Ενας έφηβος φτάνει στην Ελλάδα το 2017, και το 2019 είναι παραστάτης της σημαίας στο σχολείο του. Μιλάει σπασμένα ελληνικά, όπως εξάλλου και το ποικιλώνυμο πλήθος των νεαρών στη χώρα της Συστημικής Αγλωσσίας, όπου ακόμη και οι φρέσκοι «επίσημοι» δεν έχουν ιδέα τι συνέβη την 28η Οκτωβρίου του 1940.

Τον πιάνουν στο δίκτυό τους, οι δήθεν υπεράκτιοι υπεράνω υποψίας (και πάσης εξουσίας, πλην του εργοδότη τους) εκπρόσωποι της Τετάρτης Εξουσίας (δεν εννοώ την Τετάρτη Διεθνή, ηρεμήστε) και του φέρονται ως τσιτσιλαριό. Η λέξη, που αγνοούν πλήθος ευρωβουλευτές και υφυπουργάκια νέας εσοδείας, σημαίνει την αφρόεσσα κατινίστικη εκφορά λόγου που χαρακτηρίζει την άσκοπη σπερμολογία.

«Αει σικτίρ» αναφωνώ και δεν αλλάζω κανάλι, διότι μπορεί και να πετύχω άλλου τύπου παρλαπίπες, απ΄αυτές που δεν γιατρεύονται.