Τριανταφυλλιά
Εάν έχεις τριανταφυλλιά σε θάμνο και θέλεις δέντρο, ασκείς κοινωνικη διάκριση υπέρ του χαμόκλαδου που σου φαίνεται χοντρύτερο. Του δίνεις στήριξη, με τρεις βέργες ενός μέτρου, που είναι δεμένες στο άνω άκρο τους. Τα άλλα κλαδιά τα σφάζεις, αφήνοντας λίγα φύλα και μάτια. Από το βασικό κλαδί που τεντώνεται κατακόρυφα, βοηθημένο από σπάγκο, αφαιρείς ολα τα αγκάθια με το χέρι, ένα ένα. Ποτίζεις κανονικά και μόνον όταν σκάει η άνοιξη, περνάς το κεντρικό κλαδί με σαπουνόνερο, τακτικά. Αφήνοντας πέντε φύλλα και δυο μάτια στο κεντρικό κλαδί θα πάθεις πλάκα με τον οργασμό νέων κλαδιών, φύλλων και μπουμπουκιών που θα ανέρχονται ως θύσανος μαζί του. Το δεντράκι θα χοντραίνει το κορμάκι του, ανάλογα ο καιρός και το χώμα, ίσαμε δύο-τρία εκατοστά ετησίως σε περιφέρεια και τριάντα εκατοστά μπόι. Μετά δυο χρόνια, πελεκάς όλα τα λαίμαργα και τα εις έδαφος κείμενα τζάντζαλα του φυτού και φιάχνεις μιαν ωραία βάση, τονώνοντας και τα νέα ριζίδια, χώνοντάς τα στο χώμα. Θα φτάσει στο μπόι σου σε τέσσερα χρόνια. Τόσα θέλεις για να φας το πρώτο αχλάδι ή καΐσι, αν ταυτόχρονα φύτεψες καϊσιά και αχλαδιά. Το δέντρο της τριανταφυλλιάς μπορείς αρχικά να το κλαδεύεις, μετά να το κουρεύεις κατά το σχήμα που ποθείς. Κάθε τόσο δεν αφήνεις αγκαθι σε κλαράκι. Το ξύλο της τριανταφυλλιάς είναι γερό, σκληρό και σε μερικές ποικιλίες, μυρωδάτο. Δεν θα ζήσεις τόσο, ώστε να το καμαρώσεις μέγα, ωσάν δεκάμετρη τζιτζιφιά, αλλά καλύτερα να κόψεις τον διαθέσιμο κορμό, ώστε να φτιάξεις ένα καλό ρόπαλο, που μπορεί να έχει ωραία σχέδια, αφαιρώντας τη σκοτεινόχρωμη φλούδα κατά το ντεσέν που προτιμάς.
Σκιασμός
Ξέρω πως είναι αργά γι αυτό το ινβέσιο, γι αυτό, φύλαέ του για το έαρ του 2020 που θα βολεύει ως μέλλον. Έπαρε μια χούφτα ηλιόσπορους, τα λέγουν μπατιρόσπορα και μία χούφτα καλαμπούκι σπόρους ωμό. Ανακάτεπσέ τα και τον Μάιον σκάπσε με ένα σκαλιστήρι ρηχή δύο ιντσών τράφο κατά το σχήμα της αρεσκείας σου, πλήν να βλέπει τον νοτιά. Σπείρον τους αναμίξ σπόρους τους εν τη φούχτα αναμίξ, σε όληνα τη γραμμήν, πατίκωσον με την σόλαν και βρέχε την τράφο πλην μη την κατουρείς. Με τους πρώτους καύσωνες θα σκάσουν και ανήμερα που καίγεται ο τζίτζικας θα φτάσουν ημισείαν οργιάν μπόι και δεκαπενταύγουστο θα έχεις έμπροσθέν σου μίαν χλοάζουσαν κορτίναν από ηλίανθους και κότσαλα που θα σε φυλάσσουν από τον ήλιον του απογεύματος. Θα περιμένεις την έναρξιν του Σεπτεμβρίου τρώγων βραστό καλαμπούκι και πολλά μπατιρόσπορα και θα είσει λευκός και άκαυτος ωσάν λευκός σεϊχης.
Αμφότερα τα άρθρα είναι βαθέως πολιτικά αλλ΄έχομεν άλλην κυβέρνησιν και όλα τα παρεξηγάει. Γι αυτό και λέω να τα υπογράφω ως Πάννος, διότι ως Πάνος μπορεί να με σπρώξουν οι φλικ και να παρεξηγηθώ.
