Το μήλο πάνω στο κεφαλάκι του γιου του Γουλιέλμου Τέλου, έχει μαραγκιάσει. Άλλοι λένε πως ο πατέρας ρίχνει στα κουτουρού, οι περισσότεροι πιστεύουν πως το παιδάκι κατέληξε με την σαΐτα μπηγμένη στο μάτι του και το μήλο είναι μαύρο και ζαρωμένο πάνω σε μία νεκροκεφαλή.

Αυτή είναι η περιγραφή του εθιμικού σύστριγγλου που επικρατεί στην ελληνική βουλή εξαπανέκαθεν, όταν λήγει η περίοδο ή επίκεινται εκλογές. Τότε, ένα σμήνος τροπολογιων επιτίθεται και εγκρίνεται, με μικρή προσέλευση, ενώ οι υπουργοί παίζουν τον χάχα και οι βουλευτές ρίχνουν σφαλιάρες στην νομιμότητα, όποια και να είναι.

Η πρόσφατη σοδειά που έτυχε και παρακολούθησα, ήταν μια συλλογή από ταχύλογες, δήθεν αθώες περιγραφές της κάθε τροπολογίας, του στυλ «τίποτις σοβαρό, αλλά νά: η Καβάλα είναι πήχτρα στα διατηρητέα, αλλά δεν μπορούν να γίνουν ξενοδοχεία επειδή έγινε μπέρδεμα. Γι αυτό και λέω να μπορούν εν υπογειω να βάλουνε μερικές χρήσεις (μουρμουράει ενοχικά: και επεκτάσεις) ινα έχωμεν τους τουρίσται με πρέκ φαστ». Της κυρίας Θεοπεφτάτου τα κεφαλονίτικα δεν  τα αναφέρω, επειδή αν δεν γίνουν, οι σχέσεις μας με το Αζερμπαϊτζάν θα περάσουν κρίση.

Όπως συμβαίνει επί δεκαετίες, ομοθυμαδόν και συναδελφικά, οι τωρινοί υπό προθεσμίαν απλώς είναι άτσαλοι και δεν έμαθαν τα κόλπα. Γι΄αυτό και δεν τους προσάπτω την ίδια ηλιθιοτητα που έχει γίνει ενδημική στον κοινοβουλευτικό βίο, σε σχέση με κάτι γατόνια με πέταλα που έχουν λαμπρύνει το λειτούργημα. Ο επισκέπτης της Βουλής εδώ και δεκαετίας, μπορεί να ακούει του κόσμου τα μπινελίκια στις συνεδριάσεις, αλλά οι ίδιοι άνθρωποι, οι τόσον διχασμένοι, του επιφυλάσσουν κάτι εγκαρδιες καφεδούκλες και χωρατα, που φεύγει συνήθως αποχαζωμένος.

Ας δούμε λοιπόν που βρισκόμαστε σήμερα.

Ο Σύριζα

Η στάση του είναι μονόδρομος: θα εξακοντίζεται έως τη νύχτα των εκλογών του Ιουλίου η ιαχή «κερδάμε». Δεν θα απευθύνεται σε εύπιστους, αλλά σε κλινικώς άπιστους. ‘Οπου τους παίρνει, θα στοιχηματίζουν υπέρ της νίκης τους, ιδίως ενδοκαφενειακώς, και κυρίως στα χωριά, όπως πρώτοι εδίδαξαν Κένταυροι και Πρασινοφρουροί. Αποδείχτηκε πως η μέθοδος φοβίζει μερικούς με τον αναρωτισμό «βρε μπας και…» οπότε μερικοί βάζουν έναν από το σόι τους να ψηφίσει Σύριζα.

Δεν περιμένω αισθητή μείωση του ποσοστού που κατάφερε την 26^η Μαΐου. Θα λακκίσουν αρκετοί που θα στερηθούν την σκέπη του αμνού της Εξουσίας. Θα προσέλθουν ενδεχομένως αρκετοί αριστεριστές που «εκτέθηκαν» σε κόμματα που εξαφανίστηκαν, προσδοκώντας να τους ανταμείψει μια αντιπολίτευση που θα τους αγκαλιάσει πιο συστημικά. Ίσως μερικοί κεντρογενείς (λέμε τώρα) να προσέλθουν στην αρχαία μονιά τους, για τον ίδιο λόγο.

Το ΚΙΝΑΛ

Η κίνηση Γεννηματά, που ξωπέταξε τον Βενιζέλο, μοιάζει να απευθύνεται σε νυν Συριζαίους και πάλαι Πασοκοειδείς που θα τους προσελκύσει η μερική επιστροφή της φαμίλιας Παπανδρέου, στο «Κίνημα». Δεν θα εμποδίσει την μάλλον αθρόα υπερψήφιση μας σέχτας παλαιών εκσυγχρονιστών προς τον Κυριάκο (όχι την Νέα Δημοκρατία). Προσοχή στη Θεσσαλονίκη. Η ανάδειξη ενός νέου πολιτικού που διετέλεσε διαχειριστής του ΠΑΟΚ, ενός ΚΥΡΚΥΡ, προσβλέπει στο μπετονάρισμα του όποιου Κέντρου απόμεινε στο ΚΙΝΑΛ. Αλλά η κατάσταση ελάχιστα θυμίζει την χειρονομία του ΓΑΠ να απεντομώσει τον Σημίτη.

Η Νέα Δημοκρατία

Δεν περιμένω παρά αύξηση των ποσοστών του Κυριάκου Μ, που ομως δύσκολα θα είναι και αριθμητική, καθώς δεν περιμένω την αποχή να απομειωθεί αισθητά. Βέβαια, ο προεκλογικός μήνας είναι μπροστά και ελπίζω, για το καλό τους, να μη ξαναρχίσουν τις κατά μέτωπον επιθέσεις εναντίον του Σύριζα, μήτε να απαντούν σε κάθε παλαβομάρα που οι ηττημένοι θα εκτοξεύουν κάθε τόσο. Με 20% Σύριζα, 8% ΚΙΝΑΛ και 12 μονάδες για τα άλλα κόμματα, η αυτοδυναμία φαίνεται πιθανή. ‘Αφησα απ΄εξω τον Βελοπουλο, που ενδεχομένως να συγκεντρώσει πολύν εξεγερτικό εκ δεξιών συναγερμό, αυτόν που δεν προβλέπει πως θα ωφεληθεί από την Νέα Δημοκρατία.

Το Πάρθειον βέλος

Εκτιμώ πως ο Βενιζέλος και οι περί αυτόν συνασπισμένοι, δεν θα κατέβουν στις εκλογές, προκειμένου να οργανωθεί ένας, κάθε μέρα και πιο δυνατός, Κιγκινατισμός. Καθώς μόνον η αυτοδυναμία της ΝΔ είναι ο υπέρτατος στόχος της, αλλ’ όχι συμπράξεις που θα οδηγούσαν στην κατάργηση της απλής Αναλογικής (άρα επίκεινται και άλλες εκλογικές αντάρες) η απαξίωση των ηττημένων την 8^η Ιουλίου, θα κάνει ενδιαφέρουσα, έως και ποθητή, την κάθοδο των Νέων Βενιζελικών στον εκλογικό στίβο.

Ο μύθος που επιμένει πάντως, θέλει τον Τέλλο να πετυχαίνει το μήλο πάνω από το κεφάλι του γιου του, Βάλτερ, που ήταν και στερνοπαίδι του. Σκεφθείτε το.