και κάνοντας» είναι για τον Πέο, τον μέγα Τράγο. Διότι εσείς σχεδιάζετε συναθροιζόμενοι εκτοξεύοντας φλέμματα από την σοφία σας, αλλά στον προθάλαμο αναμένει μια βιασμένη Αγορά, η ληστοκρατία, διάφοροι αυτοδίδακτοι Γιαγκούλες, Ρομπέν και Τσακιτζήδες και η άνοδος της Έκνομης Συμπεριφοράς στην υπέρτατη πυραμίδα της Θέωσης. Α μα πια.

 

Δίδαγμα και ρητό

Θα θυμάστε, όσοι ζωντανοί, κι όσοι δεν επαιτείτε ΜΕΘ για κάθε ενδεχόμενο, τι είχε δηλώσει ένας του ΔΝΤ για τα μισθά των Ελλήνων, πως πρέπει να ακολουθήσουν την μισθολογική πολιτική των βαλκανικών γειτόνων τους. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με κλάδεμα των παχυλώς μισθοδοτούμενων δημοσιαρίων, θέσπιση σώματος μπράβων, κλεπτών, καταχραστών και παραλοιών και συνδικαλιστική κάλυψη, και παρόμοια, αν δεν θέλουμε να ξετσουτσουμίσει κανένας Όρμπαν ως Πούσκας της Υψηλής Πολιτικής και να μας επιβάλει δυο πόδια και τρία καλαπόδια σε ένα παπούτσι.