Δεν έχω καμία διάθεση ειρωνείας ή θαψίματος, ειδικά ακούγοντας αγορεύσεις στην Βουλή. Ωστόσο μπήκα στον πειρασμό προσέχοντας ότι ο πρωθυπουργός έχει αναπτύξει στην εντέλεια μερικά χούγια, απ΄αυτά που κοστίζουν, όσο κι αν δεν το βλέπει.
Το περιφρονητικό ύφος, ή στάση του στυλ «καλώς τα παιδιά»
Μπορεί να θυμάστε την ιλαρότητα του Αλέκου Αλαβάνου, αρχές του 2008, όταν υποδέχηκε μια κοινοβουλευτική κίνηση του ΠΑΣΟΚ με αυτά τα λόγια, καθώς το αποτέλεσμα των εκλογών του 2007, του έδινε ένα ταπεινό 5.04%, αλλά όταν ακολούθησε η απόπειρα Βενιζέλου να αμφισβητήσει τον Παπανδρέου,ο Αλαβάνος βρέθηκε να ασχολείται με κάτι δημοσκοπήσεις που του έδιναν ποσοστά κοντά στο 18%.
Αυτή η βελτίωση ποσοστών, εμφανίστηκε βέβαια ως υπαρκτό γεγονός στην επόμενη δεκαετία, αφού στις εκλογές του 2009 και με τον Τσίπρα νέο ηγέτη, ο Σύριζα πήρε κατά 0.44% μικρότερο ποσοστό (τον ξεπέρασε κι ο Καρατζαφέρης). Πάντως δεν είχε ριφθεί μόνον ο κύβος, αλλά κοτζάμ πολυκατοικία στην τσόχα: δεν ξεχνώ την φράση του υπό κατασκευήν τότε, Τσίπρα, που περιείχε το γνωμικό «η περίοδος του μέλιτος έχει τελειώσει. Περνάμε σε μια νέα φάση, οξύτατης, σφοδρής αντιμετώπισης».
Κανένας δεν γέλασε τότε, ακούγοντας έναν γουαναμπή διάδοχο στην ηγεσία ενός κόμματος που είχε απέναντι το 97% του εκλογικού σώματος, να γίνεται εριστικός, επειδή ήταν η λαμπρή νεότητα που ξεφύτρωσε στα πολωμένα εκλογικά μας κατάστιχα, και μαζί με την σαστισμάρα του Καστελόριζου, απέδειξε πως το λιάνισμα του ΠΑΣΟΚ ήταν υπόθεση μερικών μηνών.
Πάντως, η εριστικότητα και η περιφρόνηση προς τους αντιπάλους, αναδείχτηκε σε μείζον και αποτελεσματικό όπλο του νέου αρχηγού, από τότε.
Τα προξενιά, ήτοι πόθεν ο Καμμένος και άλλες πολιτικές δυνάμεις
Πρίν από τις εκλογές του Μαΐου 2012, ήταν προφανής η σύμπραξη Τσίπρα-Καμμένου. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες του Καμμένου, ιδρύθηκαν τον Φεβρουάριο, στις εκλογές του Μαΐου πήραν πάνω απο 10%, που οδήγησαν τελικά στο 7,5% του Ιουνίου. Η αναμενόμενη συνεργασία με τον Σύριζα, τους μείωσε κι άλλο, αλλά από τον Σεπτέμβριο του 2015, κάθονται πάνω σε διακόσιες χιλιάδες ψήφους.
Το πρώτο φλερτ του 2012, οδήγησε σε φήμες περί επιρροής Μητσοτάκη, ως παραδοσιακού αντιπάλου του Σαμαρά. Εντούτοις, μετά το 2015, αυτά τα σχόλια αμφισβητήθηκαν, αφού η ανάρρηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν συνοδεύτηκε από διαρραγή της σύμπραξης με τον Σύριζα.
Προσφάτως, η στάση του Σύριζα άφησε υπόνοιες πως ο Τσίπρας, ακόμη και εάν εκμηδενιστούν σε προσεχείς αναμετρήσεις οι Ανέλοι, θα έχει να αντλήσει από το Κέντρο, τους Κεντρώους και ενδεχομένως και το Ποτάμι αρκετές ψήφους ή έδρες. Kαι είναι ευεξήγητο το ενδιαφέρον του πρωθυπουργού για το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας του κυρίου Σταύρου.
Καταλήγω πως η ομοβροντία κατά πάντων της Κυβέρνησης, δεν θα αλλάξει με τίποτε. Θα τσιμπολογάει ό,τι δύναται, αδυνατίζοντας όλες τις άλλες συμπράξεις.
Αν και πάντα ελλοχεύει το ενδεχόμενο να παρακολουθούμε σκηνές από τα «παιδικά χρόνια του Ιβάν» ή «το προξενιό της Άννας». Ενίοτε παρουσιάζονται και εικόνες από την «Ωραία των Αθηνών».
