«Τρέχετε και δεν φτάνετε» είναι η επιτομή αρκετών εβδομάδων επικριτικών δηλώσεων κατά της κυβέρνησης από την κυρία Αχτσιόγλου. Διότι, κατ΄αυτήν, ο Σύριζα είχε καταφέρει να δρομολογηθεί στη ράγα της ανάπτυξης.
Και ποιος εκτροχίασε τον συρμό, κυρία Αχτσιόγλου; Προφανώς το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών, που οδήγησε τον Αλέξη Τσίπρα σε δηλώσεις πως επίκεινται εθνικές εκλογές, τις οποίες υποσχέθηκε εν θερμώ, κι έπειτα, έσπειρε με βιασύνη ό,τι εκκρεμούσε, από αυτά που σκόπευε να ολοκληρώσει (φαντάζομαι) με μια εσχάτη προσπάθεια στην ΔΕΘ του Σεπτεμβρίου.
Ευρωεκλογές, στις οποίες ο ίδιος έδωσε μη ευρωπαϊκή χροιά, και τις χρωμάτισε από μόνος του, ως πόλεμο μεταξύ φωτός και σκότους.
Οι μεγάλες καραμπόλες στους αυτοκινητοδρόμους, κυρία Αχτσιόγλου, δημιουργούνται από ελαφρύ φρενάρισμα ενός οδηγού που οδηγεί σε πλήθος φρεναρισμάτων στους επόμενους οδηγούς. Αν βρεθεί στην πυκνή κίνηση, ένας αφηρημένος που παίρνει είδηση τελευταία στιγμή την ομαδική μείωση ταχύτητας και πλακωθεί απότομα στα στριγγλά φρένα του, η καραμπόλα έρχεται καταστροφική.
Πρώτο, συστημικό λάθος, η χρήση του «ή εμείς ή αυτοί» στις Ευρωεκλογές, που στις περισσότερες περιπτώσεις δεν ευνοούν τις κυβερνήσεις, αλλά τον αντίλογο.
Δεύτερο και καίριο λάθος, το ότι ο πρωθυπουργός σας υπερέβαλε εαυτόν στην προεκλογική υπεραισιοδοξία, προκαλώντας μερική συσπείρωση των οπαδών σας. Αγνοήσατε, κυρία Αχτσιόγλου πως οι δεξιές δυνάμεις που σας στήριζαν τόσα χρόνια, εξαερώθηκαν εξ αιτίας σας, υποχρεώνοντας την τρικέφαλη δεξιά να εμφανιστεί ως ενιαία ανακόντα. Κι επιπλέον, κάνατε άνθρωπο τον Βαρουφάκη.
Απεναντίας, από το τέλος Μαϊου έως το τέλος Σεπτεμβρίου, είχατε τον χρόνο, να παραχωρήσετε τον πρέποντα χώρο στο Κινάλι (κάνει ρίμα με το Χάλι-Γκάλι), το οποίο θα αντικαθιστούσε την φθορά του Ανελοπόταμου, αποφεύγοντας τα κεντρώα τσικό και στήνοντας στο τσάτρα πάτρα μια κεντροαριστερά της προκοπής. Εδώ, το «επιτελικό κράτος» και έπεισε ένα 40% απέναντί σας. Ανάλογο ποσοστό θα είχατε σήμερα, κοντά πάντως στο 40%, εάν μερικοί ακομβίωτοι φορούσανε γραβάτα από τον Ιούνιο.
Η στάση μου, κυρία Αχτσιόγλου δεν είναι επαμφοτερίζουσα. Στα χρόνια που σάρκαζα τις κινήσεις του Σύριζα, δεν παρέλειπα να «ανυσηχώ» για τον μονότονο ήχο του αργαλειού μιας δεξιάς που η υφάντρα διαμαρτύρονταν πως οι κλωστές δεν γύριζαν με τάξη το μετάξι στην ανέμη. Δεν είναι αμάλγαμα μετάλλων -παραμένει ένας τριμερής οργανισμός του οποίου αντιλαμβάνομαι το «επιτελικό» εύρημα, αλλα δύσκολα αυτή η κατασκευή θα χωνευτεί στο συμπαθητικό και παρασυμπαθητικό σύστημα της χώρας.
Τώρα, εσείς τρέχετε και δεν φτάνετε. Ενώ ετοιμάζεστε να συγκαλέσετε ως σώμα μια πανταχόθεν αβάσιμη «προοδευτική συμμαχία» και ο Μητσοτάκης κορφολογεί την περίχωρο, το Κέντρο στέκει παραζαλισμένο και παγιδευμένο. Αμήχανο και ρητορικό. Το πιάνετε αβρά, σαν τζιτζίκι και το δέχεστε χωρίς πολλά. Στο όνομα του Θεού, εδώ συνυπήρξατε με Καμμένους!
Κατακλείδα: μη τα πάρετε αυτά ως συστάσεις οπαδού, διότι σε τέτοιο μιλέτι δεν είμαι. Αλλά ως συζήτηση καφενόβιων εις την νήσον των Αζορών.
