Διατρέχοντας ξεφυλλιστά το φάντασμα μιας ηχογραφημένης συνομιλίας Παππά – Μιωνή, εκτελεσμένης την άνοιξη του 2016, μήνες μετά την ανάρρηση Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, αισθάνθηκα να μπαίνω σε ένα δωμάτιο γνωστό, από αυτά που τυχαίως μπήκαν στη ζωή μου, αν όχι συχνά, ωστόσο και κατά κανόνα σε περιόδους που νόμιζαν ή νόμιζα πως περνούσε ο λόγος και η επιμονή μου.

Λέγοντας «συνάντηση» τι εννοούμε;

Είναι μια παράξενη αίσθηση. Σα να είσαι σφήκα η γυμνοσάλιαγκας και αντιλαμβάνεσαι πως βρίσκεσαι σε μυρμηγκοφωλιά ή σε εργώδη κυψέλη μελισσών. Σου έχουν δώσει ένα πάσο τύπου «δεν είναι δικός μας, αλλά όσο μιλάμε θα έχει ασυλία» κι εσύ βολεύεσαι σε μία πλιάν, το καφεδάκι μοσχοβολάει, το κάπνισμα δεν επιτρέπεται απλώς αλλά επιβάλλεται, ξέρουν για σένα ανακριβή, αλλά εντέλει λογικά πράγματα.

Δεν το έχω ζήσει δα και πολλές φορές, απλώς, διαβάζοντας με διάφορους τρόπους την απομαγνητοφώνηση, απο τα μάτια μου περνούσε ο χώρος, η αίσθηση, η ιδιωτικότητα σαν μαραμένη, άκεφη ανθοδέσμη. Συγκεκριμένα, πηγαίνεις ή σε στέλνουν σε άξενο χώρο, ή και χώρα, να «καθαρίσεις» (στην ουσία να διερευνήσεις) εκκρεμή ζητήματα, συζητώντας με κάποιον που βλάπτει ή απειλεί να βλάψει την «ομάδα» σου.

Η σειρά σου έρχεται όταν προηγούμενες προσπάθειες σύγκλισης έχουν αποτύχει, ή λόγω βλακείας ενός φίλου της ομάδας σου που δεν έβγαλε άκρη, είτε επειδή «το αφεντικό σου» κρίνει πως θα σε στείλει τροχιοδεικτικά, διότι ο ίδιος δεν σκοπεύει να βρεθεί στα μανταλάκια των περιπτέρων. Εσένα σε έχει εφοδιάσει με μια λίστα ιδιοτήτων και ένα ιστορικό του μελλοντικού συζητητή σου, ωσαύτως ανακριβές.

Παππάς και αφεντικός

Ωστόσο, ως Παππάς, δεν είσαι του πεταμάτου. Ο αφεντικός όχι μόνον σε εμπιστεύεται, αλλά οίκοθεν νοείται πως σου δίνει το άτυπο δικαίωμα να πετάς προσημασμένες ψεμματούρες, αν είναι να προσκομίσεις μέλι από την κυψέλη ή έστω πρόπολη. Δηλαδή, σου δίνει τράτο ελιγμών.

Αυτό το δικαίωμα, τόσο ο ίδιος όσο και εσύ ξέρεις πως απλώς αποδεικνύει στενή σχέση μαζί του, αλλά γενικά απαγορεύεται να χρησιμοποιείς το όνομα Κυρίου και Θεού σου επι ματαίω. Και ο βλακίστερος των απεσταλμένων το γνωρίζει αυτό. Αν είσαι και Παππάς, με την αράδα σου θα πάς.

Σε ντύνουν, σε οπλίζουν για να ψαρέψεις τον Μιωνή, που θορυβεί. Δεν θα ειπείς ποτέ «άσε φιλάρα, το αφεντικό έχει ψαρώσει». Απεναντίας, θα δώσεις στον Μιωνή την αίσθηση πως μιλάει με τον «αντ΄αυτού», πως τα λές χύμα και τσουβαλάτα. Αυτά είναι «νόμιμο».

