Oι σμπάροι είναι για τα τρυγόνια, όχι για τα φλαμίγκος!
09-10-2017

1

Δέκα τακτικά και τρία έκτακτα συνέδρια της Νέας Δημοκρατίας. Και τώρα, ακόμη ένα. Όπως ειρωνεύονταν ένας του σιναφιού τα πλάνα του Θόδωρου Αγγελόπουλου: «δέκα λεπτά για να περάσει ένας στο βάθος έναν λόφο. Και μετά, άλλος ένας. Λόφος».

Από την ίδρυσή της κι έως το 2004, εάν ψάξετε χρονολογίες, η Νέα Δημοκρατία οργάνωνε συνέδρια όποτε ατυχούσε στις εκλογές. Μετά, το είδε πιό ευρωπαϊκά, και το επιχειρεί τακτικότερα. Πέρσυ, έκανε το πιό πρόσφατο. Δικό τους είναι το κόμμα, αυτόν τον τρόπο κρίνουν ως «νέα αφετηρία». Δικαίωμά τους.

2

Αλλά, παρακαλώ, ακόμη κι αν οι δημοσκοπήσεις είναι όλες μούφα, να μη διαμαρτύρονται για την ψαλλίδα που κλείνει. Δεν είναι μυστικό. Όπως δεν ήταν μυστική η προσωρινή ,ολίγων εβδομάδων ,βελτίωση της γενικής κατάστασης του κράτους το 2014, που αφαλοκόφτηκε όχι επειδή δυνάμωσαν οι απέναντι μπατακτσήδες, αλλά επειδή μπήκε ο ΕΝΦΙΑ, με τη λογική «τόσα μου λείπουν, τόσα ζητάω» και οι ευρωεκλογές που δεν ήταν ευνοϊκές, έφεραν πάγωμα στα συμφωνημένα, μη και καταρρεύσουν τα ήδη γκρεμισμένα.

3

Νεωτερισμούς, ο Σύριζα, δεν έφερε. Όλα τα τρελά που εγκαινίασε, άν τα ψάξεις, είχαν ξαναγίνει από τους προηγούμενους.Μήγαρις οι προηγούμενοι δεν ανακάλυψαν τα μετρητά του ΕΣΠΑ και τα έκαναν κονδύλια απασχολήσιμων; Μήπως δεν οργάνωσαν πέριξ των υπουργείων τους εταιρείες που απορροφούσαν ό,τι κουδουνίζει στις τσέπες, ώστε το Δημόσιο να εκμεταλλευτεί τις πιστώσεις; Οι καινούργιοι (ο όρος παίζεται)  πρόσθεσαν άλλα, ηθικοπλαστικοπολιτικού χαρακτήρος:

Την ενεργή ατιμωρησία σε ποινικά ζητήματα. Την εισαγωγή του όρου «ακτιβισμός» ώστε οι μπαχαλάκηδες να πλάσουν ένα υβρίδιο μελλοντικού Σιν Φέιν, για την περίπτωση που θα έχαναν εκλογές.  Πλήθος γραμματειών και πλαγίων διορισμών, ώστε να έχουν επιμελητεία, συνοχή και διοικητική μέριμνα. Την παραγωγή σειράς δηλώσεων, τάχα μου διαφωνιών, και λοιπών τρελούμπαλων, για θέματα προτεραιότητας από τον πάτο του βαρελιού, για να υπάρξει «προοδευτική συνείδηση» στους ανησυχούντες οπαδούς.

4

Επίσης,άλλαξαν τα πρόσωπα της περιλάλητης διαπλοκής. Αυτό έφερε την αίσθηση πως ήταν τζώρες και αποφασιστικοί. Επίσης έβγαλαν τον σκασμό  οι παρακοιμώμενοί τους, από την εκμετάλλα των προσφύγων και των μεταναστών, και δεν χαμπερίζουν από αυστηρές προειδοποιήσεις των χρηματοδοτών τους. Και τάχα κοντράρουν ό,τι τους φαίνεται μπόσικο, ρασοφόρο και παιδαγωγικό ,πληθαίνοντας τους οπαδούς της μη αξιολόγησης, δηλαδή ΟΛΟΥΣ τους Έλληνες. Ακόμη και μία παραγωγική κίνηση, την υποτιθέμενη σύμπραξη των κεντρώων, την έχουν κάνει υπόθεση αλληλοϋπονόμευσης υποψηφίων. Δεν παίζονται σ΄αυτά. Όποιος θυμάται τι τουζλαμά ψιλοκομμένο έκοβαν οι αριστεριστές στις συνελεύσεις με τα «επί της διαδικασίας» καταλαβαίνει γιατί η Αυλωνίτου και η Φωτίου είναι απαραίτητα στελέχη της επιχείρησης «ψιλό γαζί».

5

Όταν η κυβέρνηση κατάλαβε πως η αντιπολίτευση (όχι όλη! προσοχή!) απαντά καπάκι σε κάθε κίνησή της, γέμισε τον τόπο και τον χρόνο με μπαρούφες, στις οποίες οι ενάντιοι απαντούν με άλλες μπαρούφες.Η επινόηση των non papers, και η τακτική του κυβερνητικού εκπροσώπου να σχολιάζει ωσάν να έχει απέναντί του την αντιπολίτευση της Ρουμανίας ή του Αφγανιστάν, προσθέτει ψηφαλάκια, δεν τα αφαιρεί. Προτομή χρωστάνε σε τύπους σαν το Αυτιά, που δήθεν αντιπολιτεύεται, ενώ αποκαλεί «λεβέντες» και «αποφασιστικούς» όλους του κυβερνητικούς φορομπήχτες. Και τους παλαιούς οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, που έχουν ψηφίσει Σύριζα, τους ξεπλένει, ακόμη και με κεζάπι, για να μεταλλαχθούν.

Και τώρα, η αξιωματική αντιπολίτευση οργανώνει πρόγραμμα για να πείσει πως είναι η τιμιωτέρα των Χερουβείμ και ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των Σεραφείμ! Με εργαλείο ένα Συνέδριο που θα αλλάξει μερικά στελέχη που κανονικά δεν έπρεπε να ξέρουν μήτε την διεύθυνση αυτού του κόμματος!

6

Παραδοσιακά, η Νέα Δημοκρατία είναι τριμερής: Καραμανλικοί. Μητσοτακικοί, Σαμαρίζοντες. Με κατι φτεράκια φιλελέ και τεχνοκράτες. Δοκίμασε να κυβερνήσει με Πολιτική Άνοιξη. Τώρα, στηρίζεται σε αυτόμολους από τον ΛΑΟΣ. Όχι πως κινδυνεύει να μη προηγηθεί στις εκλογές, αλλά της λείπει το «κατά συνθήκην πολιτικό ψεύδος» με το οποίο γιγαντώθηκαν και κυβέρνησαν όλες ανεξαιρέτως οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις.