Μια ντουζίνα χρόνια, εκφράζει την μεγάλη νεανική ελπίδα. Πριμοδοτήθηκε, ευνοήθηκε, μπήκε μπροστά στο καθετί του κόμματός του, νίκησε δυο φορές σε εκλογές, κέρδισε όπως κέρδισε ένα δημοψήφισμα, άλλαξε ρότα χωρίς να το πληρώσει, του προέκυψε έτοιμος σύμμαχος από την αντίπερα όχθη, ισχυρίζεται πως χάρη στον ίδιον βγήκαμε από τα μνημόνια, στο μόνο σημείο που την πάτησε ήταν στις ευρωεκλογές, όχι επειδή τις έχασε αλλά επειδή ανέλαβε προσωπικά την αναγέννηση δια των ενθαρρυντικών λόγων την παράταξή του, επαναπάτρισε πολλούς αλλά όχι αρκετούς. Τον Ιούλιο έχασε. Στην ουσία, εάν λογαριάσουμε και το 3% του Βαρουφάκη, κράτησε τις δυνάμεις που του έδωσαν τις νίκες του 2015.
Ένα ξέχασε: πως ουδέποτε σχημάτισε αυτόνομη πλειοψηφία και χωρις τον Καμμένο δεν θα κυβερνούσε. Ποτέ. Και επίσης, δεν είναι πια νέος. Δεν επινόησε διαδόχους. Και την κεντοαριστερή στροφή, που θα του επέτρεπε να ξανακυβερνήσει, την εκτέλεσε άκεφα, άνοστα και κάρτικα.
Ο ίδιος δημιούργησε μια κυβερνώσα Δεξιά, ανοικτίρμονα και αυταρχική (με την ψευδαίσθηση της ταχύτητας) που δεν σκοπεύει να κυβερνήσει με συναινέσεις, αλλά με μπετοναρισμένη την Εκκλησία και την συντηρητική Ελλάδα στο πλευρό του. Αργά σκέφτηκε, εάν σκέφτηκε, να οργανώσει ένα κόμμα. Θα επιβιώσει με το κόμμα που έπλασε, με ασήμαντες παραχωρήσεις, και το οποιό θα φυλλοροεί σταδιακά, εάν, όπως φαίνεται, θα συνεχίσει την τάχα εξεγερτική ρητορική του. Η χώρα θα περιμένει, ως αντίμετρο των Μητσοτάκηδων, μια μεστή, οργανική κεντροαριστερά, άρα δεν αρκεί να επιλέγει προθύμους συμπαραστάτες χαμένους από χέρι. Πρέπει να μοιράσει ευθύνες, να ζοριστεί οικονομικά (ήδη οι βουλευτές του δύσκολα θα ανεχτούν να κόβονται τα μιστά για να παρασταίνει τον νοικοκύρη) να παραχωρήσει αρμοδιότητες και ευθύνες, αναγκαστικά ανεχόμενος ακόμη και φέουδα, διότι η κεντροαριστερά είναι η εύθραυστη Μητέρα των Συμβιβασμών.
Ποιό Κέντρο! Δεξιό Τιμάριο πρέπει να προσεταιριστεί αν θέλει να ξανακυβερνήσει. Το παραδοσιακό μέτωπο «τρία σε ένα» δεν μακροημερεύει. Αλλά μπορεί να είναι ψόφιο για μεταστάσεις, πάντως αυτοκτονικό δεν είναι.
Λίγη προσοχή στις επαναλήψεις των βαρετών αντεγκλήσεων δεν θα έβλαπτε κανέναν.
