Πριν έναν αιώνα, το 1920, ιδού η Τουρκία μετά την συνθήκη των Σεβρών. Ήτανε τόσο χάλια, ώστε τους λυπηθήκαμε και το ρίξαμε στην παλαβή, αυτήν που σκοπεύουμε να εορτάσουμε από του χρόνου.
Πολλούς διορίζει το Σύστημα, δουλικώ τινι τρόπω, και πάει στράφι. Ο Έλλην εξάλλου είναι προβλέψιμος: από την ώρα που θα αποφασίσει να διαδηλώσει, παζαρεύοντας τον αριθμό των διαδηλωτών, έως την παραμικρή πρόοοδο στο ζήτημα που τον απασχολεί, θα μεσολαβήσουν στην καλύτερη περίπτωση, μερικοί μήνες.
Το πήξιμο των νησιών του Αιγαίου, επίκειται – τους λέμε μπουνταλάδες, αλλά μάλλον εμείς είμεθα τοιούτοι. Το ερώτημά μου είναι στοιχειώδες: με πεντακόσιους δυστυχείς ημερησίως έστω πως τα βολεύουμε, αλλά με μισό εκατομμύριο σε έναν μήνα, μάλλον την κάτσαμε τη βάρκα. Γι’ αυτό και ώσπου να ορκιστεί η Πρόεδρος (νομίζω την παραμονή των Ειδών του Μαρτίου) θα μπορούσε ιδιωτικώς να συμβάλει στην απάντηση των παρακάτω ερωτημάτων, πριν να πιάσουμε τους γκράδες κάνοντας κόλαση το θαλάσσιο σύνορο.
(α) υπάρχει κάποια διάκριση για το λεγόμενο «αρχιπέλαγος» που ενώνει, κατα κάποια νομική φορμουλα μια ομάδα νησιών και το Αιγαίο ΕΙΝΑΙ αρχιπέλαγος: “Archipelago means a group of islands, including parts of islands, interconnecting waters and other natural features which are so closely interrelated that such islands, waters and other natural features form an intrinsic geographical, economic and political entity, or which historically have been regarded as such. The legal concept ofan “archipelago” thus differs from its general geographical definition. The legal concept is not limited to whole islands, but includes parts of islands. It requires the grouping to form an intrinsic geographical, economic and political entity, or to have been historically regarded as such.” Υπάρχει περίπτωση να χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον τρόπο σκέψης;
(β) Εάν οι «φίλοι και ΝΑΤΟσύμμαχοι» περάσουν τις απόψεις τους, η Κασσάνδρα, η Πελοπόννησος, η Εύβοια και η Λευκάδα, είναι νησιά ή όχι; Μητε καν με χωρικά συνορα και ΑΟΖ;
(γ) Προσφυγή στον ΟΗΕ, έχει σημασία, ή μας πείθει ο επικεφαλής του ΝΑΤΟ;
(δ) Αν μας βρήκαν Κώτσους και μας γλεντάνε, όλα καλά;
Μη ξανακούσω για συμμάχους και εγκαρδιωτικές δηλώσεις. Αυτά είναι γελοία. Αν ήμουν κειμενογράφος των «συμμάχων» μας, θα έγραφα κάτι κατεβατά που θα έκλαιγε από συγκίνηση όλο το ρωμέικο και θα έστελνα τον λογαριασμό με δικαστικό κλητήρα.
Τελειώνω. Όλα τα νησιά χωρίς νέους επισκέπτες, όλοι οι πρόσφυγες και μετανάστες, χωρίς «λαθρο» και μαλατσίες, στην ημιορεινή Ελλάδα την επικινδύνως αραιωμένη, ώσπου να ανακαλύψουμε πως τα κράτη δεν είναι συμμαχίες και παπαρολογίες, αλλά ένα εύλογο πάρε–δώσε, πάντα με απειλές πολέμου ή οικονομικής αφαίμαξης.
Άντε γεια και η οδός λυρικού ανθρωπισμού, όπως βγαίνεις για το πόρτο Λίλι, δεξιά.