To γαϊτανάκι έχει στηθεί, πάμε για τύλιγμα. Μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία είναι στα σκαριά. Θα είναι εύθραυστη. Εκτός από μία περίπτωση: να ξαμολυθεί η Νέα Δημοκρατία και να διαπράξει πρόταση μομφής ή δυσπιστίας. Είναι βαρύ πολιτικό λάθος. Όχι πως τους εμπιστεύομαι, αλλά αυτοκτονούν αν το πράξουν. Τον Μητσοτάκη τον έχουν υπό καθαίρεση ή υπό βραχεία προθεσμία οι μουστερήδες της ενδοδεξιάς. Η κυβέρνηση, η όποια κυβέρνηση προκύψει στην ισχνή περίπτωση που δεν θα το ξανασκεφτεί  ο Καμμένος, ακόμη κι αν την υποστηρίξει κανας ακραίος, αδίκαστος ακόμη, θα βουτήξει το μπισκοτολούκουμο και τα το παινέψει κι όλας.

Βλέπω τους Συριζαίους στο facebook, πόσο έχουν αναθαρρήσει και βολτάρουν. Έχουν βάλει νέα σαμπρέλα στο φούιτ και λυωμένη μπανάνα στο σκασμένο τεπόζιτο νερού.

Κι όταν ο Πάιατ υπόσχεται πως θα ανακατεύεται λιγότερο στο μέλλον, ουσιαστικά μιλάει με κάποιους που δεν ξέρουμε, ή το σχέδιο εξέλιξης και διαδοχής έχει ολοκληρωθεί, έχουν πέσει οι υπογραφές, κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

Όσο για τον Τσίπρα, θα βαρεθούμε να τον βλέπουμε. Η μοίρα του υπερβαίνει τα ψηφαλάκια. Η γωνιά του δεν κινδυνεύει. Δεν είναι που μπορεί να ξανακυβερνήσει κάποια στιγμή, αυτό είναι γρατζουνιά. Θα είναι “παράγων”. Εις το διηνεκές.