“Αν θα φύγεις να το ξέρεις, θα νυχτώνει πιο νωρίς.”
(Από παλιό τραγουδι του Μάνου Χατζιδάκι)
Τελικά, δεν θέλει αρετήν και τόλμην αυτό που εζήτα ο Κάλβος. Θέλει στολή παραλλαγής και να παίζεις τον άσχετο. Διότι αν πιστέψεις αυτά που διαρρέουν, με κατάληξη κάποια απειλή πως «θα επιληφθεί η Βουλή» εμβρόντητος θα ξαναζήσεις μια μορφή αυτοκτονίας σου: σε μπερδεύουν με υπόκοσμο, με φταίχτες, με φύλακες στη σίκαλη, με εκατομμύρια πολλά για να κοτσάρεις στο κανάλι σου ή στην Παναγιά Κανάλα ένα «μένουμε σπίτι» κι αν θελήσεις να βγάλεις άκρη, ακούς για χιλιοστή φορά αυτά που πρωτόμαθες πριν πέντε χρόνια, με κόπο διακρίνοντας φυσιογνωμίες ανάμεσα σε κράνα και βάτα.
Τι νόημα έχει που δόθηκαν πάνω από 16 εκατομμύρια σε κανάλια ιστοσελίδες και εφημερίδες «για τον κοροναϊό».
Τέσσερα κρατικά κανάλια, έχεις, μουχτάρη, κι ένα της βουλής. Θα μπορούσες να έχεις τον Γιατρό σκηνοθετημένον από τον Λάνθιμο κάθε μέρα και τον Χαρδαλιά με σκηνοθεσία Ταραντίνο και μουσική Βέρντι. Αρκεί να κόψεις τα τερατικά οργανοπαιξίματα και αφόρητα πληκτική λογοτεχνία σε μορφή σελιδάτων εκμυστηρεύσεν. Αντ΄αυτών, έβαλες ένα στικάκι άσχημο παντού και δεν υπήρχαν πουθενά μοκάρες, κοχόνες και αρκίδια καλαβρέζικα να εμποδίζεις τους γλεντζέδες που ξεχείλωναν τις πόλεις.
Ένα διαρκές ξεφτιλικι βλέπω και αλληλοκατηγορίες. Μόνιμα, εδώ και μισόν αιώνα. Δήθεν αντίπαλοι που βρίσκονται πίσω από την πιο τσιριχτή φυσιογνωμία, εκλεγμένων αντιπροσώπων που κανένας τους δεν ξέρει τριάντα «ήρωες» της παράταξης που εκπροσωπεί.
Μη ξαναβάλεις δημοσκοπήσεις, κυριακοζώητε -δεν σε παίρνει. Ακόμη δυο φτυαριές στο Ελληνικό και θα σε σέβονται ως οικοδόμο. Κι εσύ, αδόκιμα, άτσαλε και πονεμένε Συριζαίε, κακώς τσιρομαχάς. Τα ξέρουμε αυτά. Αλλά ήρθες δεύτερος επειδή είχες αρχίσει να ιδρώνεις από πολύ νωρίς και πασιφανώς δεν μπορούσες να αποδώσεις στο φίνις.
Τέλος, δεν κατάλαβα γιατί κάποιος κράτησε τρεις εκατομμύρες όταν δεν τις δέχτηκαν για την άδεια και αντί να τις γυρίσεις στο τραστ είπες «ας βγάλουμε μια εφημερίδα». Μάλλον πρέπει όλοι να δικαστείτε από περήφανους Τουαρέγκ, που δικάζουν και σου κόβεται η ανάσα.
Αρκετά παίξαμε. Χασμουριέμαι και πλήττω. Έλα πριν με δικάσουνε, κλάφσε να μ΄απαλλάξουνε.
