Επειδή ο προεκλογικός λόγος και η σχολιογραφία υποψηφίων και πολιτευτών (πόσοι αρθρογράφοι εγεννήθησαν ημίν, αλήθεια) κινείται σε πολύ υψηλά επίπεδα που δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω, πράγμα με το οποίο συμπάσχουν και ορισμένοι φίλοι, αφοσιωνόμαστε εσχάτως σε πιο καθημερινά αναγνώσματα – όπως στις προειδοποιητικές πινακίδες στα πακέτα των τσιγάρων.
Σε μία τέτοια, λοιπόν, βλέπαμε τις προάλλες ότι το κάπνισμα προκαλεί απόφραξη των αρτηριών. Κατά σύμπτωση, ακριβώς δίπλα στο πακέτο, υπήρχε η επαγγελματική κάρτα του Γιώργου, υψηλού λειτουργού της υδραυλικής τέχνης (καμία ειρωνεία εδώ, πρόκειται για εξαιρετικό επαγγελματία που οι περίοικοι έχουμε χρειαστεί πολύ συχνότερα απ’ όσο π.χ. δικηγόρο, πράγμα που εξηγεί εν μέρει το πρόβλημα που έχω με τα οικονομικά μου έξοδα – αλλά αυτό είναι άλλο θέμα). Στην κάρτα αυτή αναφερόταν ότι πέραν των άλλων αναλαμβάνονται και «αποφράξεις αποχετεύσεων».
Παρότι η ελαφρά κατανάλωση αλκοόλ που είχε προηγηθεί ενθάρρυνε τις ακραίες ερμηνευτικές προσεγγίσεις, γρήγορα απορρίψαμε την εκδοχή ότι το κάπνισμα ξεβουλώνει τις αρτηρίες, ενώ ήδη εξαρχής είχαμε απορρίψει ως αδιανόητη την ερμηνεία ότι ο Γιώργος, αυτός ο κορυφαίος υδραυλικός, έρχεται και φράζει τις αποχετεύσεις ως άλλος φαρσέρ. Το επαγγελματικό ήθος του ανδρός δεν θα το επέτρεπε ποτέ, ενώ και η αίσθηση του χιούμορ του είναι –ευτυχώς- εντελώς διαφορετικής κατεύθυνσης.
Μόνη δυνατή ερμηνεία, άρα, ήταν ότι η απόφραξη σημαίνει και τα δύο: και το βούλωμα και τη …λύτρωση. Τα λεξικά επιβεβαιώνουν τη διαπίστωση, αν και όχι όλα με επιτυχημένα παραδείγματα (π.χ. στο ηλεκτρονικό λεξικό Τριανταφυλλίδη αναφέρεται ως παράδειγμα απόφραξης-βουλώματος μία τυπική περίπτωση απόφραξης – ξεβουλώματος: «απόφραξη η [apófraksi] Ο33 : η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του αποφράζω. 1. το απόλυτο φράξιμο: Ειδικό συνεργείο αναλαμβάνει τις αποφράξεις βόθρων.» Θα ήταν σαν ο Γιώργος, που λέγαμε, να έφραζε τις αποχετεύσεις.).
Η περί των αποφράξεων συζήτηση, ίσως και το αλκοόλ που προανέφερα, μας είχε φτιάξει τη διάθεση, φευ όμως η προεκλογική ατμόσφαιρα δεν αποφεύγεται εύκολα. Κάποιος λοιπόν αναρωτήθηκε τι ακριβώς σημαίνει ότι οι πολιτευτές ζητούν την ψήφο μας από διάθεση «προσφοράς». Ασφαλώς, υπέθεσε, ως προσφορά νοούν ένα δώρο, κάτι που παρέχουν αφιλοκερδώς. Καθόλου, του αντιτείναμε. Η προσφορά δεν είναι κατ΄ ανάγκην, ούτε καν συνήθως ετεροβαρής εις βάρος του προσφέροντος. Για προσφορά μιλάμε συχνότερα σε περιπτώσεις που υπάρχουν συναλλαγές και ανταλλάγματα. Εμβληματικό παράδειγμα ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης. Ή οι πλειοδοτικοί διαγωνισμοί: «κάποια καλύτερη προσφορά;». Ή το ξενοδοχείο που «προσφέρει εξαιρετική διαμονή και εστίαση» – και αν αξιώσεις να τα απολαύσεις δωρεάν σε αποπέμπει αρχικά με έκπληξη και εν συνεχεία με αντιδράσεις που απάδουν σε φιλόξενους πανδοχείς. Ακόμη και το πρόσφορο, ο άρτος που προσφέρουν οι πιστοί, γίνεται με αίτημα τη μνεία κάποιων οικείων «υπέρ υγείας».
Δεν λένε, λοιπόν, ψέματα οι υποψήφιοι που βεβαιώνουν ότι θέλουν να προσφέρουν. Απλώς λένε τη μισή αλήθεια, αποσιωπώντας τι επιζητούν να λάβουν ως αντάλλαγμα της προσφοράς τους. Ή μάλλον λένε το ένα τρίτο της αλήθειας. Γιατί συνήθως δεν διευκρινίζουν καν τι είναι αυτό που προσφέρουν οι ίδιοι.
