Έχω ξαναγράψει ποιο «σενάριο σκανδάλων» με καλύπτει.
Η κυβέρνηση μπορεί το ένα και το άλλο, αλλά σε ένα ζήτημα στέκεται ανυποχώρητη: να τελειώνει με τις αξιολογήσεις και τις υποχρεώσεις της χώρας έως τον Αύγουστο του 2018.
Αυτό δεν είναι πάντα εύκολο,επειδή τα επιχειρήματά της πείθουν μόνον τους πεπεισμένους. Και υπάρχουν περιπτώσεις που η εσωκομματική της μουρμούρα μοιάζει να ξεχειλίζει.
Τότε, παρεμβαίνει, προς σωτηρία της, ο λεγόμενος «εξωτερικός παράγοντας». Δηλαδή «κύκλοι» υπηρεσιών της Ευρώπης κυρίως που έχουν από χρόνια ανοίξει κατάστιχα με τον βίο και την πολιτεία μερικών δεκάδων χιλιάδων «επιδραστικών»Ελλήνων.
Από αυτούς τους καταλόγους, η Ευρώπη μπορεί να δουλέψει ψιλό γαζί πολύν κόσμο. Για παράδειγμα, μαθαίνουν κάπως, κάπου κάποτε, πως βρέθηκαν κωδικοί ελληνικών ελαφρών όπλων στα αποθέματα του ISIS, ξερωγώ.
Δεν βιάζονται να αποκαλύψουν «σκάνδαλο». Προσφέρουν την είδηση, ως διάδοση, σε κάποιον αντιπολιτευόμενο. Με την μορφή του «κάτι συμβαίνει με την Άμυνα, ψάξτε το»
Ο αντιπολιτευόμενος, αρπάζει την ευκαιρία, αρχίζει τις καταγγελίες. Γίνεται της μάμαλης καμιά εβδομάδα, η κυβέρνηση ψιλοανησυχεί για την αντοχή της, φροντίζει (έχει και αυτή τις άκριες της) να ρωτήσει εμπιστευτικά «μας έχετε για κούρεμα με την ψιλή; τι κάναμε και μας εκφοβίζετε;»
«Όχι καλέ! Θεός φυλάξοι! Απλώς,αυτές οι φριχτές διαδόσεις δεν θα βρούνε ώτα ακουόντων εάν, για παράδειγμα, ξεπεράσετε την τρίτη αξιολόγηση πριν του Αγίου Σάββα που σαβανώνει»
«Και με το θέμα που άνοιξε» ρωτάει ο πλέον ξύπνιος από τους κυβερνώντες «τι κάνουμε; Θα συνεχίσει η μουρμούρα;»
«Όχι καλέ!» απαντά στον πλέον ξύπνιο από τους κυβερνώντες (που λένε πως έχει ντιλίβερι στις δυτικές συνοικίες) ο ανακατωσούρης εξ Ευρώπης. «Θα τηνε πληρώσει ο πωστονε λένε, ο Παπαδόπουλος. Δεν θα του ξαναδώσετε παραγγελία τουλάχιστον για 14 λεπτά. Κι όλα μέλι-γάλα»
«Και τι ψυχή έχουν δεκατέσσερα λεπτά; Μήτε ένα απόρρητο έγγραφο δεν προλαβαίνεις να διαβάσεις»
«Εννοώ 14 λεπτά στον πλανήτη Ουρανό, όπου το έτος του είναι όσο 75 γήινα»
Τώρα που κοντεύουν τρία χρόνια από τότε που εφάνη στην ζωή μας ο παράξενος αυτός κυβερνητισμός, κι όσο απουσιάζει κάθε λογική αντιπολίτευση στον τόπο, αυτά τα «σκουντήματα» του ξένου παράγοντα μοιάζουν να είναι οι μόνες αξιόπιστες κινητήριες δυνάμεις, ένα είδος κιβωτίου ταχυτήτων που δουλεύει ρολόι.
Βέβαια, δεν πρόκειται να σας χαλάσω την ζαχαρένια και την στέρεη πεποίθηση πως επίκεινται κοσμογονικές αλλαγές και εκλογικές ελπίδες στους άλλους πολιτικούς χώρους. Διότι, όσο να ‘ναι, έχουν κι αυτοί τα βαρίδια τους.
Φαντασίωση έγραψα, δεν ισχύουν αυτά. Έτσι είναι, εάν έτσι νομίζετε.
