Το Σύνταγμα δεν παίζεται στα ζάρια, δεν είναι Πινακωτή. Το διεκδίκησαν σε οδοφράγματα, το απαίτησαν ιππείς από βασιλιάδες, ζήτησαν εγγράφως να ορίσουν τη μοίρα τους. Αυτό το Σύνταγμα τώρα το μετράμε σε bitcoins. Ξέρουμε πού πάσχει, σε αιτιώδεις λεπτομέρειες. Σύνταγμα που ορίζει ανώτατους μισθούς, προσελκύει, ωσάν μυγοπαγίδα κι άλλους πελάτες που το ερμηνεύουν μάγκικα. Χιλιάδες χιλιάδων νόμους, εγκυκλίους βάσει του Συντάγματος, στέλνουν κόσμο στη γαλέρα της γραφειοκρατίας. Το Σύνταγμα αποφασίζεται, συντάσσεται και ψηφίζεται. Δεν εμφανίζονται σοφοί καθηγητάδες να γράψουν ένα «καλό» περιμένοντας να το υιοθετήσουν οι λαοί. Εδώ μήτε την «Ελληνική νομαρχία» δεν υιοθέτησαν. Μήτε τη «Χάρτα».

Τώρα, το Σύνταγμα έγινε μπαίγνιο. Βάζουν δόλωμα τον χωρισμό Εκκλησίας και Πολιτείας, έναν νόμο περί  ευθύνης υπουργών, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, αλλά τα κόμματα δεν έχουν δύναμη, θέλουν συμμαχίες και με τον διάβολο, μήτε ένα «γκόρνα» δεν αντέχουν και περιμένουν να υλοποιηθεί το «βγάλε τους ως το Πάσχα» του Γιουνγκέρ στον Ταγίπη. Έχουμε ήδη τρία σχέδια Συντάγματος (ή τις εξαγγελίες τους) κι ένα ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Κι απ’ τις καμινάδες βγαίνουν τα αποκαΐδια των Αξιολογήσεων, με τις πληκτικές, βαρετές σελίδες τους, που δεν έχουν ιδιοκτήτη.

Γρήγορα θα ξεχάσουμε το Σύνταγμα, επειδή η Πρέμιερ Λιγκ των κομμάτων, πρέπει να ξαναγυρίσει τη μπίλια. Που θα πέσει στο Ζερό, βεβαιωμένα. Όλο και συχνότερα,  άνθρωποι που δεν θα καταδεχόσουνα να χαιρετήσεις θα χώνονται στο ένα ή στο άλλο κόμμα και στο διαδίκτυο θα σπάμε πλάκα, ώσπου να αρχίσουμε να σπάμε πέτρες στα νταμάρια. Θα χώνονται στο όποιο κόμμα, μόνο για να το αδυνατίσουν. Οι συνενώσεις είναι ντεμοντέ διότι μπορεί να τους ξεφύγει κανά σιχτίρ πιλάφ και να ψάχνονται.

Το κοινοβούλιο δεν είναι εθνοσυνέλευση. Παράγει μονίμως ουλές αμετάθετες, από πληγές που δουλεύουν κάτω από το δέρμα. Δεν τολμάμε τον φεντεραλισμό, μη και βαρέσουμε διάλυση. Ενώ χρειαζόμαστε απλώς μια δικιά μας εσωτερική συμφωνία, ένα χαρτί εκατό λέξεων.

Τώρα, φάτε αχώνευτο ένα Σύνταγμα που ξαναμοιράζει κουκκιά στους ίδιους ανθρώπους. Που αλλάζουν χρώμα ή απόχρωση. Ενώ ένα Σύνταγμα είναι ένας σπόγγος βουτηγμένος σε ίαμα, να κλείνει πληγές που χαίνουν.