Σε ολόκληρη την παραλία που φτάνει μέχρι να τυφλωθεί το μάτι σου και να σπάσουν τα χέρια σου αν προσπαθήσεις να δείξεις το μέγεθος με την αγκαλιά σου, ένα ζευγάρι μου έκανε εντύπωση. Η αλήθεια είναι πως το γυναικείο σώμα μου τράβηξε την προσοχή. Ψιλό κορμί με κοιλιά τόσο δαχτυλίδι στο κέντρο λες και το έσφιγγε ο αέρας και το συμπίεζε στο κέντρο. Το κορίτσι δεν μετρούσε πάνω από σαράντα χρόνια. Την είδα να χαϊδεύει απαλά στο πρόσωπο έναν εβδομηντάχρονο. Από δίπλα θεία και μάνα από την Ουκρανία όλες μαζί ταξιδεμένες. Το κοριτσάκι τους γύρω στα οχτώ ήταν φτυστό ο πατέρας και καθόλου λευκό, μα εντελώς ελληνόπουλο στα χαρακτηριστικά.

Το πιο διαχυτικό ζευγάρι της παραλίας ήταν αυτό με το ακατανόητο ηλικιακό χάσμα για εκείνους τους πειθήνιους που θεωρούν τον έρωτα κομμάτια του παζλ ανάμεσα σε 1 έως 5 χρόνια διαφοράς, ομόθρησκου τύπου και εθνότητας αλλά και αντίθετου φύλου. Και πέστε μου τώρα αν ένα ζευγάρι που δεν είναι διαχυτικό είναι ερωτευμένο. Είναι αστειότητα να πιστεύεις σε τρυφερότητα, επικοινωνία μεταξύ δύο ανθρώπων που δεν ακουμπιούνται και δεν μπορούν ανά πάσα στιγμή να ξεπεράσουν την στρατικοποιημένη ζωή του καθενός και να φτάσουν στο δέρμα, στο στόμα, στο στέρνο του άλλου. Η ανάγκη για σωματική επαφή ως μετουσίωση των σκέψεων και των επιθυμιών δεν είναι κάτι που μπορεί να χειραγωγηθεί εύκολα από τους κώδικες καλής συμπεριφοράς, ό,τι μαθαίνουμε στα θρησκευτικά στο σχολείο ή το απαγορευτικό εξαιτίας συγγενών που μετράνε με το μάτι τις αποστάσεις ακροδαχτύλων και τύπων. Αν δεν υπάρχει άγγιγμα, δεν υπάρχει τίποτα και μέσα στον πυρήνα του ανθρώπου. Και αν υπάρχει ένα φάσμα συναισθημάτων που όλοι δεν αγγίζουν τα όριά του, τα χέρια έρχονται να καλύψουν τις όποιες διαφορές στις συναισθηματικές αποδείξεις και να ματαιώσουν οποιαδήποτε έννοια που στέκεται εμπόδιο μεταξύ δύο.

Όταν αγγίζονται τα ζευγάρια, το σώμα γεμίζει με πνευματική ύλη και επιχειρήματα. Δεν χρειάζονται νούφαρα στις τεχνητές λίμνες των μεγάλων κτημάτων εκδηλώσεων. Δεν χρειάζονται υπενθυμίσεις λεκτικές σε καθημερινή βάση σαν ποιηματάκια πίσω από τα φύλλα ημερολογίων. Η αναπάντεχη ανάγκη της αφής είναι το ακαταμάχητο ισοσκελές τρίγωνο με κορυφές τα σημεία των βηματισμών στο εύρος μιας ερωτικής ιστορίας και πλευρές τα χέρια και μυαλά σε συνήχηση.