Ήταν αρχές Μάη όταν αποφάσισε να αφιερώσει τη ζωή του στην εκστρατεία κατά της μπάμιας. Ίδρυσε ΜΚΟ, άνοιξε σελίδα στο φέισμπουκ, άρχισε να χρηματοδοτεί εκπομπές μαγειρικής ώστε να μπορεί να απαγορεύει την οποιαδήποτε νύξη στην ύπαρξη του βδελυρού ζαρζαβατικού. Όπου κι αν βρισκόταν άρχιζε τον αντιλαδερό, αντιμπαμιακό του λόγο. Και έβρισκε ευήκοα ώτα. Είχε τη νεολαία με το μέρος του. Οι μπάμιες, έτσι φαινόταν, είχαν απογοητεύσει κόσμο και ντουνιά. Το μόνο που χρειαζόταν, έτσι πίστευε, ήταν μια συγκροτημένη κίνηση για να επιτευχθεί ο στόχος. Να φτάσει η όλβια στιγμή. Οριστική και αμετάκλητη απαγόρευση καλλιέργειας της μπάμιας. Σε σύντομο χρονικό διάστημα ξόδεψε όλη του την περιουσία και βυθίστηκε στην απελπισία. Τα στοιχεία ήταν αμείλικτα. Μετά το πέρας της καμπάνιας του ο αριθμός των καταναλωτών που ζητούσαν μπάμιες είχε τριπλασιαστεί. Η Αθήνα γέμισε με πλανόδιους μπαμιατζήδες. Στην πλατεία Αγίας Ειρήνης άνοιξε δειλά δειλά το πρώτο Μπάμια-Μπαρ (46 κοκτέιλ με βάση την μπάμια). Η Αμερικάνικη Γεωργική Σχολή έβγαλε το πρώτο παγωτό μπάμια, και αμέσως ήρθε η απάντηση της Δέλτα: κρουασάν με γέμιση μπάμιας. Οι χίψτερ παραληρούσαν. Οι μπάμιες έκαναν καλό και στα μούσια. Οι μπάμιες ήταν ουμπεριά. Ο μπαμιοτουρισμός γνώρισε μεγάλες δόξες. Οι μεγάλοι τουρ οπερέιτορς έβαλαν ρήτρα για την απρόσκοπτη παροχή σκευασμάτων μπάμιας στους πελάτες τους. Τα φαλαφελατζίδικα, τα μπεργκεράδικα, ακόμα και τα συστημικά σουβλατζίδικα στάθηκαν πρόσωπο με πρόσωπο με τη νέα πραγματικότητα. Ή θα το γύριζαν στις μπάμιες ή θα γίνονταν μια γραφική ανάμνηση. Είχαμε μπει στον αστερισμό της μπάμιας.
Ο Αστερισμός της Μπάμιας
10-05-2018