Έχεις το δικαιωμα να εκφέρεις το malaka, το malaka mou, το repoushti mou, το aston afton me mena milas tora karioli. Και το βασικό, Σιθάσπι, να μη λησμονηθεί: να λές «ναι», συμφωνώντας, όταν δεν έχεις ιδέα τι ζητάει ο Μιωνής, για την πρόοδο της διαπραγμάτευσης. Διότι δεν είσαι παρά το αφεντικό μέρους του εαυτού σου.

Σύνεργα, πολιτικές, υπάρχουν;

Πηγαίνεις άοπλος, χωρίς καλωδίωση. Διότι έχεις λάβει από το αφεντικό ασυλία για ό,τι ξεκούδουνο θα πεις. Από τον Μιωνή, έχεις απλώς εμπειρία άλλων επαφών με άλλους. Ξέρεις ότι ζορίζεται, ανκαι δήλωσε «δικός σας». Και πως θέλει έμπρακτη απόδειξη πως κι εσείς τον θέλετε.

Διότι σας λέει τις άκριες του με τους Αμερικάνσκι. Θέλει κάποια προβιά διπλωματικής ασυλίας για τις επιχειρήσεις του, να μη τον ψάχνουν. Τέτοια θέλει. Εσύ έχεις λάβει από τον αφεντικό, τη λέξη «Μαρέβα», την λέξη «Παπασταύρου» τέτοια, παραπληρωματικά και της ψιλαδούρας. Έχεις το ελεύθερο, να ανοίξεις τον Μιωνή σαν αχινό ή πεταλιδα, να δηλώσεις εμμέσως πως δεν γουστάρεις Παπαγγελόπουλο, κάτι τέτοιο μήπως και το χάψει και πλειοδοτήσει στις κατάρες.

Συνελόντι ειπείν, θέλεις την ατζέντα του. Αλλά είναι γάτος και δύσκολα θα την πάρεις. Αλλά είσαι κυβέρνηση, έχεις άκρες στην Δεξια, βρήκατε άκριες με κατατονικούς Καραμανλικούς, δεν σε χωνεύουν οι αριστεριστές, αλλά σάμπως και ποιον χωνεύουν; Άρα οι «διαρροές» που θα εκτελέσεις είναι υπαινικτικές, ελαφρώς δύσοσμες, αλλά συντελούνται για της πατρίδας την Ελευθερία.

Εσύ, ένα στοχεύεις: τη Μαρέβα. Ακόμη κι αν σιωπησει ο Μιώνης, θα κάνει το λάθος να σου ανοίξει «γιατί δεν μπορεί να τη δώσει». Αυτό φτάνει για το 2016. Ο φάκελός της χτίζεται και θα πάρει χρόνο.

Ψάχνουν την Μαρέβα -ε και λοιπόν;

Και γιατί την Μαρέβα; Διότι είσαι κυβέρνηση «της αριστεράς» (γκχμχμ) αλλά υπάρχεις όσο υπάρχει ο Καμένος και όσο του χωράνε μερικές στολές παραλλαγής για υπέρβαρους. Έτσι και παχύνει κι άλλο, έτσι και τον φέρει στο φιλότιμο κανένας κολλητός του, δεν ξέρουμε που θα καταλήξει.

Ο Κυριάκος όμως είναι από αλλού ευάλωτος. Το σόι τον θέλει, αλλά η κοινωνία των Μητσοτακοκυράδων, όχι και τόσο. Ο Σύριζα έχει αγγίξει το peak, εφεξής θα τρέφεται από δεξιές καρδιές. Κύμα συμπάθειας προς το αφεντικό θα θερμάνει τις καρδιές αυτές, αν εμφανιστεί έστω και ένα «κιχ» κριτικής εκ μέρους της Ντόρας κατά Κυριάκου.

Κι αν η Ντόρα δει πως αυτήν προτιμούμε κι όχι την Μαρέβα, γυναίκες είναι, της γυναίκας η καρδιά είναι μια άβυσσος.

