Εχ, θυμάμαι τη μάνα μου που νόμιζε πως το άσμα με τις «φλούδες μανταρίνι» αφορούσε την Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης και πως η «Αργυρώ» του άσματος ήταν μία Αργυρώ Επονίτισσα που της έδινε γραμμή στην Κατοχή.

Ποτέ δεν την διέψευσα, μήτε την αποθάρρυνα. Τήρησε το συνωμοτικό ίρτζι, τις κολακευτικές μνήμες για τους νεκρούς συναγωνιστές της και όταν έμαθε ότι κάποιος από την οικογένεια πήρε σύνταξη αντιστασιακού, με το ζόρι πήγε στο ξόδι του.

Το επιτροπάτο ή Ιατρικό κομιτάτο που έθεσεν φυλακή των βηματισμώ ημών σταις έξη ακυρώθηκε και ήδη περιλαμβάνεται στην κάστα των «συβουλατόρων» του «Δαίμονα της Πορνείας» του Σεφέρη.

Διότι άπαντες οι υπήκοοι του γκουβέρνου ακολουθούμε άκεφα, την ώρα που ο δικός μας πρωθυπουργός ΔΕΝ θα χαλάσει την Γουηκεντίαση, ακόμη κι αν απομείνει χωρίς βόλια στο ταμπούρι του.

«Δραπετεύει» για «εύλογους εθνικούς όρους» στην Ικαριά! Και στα πέριξ! Αυτός και η συνοδεία των προθύμων του. Δεν καταλαβαίνει πως ασκεί συστηματική Αστική Παρενόχληση και κάθε ελληνικός τόπος μετατρέπεται σε ένα Καμπ Ντέηβιντ της χώρας.

Από την άλλη, οι υλακές των κουταβιών της αντιπολίτευσης είναι καλύτερα να θέσουν φυλακήν στο στοματάκι τους και στα επιχειρήματά μας. Μερικοί θα διεκδικούσαν βραβεία Ευγονικής Κριτικής, αν είχαν θεσπιστεί.

Αλλά θα έρθει ένας καιρός, σας το υπόσχομαι, ανκαι θα υποαπασχολούμαι στου τάφου την μουγκαμάρα, που οι μελλοντικοί Έλληνες θα ακούνε στοιχεία του βίου και της Πολιτείας αυτού του τέως δελφίνου μιας Φαμίλιας και δεν θα πιστεύετε στα αφτιά σας, επειδή τα μάτια σας θα έχουν προσβληθεί από καταρράκτη.