Δεν ξέρουμε και δεν έχουμε ιδέα τι θα γίνει, διότι δεν έχουμε ξαναζήσει παρόμοιες καταστάσεις.

Πόσο δύσκολο είναι να το αποδεχτεί κανείς αυτό; Είναι το πιο τίμιο. Γιατί όλοι ψάχνουν να βγάλουν συμπεράσματα τόσο νωρίς;

Δεν ξέρω. Δεν γνωρίζω. Πάω στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Ας αναπαυθούμε στην βεβαία αβεβαιότητα του σύμπαντος. Αφού ακόμη και όταν εμείς νιώθουμε σίγουροι, αυτό είναι αβέβαιο. Τι πρεμούρα ειν’ αυτή να εξηγήσουμε, να εξιχνιάσουμε, να προβλέψουμε και να βγάζουμε συμπεράσματα από τόσο νωρίς; Ζούσαμε άφοβοι γνωρίζοντας ότι κατοικούμε σ’ ένα σφαιρικό πλανήτη που πλέει σε τροχιά στο διάστημα. Δεν έχουμε υπογράψει κάποιο συμβόλαιο ότι ο ήλιος θα βγαίνει κάθε μέρα. Κατ’ επέκταση, αν αύριο ξημερώσει η μέρα ας είναι αρκετό. Μην βιαζόμαστε. Κατά την γνώμη μου χρειάζεται υπομονή. Μετά από κάποιο καιρό και πάλι δεν θα ξέρουμε, ποτέ δεν ξέραμε – αλλά η υπομονή είναι μια σημαντική αρετή και η παρατήρηση του αγνώστου είναι μια πολύ δυνατή εμπειρία. Ας μην προκαλεί τρόμο ή επιπολαιότητα αλλά ενδιαφέρον.