Στη Θεσσαλονίκη, Δημοτικές, ευρωεκλογές, περιφερειακές, εθνικές, η Δεξιά μετά προσθηκών υπερδεξιών «παίζει» μεταξύ 60 και 70%. Αλλά μόνο ενωμένη δεν είναι. Κι αν λογαριάσεις και την αποχή, παραμένει σε υψηλά ποσοστά. Κι όμως, ως εντύπωση, υστερεί του πανελληνίου μέσου όρου, καθώς δεν προήχθησαν τα πρόσωπα των υποψηφίων, αλλά οι υποστηρικτές τους. Οι οποίοι επωφελούνται απόλυτα και εν διστάζουν να καυχηθούν γι αυτό.
Πιό προσεκτικά κοιτώντας αριθμούς και ψηφοδέλτια, τα αποτελέσματα έχουν εθνοφυλετική εσάνς, αλλά όχι παντοδύναμη. Δεν «όζει» εννοώ. Αυτό το ερμηνεύω ως αυτοάνοση μοιρολατρεία. Το «επιτελικό κράτος» φαίνεται να βολεύει τους μπαγιάτηδες, καθώς χρησιμοποποιεί με τη σέσουλα φανταχτερά βιογραφικά και οι βουλευτές ή οι σύμβουλοι διαχέονται η χρησιμεύουν να υποστηρίζουν τα δρώμενα της Βουλής κυρίως.
Σε όλα αυτά και σε άλλα τόσα, ένα συνιστώ: υπομονή ολίγων μηνών. Διότι η όποια αντιπολίτευση μάλλον δεν έχει καταλάβει τον όγκο του ολέθρου της και θα αργήσει να αλλάξει ρητορική. Πρώτα θα μακελευτεί η ίδια και μετά η κυβέρνηση. Στις δεκαετίες που παρακολουθώ τα της πόλης, τέτοιο φαινόμενο δεν έχω ματαδεί.
Έχουμε, καρντάσια, σχετικά μκρή εμπειρία από ενδοδεξιές κρίσεις. Μαθημένοι να αναμένουμε διαφωνίες μεταξύ αριστερών, κεντριστικών ή νορμάλ κινημάτων, και έτσι ο Χότζα, αλλοιώς ο Τσουσέσκου, παραλλιώς οι Πιπισιπίδες και καταβολάδες ΕΔΑισμού, ξεχάσαμε πως το Άνσλους της Αυστρίας είχε προϋπόθεση να ηττηθεί ο Ντόλφους και οι Τριεψιλίτες του, έναντι των Ναζήδων. Σκεφτείτε κρίση που θα περάσουμε εάν οι Παεζάνοι τα βάλουν με Σαρακατσάνους. Ξέρω τι σας λέγω.
Βέβαια, δεν χρειάζεται να περιμένουμε να τρίξουν δόντια μυλόπετρας για να γενικευτεί αυτό στην Ελλάδα. Διότι η Δεξιά πολλά χαρίσματα δεν έχει, κι αυτά που έχει τα κρατάει φυλαγμένα, αλλά επίσης διαθέτει ,χωρις να τον πετάει στα αζήτητα ,ένα τρίφτη, απ΄αυτόν που τρίβουμε το κεφαλοτύρι. Αναφέρομαι στην σπανίας βλακείας, βραχυκεφαλισμού και ιδιωτείας «αμελητί» αποστολή της υπόθεσης Novartis στην Βουλή, όχι μόνον με το όνομα του «Ρασπούτιν» αλλά και του Τσίπρα! Απορώ. Ηλίθιοι είναι; Τέλος Μαΐου πρωτονίκησαν και σήμερα στέλνουν τέως πρωθυπουργό στα κάγκελα; Μυαλό δεν έχουν βάλει από περασμένα «ατυχήματα», όταν ανάστησαν ετοιμοθάνατο πρωθυπουργό, χάνοντας έκτοτε έντεκα χρόνια εξουσίας;
Επιτελικός κυβερνητισμός και κολοκύθια τούμπανα. Απλός, παράφωνος, ιστορικός ντουγανισμός είναι, μάταιη εμμονή του ηλιθίου, να πατάς φίδι κατά λάθος και αντί να κάνεις άλμα απλούν δωδεκάμετρο, του λες «συγγνώμη, όφιδα, να σου βάλω μπριόλ στο φιδοτόμαρο».
Μήτε ο Τσίπρας κατάλαβε το δώρο που του έκαμαν. Τον ακούω στην Έκθεση και προσπαθεί να το δει ταξικά το ζήτημα. Δεν έχει κατανοήσει πόσο προσωπικά υπεύθυνος είναι που έχασε τα αυγά και τα καλάθια, επειδή μετέτρεψε τις ευρωεκλογές σε μείζον εσωτερικό ζήτημα. Σήμερα στη ΔΕΘ θα έκανε την τελευταία προεκλογική του ομιλία. Καλά που υπάρχει επιτελική κυβέρνηση, ικανή στα στιγμιαία και χωρις δράμι πολιτικής σκέψης.
