Για αυτούς που καταπίνουν πρωινό λησμονοβότανο, αντί για καφεδάκι, θυμίζω πως υπάρχει ακόμη αδιάθετο ΕΣΠΑ στα ταμεία του κράτους (κάπου 12 δις) και πως αν τολμήσει οποιαδήποτε κυβέρνηση να δημοσιεύσει όλα τα έργα που χρηματοδοτήθηκαν από αυτό το μαξιλάρι, θα καταλάβει ο αναγνώστης πλήρως τι εστί να καταναλώνονται χρήματα ασκόπως.
Οι ευρωπαϊκοί μηχανισμοί ελέγχου και πιστοποίησης των χρηματικών ροών, είναι τόσο οφθαλμοφανώς τμήμα μιας ευρύτερης σκοπευτικής τέχνης, ώστε τα κράτη του Νότου, έμπειρα στην διαχείριση του λουφέ και του τζαμπαμαγκισμού, έχουν στήσει εδώ και αμέτρητα χρόνια φαινομενικά άτρωτα εμπόδια εναντίον των τρωκτικών, αλλά στην ουσία έχουν δημιουργήσει μία Ιερά Βίβλο προδιαγραφών, φλυαρίας, μεσαζόντων, όπου ο μεσολαβητής παίρνει την ανθοδέσμη, ο «ειδικός επιστήμων» το μπουκέτο και μόνον ένας εντεταλμένος υπάλληλος στους χίλιους έχει κάποια γνώση του αντικειμένου του. Μπροστά στην υποκριτική δυάλα των Εσπατζήδων, τα Δάνεια του Αγώνα ήταν υποδείγματα καλής διαχείρισης.
Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί, γι αυτό και θα ανατρέξω σε ένα τσουνάμι στην Πολυνησία, καταστροφικό, όπου (και) οι Έλληνες συμμετείχσαν σε προσφορές χρημάτων οπότε εμφανίζεται εν Ελλάδι ακαδημαικός ειδικός στα τσουνάμια, εξ υπερατλαντικής βάσης που πείθει τους κυβερνήτες (δεν ήταν και δύσκολο) να ιδρύσει «κέντρο τσουναμιστών» στη λεβεντογέννα, το οποίο υπάρχει, χρηματοδοτείται και μάλιστα ο Ηγέτης του σχολίαζε τη συμφορά στο Μάτι ως ταχυπυρκαϊολόγος. Ώστε αν επαναληφθεί το τσουνάμι του 1700 πΧ, να έχωμεν πλάτη έναν εξέχοντα σύμβουλο.
Στην Ελλάδα, ο πρωθυπουργεύων, μυριζόμενος χρήμα, δηλώνει απερίφραστα «αξιοποιητής» ενώ ο γνωστός και άγνωστος υπόκοσμος, οργανώνει το λαγούμι απ΄όπου τα λεφτά θα πέφτουν στις σοβαρές επενδύσεις του. Δεν υπάρχει πιο ελεγχόμενη και ματαιόσπουδη φάρα στο Έθνος από των εργοληπτών που «εκτιμήθηκε» η προσφορά τους και παίρνουν δουλειές του Δημοσίου. Καπαρώνουν τους ειδήμονες ΕΣΠΑ και τους γνώστες της Βρυξελλαίας καρμιριάς.
Και φυσικά όλα αυτά τα έργα έχουν περιόδους όπως στην προϊστορική περίοδο: την ωριμαντική, την αναβλητική, την βαθείας καταψύξεως, της κουμπαριάς με ένα συγγενή κάποιου συσταζούμενου και λοιπά. Ιδιωτικές δουλειές υπάρχουν, αλλά σε μονοψήφιο ποσοστό. Και δεν ξέρετε πως αν κοστίζει Α ευρώ μια επαινετή κι συμφωνημένη ιδιωτική πρωτοβουλία, κοστίζει Άλφα εις την νιοστήν και πολλαπλάσιο χρόνο να αλλάξεις ένα βουλιαγμένο πλακάκι πεζοδρομίου.
Φτιάξτε τη χώρα και δεν εννοώ επιδοτήσεις λαογραφικών συλλόγων και ράντισμα χρημάτων σε πειστικούς αεριτζήδες. Βρείτε αυτόν που έσκασε την ιδέα να φτιάξει διώροφη περιφερειακή στη Σαλονίκη, θαρρείς και έχουμε πρόβλημα πλήθους Χονγκ Κονγκ και πείτε του να κάνει μια μεγάλη βόλτα με ιστιοφόρο και ντρόουν, να βελτιώσει την πρόταση. Προσλάβετε ένα κράτος προτεσταντών που θεωρεί το κέρδος πυρπολήσιμη αμαρτία ή ναυλώστε καμιά Βαλτική χώρα, να σας φτιάξει υποδομές τάχιστα.
Αναστηλώστε το παραδοσιακό λογότυπο «& Σία», ήτοι την Συντροφία, ανακαλύψτε το μοιράδι, το ποσοστό, τις αδελφότητες μαστόρων και άλλα αντιδραστικά και «παρωχημένα» και πετάξτε τα μάτια των ανταγωνιστών, όπως αείποτε αυτό ξέρατε να κάνετε. Όχι άλλα ξενοδοχεία, έργα λούστρου, χαλαρές συμμαχίες με καρέτες καρέτες, ραμσάρ και άλλα «δημιουργικά» και όταν θα εορτάζω την ανακομιδή των οστών μου, όλα θα έχουν στρώσει, εις του Τσουνάμεως την θύρα.
Φυσικά, πρέπει να ρίξετε, οι κυβερνώντες και αντικυβερνώντες, λιγη δουλίτσα. Αν είστε και φιλόσοφοι, καλύτερα. Πάντως οι αξιόπιστοι ταμίες του ΕΣΠΑ αναζητηθήτωσαν ανάμεσα σε Σαμάνους της Γιακουτίας, που ξεματιάζουν από απόσταση διακοσίων σταδίων και ματιάζουν σε δύο νανοσεκόντ τον μέσο νεοέλληνα ή φιλέλληνα καταχραστή. Βάλτε και τον Βαρουφάκη ειδήμονα στα bitcoins για να ξεχωρίζει τα πλαστά, τα δηλητηριώδη και να φυτεύει υγιείς μπιτκοϊνιές (τα λέγαμε «κουινάκια» μικροί) ενώ για κηραλοιφές ξέρετε. Ιδέες, όπως καταλαβαίνετε, υπάρχουν πολλές. Αρκεί να αποφεύγονται ιδεασμοί, ιδεοπατάτες, φαεινές ιδέες και άλλα, ιδεοληπτικά.
