Kόμματα γεννήθηκαν, δοξάστηκαν, ερημώθηκαν, χάθηκαν και αναβίωσαν, ακαταπαύστως. Η πρόταση που μόλις συνέταξα, είναι από τις ανακριβέστερες που έγραψα ποτέ. Διότι το «θα φτιάξω ένα κόμμα», αντί να φτιάξει ο ηγέτης μια σουπα αυγολέμονο, χωρις να κόψει, είναι πιθανόν η εναλλακτική λύση ενός χαμένου ταλέντου.
Η πίστη είναι επαρκέστερη της ζωής, η ζωή επαρκέστερη του θανάτου, ο θάνατος επαρκέστερος της πίστης. Η γνώση θεωρείται το Έβερεστ του γεωγραφικού αναγλύφου μιας χώρας, ενώ η επίγνωση θεωρείται αδαμαντορυχείο στα Τάρταρα. Η ανάγνωση θεωρείται η κλείδα της διάγνωσης ενώ το ένστικτο καλύπτει ως ερμηνεία το πως και το γιατί της κοινωνίας των εντόμων και των θεανδρικών μεταλλάξεων.
Ας αλλάξω τον κώδικα τώρα.
Η νίκη ενός κόμματος επί άλλων κομμάτων, απλώς προσθέτει πελατεία στους νικητές. Έτσι και μια πολιτική ιδέα ανατινάξει το μυαλό ενός ηγέτη που ηττήθηκε, η ιδέα θα παραμείνει απέθαντη, και θα την οικειοποιούνται οι νικητές. Οι Μπόξερς, οι της «εθνικής παρατάξεως», οι τριεψιλίτες και οι χήρες του Μάο, θα εκπέμπουν το έστω ασθενές σήμα τους, σε όποιο κόμμα αφομοιωθούν.
Κάθε κόμμα που μαραίνεται, ποτέ δεν εκλείπει τελείως. Οι οπαδοί του, αποχωρούν από την πιάτσα, αλλά συνηθως στρέφονται, κεφάτα ή άκεφα στην λέμφο ενός άλλου κόμματος. Η γενική αίσθηση είναι πως τα υφιστάμενα τον εισοδισμό κόμματα, ευεργετούνται αλλ΄αυτό είναι επιφανειακά ακριβές. Δεν ξεχνιέται η πρώτη αγάπη. Οι νεοαφιχθέντες είναι έτοιμοι να ρίξουν το φευγάκι τους. Και ενσταλάζουν μέσα στην θερμοκοιτίδα όπου φιλοξενούνται, ένα κλάμα στέρησης, έως και απόγνωσης.
Έτσι, ο που ψήφιζε Στεφανόπουλο ( τον παλαιότερο και τον νεότερο), Τρίτση, Ποτάμι, Πλάτανο, Εθνική Παράταξη και δεκάδες λειψανάβατα σχήματα, επιδρούν στο DNA του σχήματος που τους δέχεται.
Οι μεγάλοι διασκελισμοί οπαδών είναι σπάνιοι. Τα περισσότερο ορφανά, δεν γουστάρουν ορφανοτροφεία. Μπορεί να εκτιμούν την πρόσφατη επιλογή τους, ως παροδικό πταίσμα, σπρωγμένα από την ανάγκη, και δεν πείθονται εύκολα.
Αυτός είναι ο λόγος που θεωρώ την νίκη Κυριάκου Μητσοτάκη, ως τυπικό μεσοδιάστημα αμηχανίας. Διότι ο Σύριζα δεν είναι όπως το Λαϊκό κόμμα που διανεμήθηκε, μήτε Ένωση Κέντρου που μεταλλάχτηκε σε σφαιρίδια υδραργύρου. Η περιοχή του 25%, όπου μάλλον θα σταθεί τον Ιούλιο, δεν έχει σχέση με την ΕΔΑ του 24% και κάτι του 1958, μήτε με το 24% του ΠΑΣΟΚ το 1977. Στην πρώτη περίπτωση, πολεμήθηκε αλύπητα και γέννησε βία και νοθεία, στην δεύτερη, ήταν ένας σταθμός του ΠΑΣΟΚ προς μια επιθετική δεκαετία. Δύσκολα θα επιστρέψει στα μπερεκέτια του 2015, αλλά θα αφοσιωθεί προς το Κέντρο, ελπίζοντας βάσιμα σε μια σειρά συνεργασιών στο μέλλον, καθώς οι γέροντες της Αίγινας θα αποσβολωθούν και ο νέοι του έχουν μπροστά τους μια εικοσαετία εξέλιξης.
Για τους βιαστικούς, η χώρα μπαίνει σε Εθνικό Κουρείο. Όπου αντί ψαλλίδι, καθάρισμα σβέρκου, μπριόλ και κρέμα, ο κουρέας, Γερμανός ή Αμερικάνος, θα δουλεύουν με ένα κλαδευτήρι. Το δέντρο του Γένους, θα κλαδεύεται συχνά. Λαίμαργα κλαδιά θα φεύγουν με ένα χράτς. Δεν μας θεωρούν οπωροφόρους, να νοιάζονται για τα άνθη και τα μάτια που γεννάνε καρπούς. Ανήκομεν εις καλλωπιστικό είδος, που θα στολιζει νεοβαλκανική δενδροστοιχία.
