Γενάρης του 1990, Ακρόπολη, Αθήνα

Πρώτες μέρες στην Ελλάδα μετά από εξάχρονη παραμονή στα ξένα. Δείπνο στο σπίτι της Ειρήνης. Αργότερα, βλέπουμε το πορτραίτο του Μιχάλη Κατσαρού στη δημόσια τηλεόραση. Δεν τον ήξερα. Mου δανείζει το Κατά Σαδδουκαίων. Ακόμα το ‘χω.

Φλεβάρης του 1991, Σύνταγμα, Αθήνα

Ψοφόκρυο. Νωρίς το πρωί, περπατώντας την Πανεπιστημίου με κατεύθυνση προς την Ομόνοια, τον βλέπω να ανηφορίζει την Βασιλίσσης Σοφίας στο ύψος της Αιγυπτιακής πρεσβείας. Στο 1/125” της έκθεσης συγκράτησα τα γυμνά κλαδιά και τ’ ατίθασα μαλλιά του. Το απόγευμα τύπωσα δύο αντίτυπα μεγέθους 13×18. Το ένα, το υπέγραψα κάτω δεξιά και το καρφίτσωσα στο ταμπλό του σκοτεινού θαλάμου για να το βλέπω. Έμεινε ‘κει μέχρι την επόμενη μετακόμιση, το 1996.

Μάρτης του 1991, Πλατεία Ομονοίας, Αθήνα

Ανεβαίνοντας τις κυλιόμενες σκάλες του μετρό μεταξύ Αθηνάς και Σταδίου τον είδα μπροστά μου. Απόκοσμος μέσα στον κόσμο. Συστήθηκα. Ζήτησα την ταχυδρομική του διεύθυνση για να του στείλω την φωτογραφία. Μου τη έδωσε· και μετά, κάπως εμπιστευτικά, “να ξέρετε πως στον σκοτεινό σας θάλαμο συναντιέστε με την αιωνιότητα”. Και απομακρύνθηκε.

Νοέμβρης του 2005, Αχειροποίητος, Θεσσαλονίκη

Άλλη μια μετακόμιση, κυριακάτικα. Το πρώτο τηλέφωνο της Δευτέρας με βρίσκει στο πάτωμα μπροστά στη σούμα μιας ζωής. Σηκώθηκα. Μια ευγενική φωνή μου συστήνεται ως Άρης Μαραγκόπουλος, συγγραφέας , διευθυντής των εκδόσεων Ελληνικά Γράμματα. Ετοίμαζε μια συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του Μιχάλη Κατσαρού—μακαρίτης από το 1998. Ψάχνοντας στο αρχείο του ποιητή βρήκε την φωτογραφία στη Βασιλίσσης Σοφίας. Θα μπορούσε να τη χρησιμοποιήσει για εξώφυλλο; Κάθισα.

Μνήμη Μιχάλη Κατσαρού

1919 – 21/11/1998