Είτε το ειπείς «η τύχη του πρωτάρη», είτε σου σκαλώσει στο αγκίστρι που έρριξες για τσέρουλες μια τούνα οκάδων εκατόν, μάθε να μη χαίρεσαι πολύ και μη το δείχνεις, ακόμη κι αν κατουρήθηκες στα βρακιά σου. Διότι η επισήμανση σκανδάλου που ξεπερνά την φαντασία, είναι πρωτοχρονιάτικο λαχείο, βύθιση στη θάλασσα αγκαλιά με βράχο μεγέθους πολυκατοικίας, φρίξη και αγωνία, εμετός και καταβρόχθιση γαιοσκωλήκων.
Mμμμμ.
‘Οσο μεγαλύτερο το σκάνδαλο, τόσο περισσότεροι οι αναμεμιγμένοι, τα συνεταιράκια, οι σουρπουίτσες. Άρα δεν αντιπαλεύεις με μεγαλοσχήμονα ή γενικώς με αντίπαλο που μόχθησες να στριμώξεις. Πρέπει να κρατήσεις την χαρά στο βρακί σου μέσα και να παρουσιάζεσαι μελαγχολικός, άσχετος, συνήγορος των πιθανών ενόχων, ακόμη και αρνητής του σκανδάλου, ώσπου να βρεις συμμάχους, να τάξεις δώρα και παράσημα, χωρις να παίζεις τον εθνικό σωτήρα. Διότι είναι πανεύκολο εσύ να κατηγορείς φωναχτά και τρανταχτά πως ήφαγαν το σαραγλί κι αυτοί να μιλάνε πως μάσησαν μια γωνίτσα από σάμαλι.
Κυρίως τους πτωχαλαζόνες που αμόλυσες στο παζάρι για να τρομάσσουν τους αμετροεπείς, να μη τους δίδεις υλικό, επειδή μαλάκες γεννήθηκαν, μαλάκες θα αποθάνουν και θα σε φέρουν σε δύσκολη θέση. Όσο καλοί είναι να κραυγάζουν, τόσο ανίκανοι και κρυουλιάρηδες είναι ώστε να βγεί φλοξ από την ανασαμιά τους. Να εμπιστευτείς ποινικούς, χορτασμένους, κάπους και κονσιλιόρες σε σύνταξη και άλλους παραβατικούς για να σε οδηγήσουν στην επιτυχία.Βλέπεις, εάν βάλεις λυκόσκυλα να σε φυλάγουν και να εκφράζονται υπέρ σου, μόνον «γαβ» μπορούν να εκστομίσουν.
Μη ντρέπεσαι.
Διότι το σκάνδαλο, είναι δέρμα απλωμένο σε στείρο χωράφι. Είναι τομάρι δεινόσαυρου που δεν το σκάβεις, μήτε το οργώνεις. Διότι ο δεινόσαυρος τότενες ενοχλείται, εξυπνά και ορθούται ολοζώντανος και σου ρίχνει μια ανάστροφη και τηνε πάτησες. Από δίκης εις δίκην και από αποκαλύψεως εις αποκάλυψιν, εσύ θα εκτεθείς διότι κατά τους αρχαίους «ούπω γαρ έστι τις άλυπος» και γρήγορα θα σε στριμώξουν επειδή δεν πλήρωσες μια κλήση, κι ας διαχειρίστηκαν, έμπλεοι θράσους, αμέτρητες δισεκατομμύρες.
Και είμαι σίγουρος πως δεν θα κάμεις το λάθος να ελπίζεις πως θα καθαρίσεις με μια κίνηση και το μακεδονικό, και την φτώχεια, και την επανεκλογή σου, και την Novartis. Ένα –ένα τα κατορθώματα, αλλέως πως ο Ηρακλής θα έπνιγε τα φιδάκια και θα ξεπάστρευε την κόπρο του Αυγείου την ώρα που σκότωνε τον λέοντα ή έπαιρνε τα μήλα των Εσπερίδων. Δώδεκα άθλους πρόκανε, ξεχωριστά, κι εντέλει ο χιτώνας του Νέσσου έκαμε την δουλειά του.
Τελευταίο και φαρμακερό: το μεγάλο σκάνδαλο βρίσκεται τοπογραφικώς στην ουρά του δεινοσαύρου. Αν δεν του στερήσεις την κεφαλή και δεν του διαλύσεις τα σλιάκατα, αυτός ο αχρείος, ωσάν την σαύρα, θα βγάζει πάλι ουρά.
Μη φιλάς εκεί. Βαρέθηκα.
