Δεν περιμένω να γίνομαι κατανοητός παρά σπανίως, κι αυτό επειδή επιβαίνω σε πτερό στρουθοκαμήλου, άρα έχω καβαλήσει το καλάμι. Αλλά αυτό που θα γράψω τώρα, θα το καταλάβετε.

Είναι ρατσισμός και τυφλή βία, ολόκληρη η δήθεν μεταξωτή αναφορά στην Τρίτη ηλικία. Να βγαίνει καθημερινά πλην Κυριακής, ο εθνικός μας ανθρωπιστής (επειδή ράγισε άπαξ η φωνή του κι επειδή έψαλε σε ναό) και να καθησυχάζει το πόπολο με την φρικτήν αναφορά πως ο θανών ή ο νοσήσας «έχει υποκείμενο νόσημα και είναι άνω των 70». Η φρασούλα αυτή έχει μεγάλη πονηριά, διότι προϋποθέτει μια παραγωγική συμπερασματική πρόταση:

Είτε : «άρα τι περιμένατε; Μήπως να ζήσει το σάψαλο;»

Είτε:  «μη φοβού, λαέ, υγιέστατε και κοτσονάτε».

Το να το διαβάσω ή να το ακούσω μία ή χίλιες μία φορές, δεν θα με ένοιαζε, εάν δεν ήταν η θέση της προτασούλας στο πάγιο κείμενο αριθμολαγνείας που ο ανθρωπιστής μας εμφανίζει.

Εννοώ πως είναι βιβλικός: τόσοι ασθένησαν παγκοσμίως, τόσο απέθαναν παρομοίως, τόσοι βγάλαν τη σουλήνα, τόσοι γιατρεύτηκαν και κάπου εκεί, το λήμμα περί γερόντων με πολλά κρίματα υγείας. Οι δε Έλληνες νεκροί αναφέρονται στο τέλος της ρετσέτας.

Πουθενά δεν θα με ακούσετε να τον κατηγορώ. Φυσικά. Δεν έχω αυτό το χούι, παρεκτός κια εξαγριωθώ από κάτι, κι αυτό είναι σπάνιο.

Ο Τσιόδρας, ως κύριος καθηγητής, έχει βαριά καθήκοντα, διατηρεί τις αρχές του, είναι προφανές πως αγωνίζεται να περάσουν οι απόψεις του στις επιτροπές και δεν με αφορά. Απλώς έχω πρόβλημα με το «υποκείμενο» κολλημένο στο «νόσημα».

Το «υποκείμενος» περιλαμβάνει άραγε την πάλη με τον Χάροντα που έχει δεχτεί κάτι φοβερές ανάποδες από την αφεντιά μου στα γνωστά μαρμαρένια αλώνια όπου προτιμάει να μας κλείνει ραντεβού;

Εννοώ πως έχω υποστεί εννιά στα δέκα υποκείμενα νοσήματα, αλλά όλα τα ελέγχω ή τα έχω ταράξει στο μπουνίδι. Άραγε θα υπάρξει γιατρός που να με πληροφορήσει αν ο κορονοϊός γιγαντώνεται αν ανταμώσει ενεργό υποκείμενο νόσημα, ή μήπως στόχος του είναι να ενεργοποιήσει ένα υπνώττον νόσημα που ελέγχω και θα με πεθάνει;

Όχι, καρντάσια και έμορφες.

Είμαι σε θέση να καταλάβω τον Νόμο και τα υποχρεωτικα Δερβενάκια που μας περιμένουν, καθώς παραδόθηκε στον Δράμαλη η Κόρθος και θα φουσκώσει η ράχη της απαλάμης του Νικηταρά και δεν θα του βγαίνει το γιαταγάνι.

Και ο Τσιόδρας, όπως ο Νικηταράς απέκτησε κρατικό δίπλωμα επαιτείας, έτσι και αυτός θα τον υπονομεύσουν αγρίως, όχι εγώ κι εσείς, μικρά αθώα μου σκαθάκια, αλλά ο θρασύς πολύχρωμος παπαγάλος, στολισμένος με καλούδια από το Περού.

Αλλά αυτό που εσείς δημιουργήσατε, τους «αντίθετους» εννοώ που νομίζουν πως ζούμε στο 1956, οπότε ο Ψυχρός πόλεμος πάγωνε τις καρδιές και ανάγκαζε την αριστερά να βγαίνει έξω με παράξενες περούκες, δεν καταλαβαίνετε καθόλου πως και το παραμικρό παραπονάκι σας, κρατάει έναν οπαδό και σας φεύγουν δεκατέσσερις έντρομοι.

Και φυσικά δεν θα κρατήσει πολύ η οικογενειακή ευμάρεια του Μητσοτάκη, αλλά δεν θα είστε εσείς οι μουστερήδες και οι υπενοικιαστές του Δημοσίου.

Δεν σας λέω την πρόβλεψή μου, γιατί εξακολουθείτε να θεωρείτε τον χιτώνα του Νέσσου ένα γουστόζικο, ποθητό συνολάκι. Εσείς σε λίγο θα θεωρείτε την προσφώνηση «ζαγάρια» έπαινο.

Όσο για την κυβερνητική κουλτούρα, ας ξεχάσει την Πρωτοψάλτη, υπέρ της περουβιανής μαγείας που είναι και πολύχρωμη.