Ο Μιωνής από την άλλη, στην ηχογράφηση αρνείται πεισματικά και μάλιστα όχι ως έχων ιδίαν αντίληψη, αλλ΄επειδή αυτός που γνωρίζει είναι αφοσιωμένος στην Μαρέβα. Στο ιδιόλεκτο των συναλλαγών, ο Μιωνής εξηγεί πως ο βερεσές απόθανε κι ετάφη το τεφτέρι.

Δεν είναι τόσο βλάκας ώστε να «δώσει» τον γνωρίζοντα την Μαρέβα με μια απλή διαβεβαίωση του Παππά, πως θα ρυθμίσει τα οικονομικά του ζητήματα. Στάξτα στην παλάμη, φίλε, να δούμε φως και, αναλόγως των συνθηκών θα σου τα στάζω ένα-ένα τα της Μαρέβας.

Έχει «τρύπες» η αφήγηση;

Τελειώνω. Δεν είναι τυχαίο πως ο Παπαγγελόπουλος αισθάνθηκε τη δροσιά της απαλλαγής στην ράχη του και έσπευσε να δηλώσει «και εμένα με κασέτωσε ο Μιωνής».

Εγώ απλώς ερμήνευσα το πως και το γιατί μιας διερευνητικής αποστολής ενός επιδραστικού υπουργού, να επιλύσει αφανώς και φιλικά ένα σύνηθες σύστριγγλο μεταξύ επιδραστικών προσώπων. Σου δίνω, μου δίνεις. Ένα αλισβερίσι εντέλει διαβάσαμε, όχι κάποια συμφωνία. Από αυτά τα αλισβερίσια που, ακόμη κι αν δημιουργούν εντυπώσεις, πέφτει απαλλαγή στην Έφεση.

Τελικά, χάσαμε πολλά χρόνια, από την εμφάνιση του Σύριζα, βαταρίζοντας εκφράσεις περί νεότητας, αριστερών, γεμιστών, ηλιογέννητων προσφύγων, ενώ είναι τάλε κουάλε το φαινόμενο που ζήσαμε στην μεταλλαγή του ΠΑΚ σε ΠΑΣΟΚ.

Όπου με το πέρασμα του χρόνου, ο σοσιαλισμός ήταν η λέξη «σύντροφοι». Στην περίπτωση του Σύριζα μελέτησαν τις γλύστρες του ΠΑΣΟΚ και πήραν ακόμη και το προφορικό ίρτζι του Ανδρέα. Με βάση αυτόν τον συλλογισμό, μια χαρά συνεταίροι γίνονται, αν ξέρεις να τους μαρινάρεις αλλά με βότκα και ξυδάκι από τα αμπέλια σου.

Πάντως δεν είναι σαφές ποιον θα θάψουν…

Αλλά οι εμπνευστές του Σύριζα, μόνον χαζοί δεν είναι. Δύσκολα μπορώ να ισχυριστώ το ίδιο για πολλούς δεξιούς, είτε εντάχτηκαν στην Κυριακοζώητη σέχτα ή επιθυμούν  κάποιον Σαμαρίζοντα «τζόρα» στη θέση του.

Η ασθενής εκδοχή πως αυτή η tape-mania είτε είναι ευκαιρία να χειριστούν τον Παππά, ως Κολμπέρ ή Ιωάννη Καππαδόκη και να τον τελειώσουν, είτε θα υπάρξει λυσσώδης άμυνα μερικών-μερικών υπέρ της Μαρέβας που θα την εξορίσει από το πρωθυπουργικό περιβάλλον.

Αν θέλετε τη γνώμη μου, όποιος δεν αποδεικνύει πως είναι 108% αμερικανόφιλος, την έχει βάψει, ενώ οι νυν και οι τέως του γερμανικού κλίματος ενδεχομένως να βρούνε δουλειά ξεναγού στην Κροατία.

Δείτε το εσείς ως λογοτεχνία τύπου Μονταλμπάνο και άλλα, άκρως βαρετά αναγνώσματα. Αδίο σας.