Τον είδα να σέρνει το καροτσάκι με τρεις σακούλες πλαστικές μέσα. Η μία πράσινη αφυδατωμένη είχε μέσα μήλα, από εκείνα με τις κίτρινες ρωγμές. Η άλλη μπλε ολόσωμη είχε ντομάτες, από εκείνες τις δύσμορφες, τις μεταχειρισμένες σαν στήθη μάνας. Η τρίτη, λευκή και φθαρμένη, είχε μέσα μία εφημερίδα και ένα κεσεδάκι γιαούρτι. Ωχ, μονάχος. Μόνος εδώ και καιρό με το σιδερωμένο τζιν, όμως, και την καζάκα την γκρι. Μόνος με το καρότσι…

80, 90…  πόσα λεπτά μόνος.

Είχα πει στον παππού μου: «Οι άντρες πρέπει να πεθαίνουν πρώτοι, γιατί ποιος θα πηγαίνει μετά στην λαϊκή;»