Δεν έχω τις γνώσεις, μήτε τη διάθεση να αντιδικήσω στον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας και στη αντιμετώπιση των κρίσεων που αντιμετωπίζει ή πρόκειται να αντιμετωπίσει. Ούτως ή άλλως, τα καφενεία θα είναι κλειστά και έως τότε, ορφανεύει, στερεύει το στύλ κριτικής του τύπου «αν ήμουνα γάτα, θα είχα πέταλα». Ωστόσο, μια ιδέα παράγεται στο περιθώριο της σχετικά στείρας δράσης που παρακολουθώ να τελείται. Άποψη εκφέρω, και όχι οδηγία χρήσεως.

Οι νεκροί, οι εισαχθέντες σε ΜΕΘ και νοσοκομεία, οι αποσωληνωμένοι και αυτοί που πήραν εξιτήριο, είναι η κρίσιμη μάζα ζώντων και τεθνεώτων περί τον κορονοϊό που αποτυπώνονται και κάθε έξη η ώρα του απογεύματος, ανακοινώνονται στο τηλεοπτικό κοινό των μενουμεσπιτάδων.

Αυτό εξηγεί τα χαμηλά νούμερα που παρουσιάζει η αιωνία Ελλάς. Και βέβαια δεν κατορθώνεται από άγνοια, αλλά από συγκεκριμένη τακτική. Αν δεν υπάρξει κρούσμα που «εγκρίνεται» από τον ΕΟΔΥ ή γιατρό ή ένα τηλεφωνικό κέντρο, ο κρουσμένος, από την ώρα που δεν έχει ελεγχθεί, υποφέρει από ενόχληση, συνάχι ή άλλη αρρώστεια, όχι πάντως από κορονοϊό. Και η διοίκηση δυσφορεί όταν ανοίγει νέο «μέτωπο». Άνοιξε γρήγορα της Ηλείας και της Αχαΐας λόγω ντεμέκ καρναβαλιών και εκδρομής στους Αγίους Τόπους. Στον Εχίνο, από επισκέψεις μετοίκων. Στην δυτική Μακεδονία, από διασπορά νοσοκομείων μικρού μεγέθους ― είναι η μόνη περιοχή της χώρας που έχει νοσοκομείο, οργανικά ημιτελές, σε κάθε κωμόπολη.

Τα Βαλκάνια διαφέρουν στατιστικώς από την άλλη Ευρώπη. Είναι στο διάμεσο ανάμεσα στην Ανατολή, όπου δηλώνουν ό,τι τους καβλώσει και στην Ευρώπη, που ενίοτε περιφρονεί την ανθρώπινη ζωή. Η Ελλάς είναι Βαλκάνια στοιχειωμένα, αλλά μην το πολυκυκλοφορείτε, διότι έχει εντυπωθεί σε πολλούς συνέλληνες ότι είμεθα από τον Σείριο.

Το ότι βγαίνουν καθημερινώς από τον λογαριασμό χιλιάδες ξερόβηχες, πυρέτια, δέκατα και πολυήμερα 38άρια (Κελσίου), αιματουρίες, γαστροεντερικά , καρδιοπάθειες και άλλα, φαινομενικώς μη κοροναϊκά, μαζί με την ύφεση σε επισκέψεις νοσοκομείων, άλλων παθήσεων, ερμηνεύει την μαύρη αλήθεια:

Καταγράφονται μόνον «ώριμοι» κορονοϊοί ως στατιστικό πρόσλημμα, και συνειδητά δεν υπάρχει έστω δειγματοληπτικός έλεγχος του γενικού πληθυσμού που θα έδινε κάποια πληρέστερη προσέγγιση πιθανών κρουσμάτων.

Αυτή η μέθοδος της γατούλας που κρύβει τα σκατάκια της, δεν είναι ταξική. Είναι πασίγνωστη εδώ και δεκαετίες και συνοψίζεται σε λόγους που έχουν το πρόθεμα «εθνικοί».

Έως τότε, θα πεθαίνουμε από άλλες αιτίες.

Και είναι η ιδιοσυστασία του ιού (για τον οποίον πιθανολογήσεις κάμνουν οι ειδικοί, ενίοτε αλληλογρονθοκοπούμενες, που επιτρέπει, με την συχνή έλλειψη συμπτωμάτων, ελεύθερη καλαθόσφαιρα, χωρίς μπάλα και καλάθι. Το προσωπικό «οδοιπορικό» κάθε νοσηλευομένου, μπορεί έτσι να προβάλεται, αλλά τα αναρίθμητα οδοιπορικά των απέξω ασθενούντων δεν εκβάλουν.