“Τα πράγματα νομίζω πως είναι πιο ξεκάθαρα από ποτέ. Αν οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εννοούν τα όσα υποκριτικά διαλαλούν, ας δοκιμαστούν. Αν θεωρούν ότι «μνημόνια τέλος», ας θέσουν αυτή την άποψη στην κρίση του λαού. Αν βλέπουν ανάπτυξη, ας δοκιμάσουν αν την ίδια γνώμη έχουν οι πολίτες. Αν όντως πιστεύουν ότι λένε αλήθεια, ας επαληθεύσουν αυτή την αλήθεια στις κάλπες. Αν σέβονται όπως λένε το λαό, ας τον εμπιστευτούν. Κι αν δεν φοβούνται τη Νέα Δημοκρατία, ας αναμετρηθούν επιτέλους μαζί της”
Κυριάκος Μητσοτάκης, αντρέσα στους τομεάρχες του κόμματος στο οποίο προεδρεύει.
Έξη «αν», δίζυγα με έξη «ας».Πολύ σαφές ρητορικό σχήμα, σα να μιλάει ο Μάρκος Αντώνιος στην κηδεία του Καίσαρα. Μόνο που η ρητορεία τρέχει από τα μπατζάκια και είναι τραβηγμένη από τα μαλλιά. Υποτίθεται πως τέτοια σχήματα λόγου, αποστομώνουν τους ενάντιους. Κι αν είναι επιτυχημένα, προκαλούν εξεγερτικές, σχεδόν υστερικές αντιδράσεις στο ακροατήριο. Κι ακολουθούν καυσοκαλύβια των συνωμοτών και ραντεβού. Κάποτε στα γουναράδικα, ενίοτε εις Φιλίππους.
Θέλει όμως αρετή και τόλμη η ρητορική. Και το μυστικό δεν βρίσκεται στην επιτέλεση του «ας» ,που υποτίθεται πως καταλήγει αναπόδραστα στο «θέλω εκλογές». Ποτέ στο «σέλω εκλογές».
Εξηγώ: αν διαλαλούν υποκριτικά, για ποιον λόγο να δοκιμαστούν; Αν δηλώνουν «μνημόνια τέλος» τι σχέση έχει η κρίση του λαού και όχι η απόφαση των δανειστών; Κι αν βλέπουν ανάπτυξη, ενώ οι πολίτες όχι, τρελάθηκαν να το βλέπουν παρέα; Κι αν λένε αλήθεια, πότε νίκησε κόμμα με αλήθειες; και τι σχέση έχει ο σεβασμός με την εμπιστοσύνη; Τέλος, αν φοβούνται, προς τι η αναμέτρηση;
Οι τομεάρχες σας, κύριε Πρόεδρε, όσο κατάλαβα, ήταν πιο πρακτικοί. Στα τελευταία οκτώ χρόνια, δεν είδα καμία προεκλογική εξαγγελία που να μην περιέχει σκίσιμο μνημονίων, νέα οπτική και μια φαντασιωτική «νέα διαπραγμάτευση» στην οποία οι συνομιλητές (και κλειδοκράτορες) απαντούν καπούτ, νο, νάιν, μαι νον και όχι, ενίοτε και νιέτ.
Ο Σύριζα, δεν παίζει σκάκι, μήτε μονά-ζυγά. Παίζει τον παπά. Ή τον Παππά. Οι φιλοδοξίες του είναι σε σκαλέτα. Όποτε βρεθεί σε κατάλληλη θέση, θα μπουμπουνίξει εκλογές. Δεν τη βρήκε ακόμη. Κι όσο πλησιάζουμεπρος το 2019 ,δεν θα μαυροφορέσει αν βγει αντιπολίτευση. Ωστόσο φροντίζει για ένα ευπρεπές ποσοστό και κυρίως να σας απομειώσει το ποσοστό της αυτοδυναμίας που προσδοκάτε. Έχει ναρκοθετήσει το σύμπαν. Στόχος του, σε έσχατη ανάγκη, να τον έχετε μπάστακα και μετά το 2020.
Καραμανλικό πνεύμα πύθωνος, κυκλοφορεί ακόμη. Οι πιο προβεβλημένοι πολιτικοί σας είναι πρόσωπα προ του 2014. Αφήνετε το λέμφωμα της ακροδεξιάς να τρέφεται σε βάρος σας. Εσείς ασχολείστε με Πέρκα, Αυλωνίτου και πανελληνίως αγνώστους νεοφανείς, ο Σύριζα φθέγγεται με Novartis, Siemens, και τα πέριξ. Τα νομοσχέδια που περνάει, ενίοτε υποστηρίζονται κι από άλλα κόμματα, όπως αυτό της έμφυλης αναδοχής ανηλίκων, ενώ όποτε το χρειάζεται ,έχει μπετοναρισμένη πλειοψηφία.
Και το κυριότερο, κύριε πρόεδρε: ενώ οι δημοσκοπήσεις σας ευνοούν, εσείς ως αρχηγός , συγκεντρώνετε μικρότερο ποσοστό από το κόμμα στο οποίο προεδρεύετε. Αν αυτό ισχύει, ας αφήσετε το φάντασμα των εκλογών και δουλέψτε. Με δηλώσεις επί δηλώσεων, δε βάφονται αυτά.
Μετά από μήνες, η επιστροφή σε εκλογές δεν πείθει. Διότι στους ίδιους μήνες, η κυβέρνηση διόρισε, ψιλοέκλεισε αξιολόγηση, δέχτηκε παινεσιές διακρατικά, εκχώρησε δράσεις στους ΑΝΕΛ (που παραμένουν στον «πατριωτικό χώρο») κι επιπλέον μερικά στελέχη της έγιναν προφανώς αποδοτικά, ακόμη κι αν μας έχουνε ρημάξει. Θυμίζω ότι στην παραμονή της δεύτερης τετραετίας του ΠΑΣΟΚ, το 1985, λίγοι της Νέας Δημοκρατίας δεν πίστευαν πως δεν θα του κόψουν το δρόμο, λόγω πρασινοφρουρών, προφανών αδεξιοτήτων και ρήξης με το ΚΚΕ.
Κι όμως…
