Frankly I wanted to tell you
I like your poetry. I see a lot
on my rounds and you’re okay. You may
not be the greatest thing on earth, but
you’re different. Now, I’ve heard some
say you’re crazy, they being excessively
calm themselves to my mind, and other
crazy poets think that you’re a boring
reactionary. Not me.
[Ο Frank O Hara, συζητώντας με τον ήλιο, στο Meditations on an Emergency, 1958.]
O Υπουργός Δικαιοσύνης, μετά τον Βενιζέλο, αγορεύει στη Βουλή «οι εκλογές που έρχονται είναι αναμέτρηση της προόδου με την συντήρηση» κάπως έτσι.
Αχ και να΄ξερες καημένη ψυχή, να νυστάζεις τι σημαίνει! Από γεννήσεως αυτά τα δύο ζάρια πέφτουν στην τσόχα, αλλ΄άπαξ και οι κύβοι ρίπτονται, αργά η γρήγορα θα δείξουν ντόρτια και διπλές. Ποτέ εξάρες. Στο Tumbling dice οι Stones μου το εξήγησαν : Honey, got no money/ I’m all sixes and sevens and nines/ Say now baby, I’m the rank outsider/ You can be my partner in crime.
Όλα της προόδου μου εξηγήθηκαν νωρίς. Την Παπαγιάννη και την Λαδικού προτιμούσα πάντοτε, την Βέρουσκα, την Δυναμό, την Φρανσουάζ Ντορλεάκ και καθόλου και ποτέ τις Βουγιουκλάκες ή τις δραματί οραματικές. Και τώρα που γέμισαν τον τόπο οι μακρόστενες λευκόδερμες με τα διογκωμένα μήλα και τα μακριά μαλλιά, όμοιες μεταξύ των, τις βλέπω ως concierge σε πουργατόριο όπου ταχιά θα καταλήξω. Σε εβδομήντα πλας χρόνια, κάθε τόσο με ενέπνεαν στίχοι και ζωγράφοι και αλησμόνητες σκατόφατσες ή πανέξυπνοι ακατάδεχτοι χαρακτήρες. Έζησα καλά όσο υπήρχαν και υπάρχουν γιαβουκλούδες με σπιρτόζικο spleen που δακρύζουν μαζί μου αναίτια.Την Πρόοδο την είδα στον Πόλλοκ, στον Χατζηκυριάκο Γκίκα, στον Μπρουνελέσκην, στις παρέες των roaring twenties και σε ορκισμένους φίλους. Δυσκολεύομαι να κινηθώ, ρίχνοντας ψευδώς την πληροφορία πως επέπεσε το γήρας και η ανημπόρια, αλλά δεν υπάρχει πουθενά αλλού τέτοιο διάπυρο θάμβος, όπως της Τρίτης ηλικίας. Η πρόοδος έρχεται, καταλήγω δια της αφαιρέσεως και όχι της παπαγαλίας χαμένων ηρώων. Απέκτησα το ιδίωμα να καταλαβαίνω την πυροκλαστική σιωπή των νεκρών που αγάπησα ζωντανούς.
Λήγοντας ο prime στη Βουλή, δεν είπε ο «επικεφαλής» αλλά ο «κεφαλής»