Ο Σαρλ Μισέλ γεννήθηκε στην Ναμύρ και είναι αρκετά μικρότερος του Τσίπρα. Πρωθυπούργεψε στο Βέλγιο αρκετά και θεωρείται ηγέτης της Βαλονικής Βραβάνδης, αλλά η ύπαρξη στη γενέτειρά του της δικουρίας δύο ποταμών, του Σαμπρ και του Μεύση, εκτός που σηματοδότησε διαβαίνοντάς τους τα Πάντσερ την νίκη των Ναζί μήνα Μάιο του 1940, η γεφύρωση του Σαμπρ, στην επιστροφή των Συμμάχων μετά την Νορμανδία, όρισε την απαρχή του νεκρικού ρόγχου της Βέρμαχτ. Μια ζωή σε δύο ταμπλό, το εδικό του και της Ευρωπαϊκής Ηγεσίας, της ομάδας των “βολικών”.

Απέδειξε πως δεν είναι και τσακμάκι. Uzun adam ahmak olur που λέει και η παροιμία της χώρας που δεν βρήκε μια καρέγλα να καθήσει η φράου Ούρσουλα. Και τι βρήκε να δηλώσει;

Μεταξύ άλλων στερεοτυπικά φαιδρών, «Εκείνη τη στιγμή, ενώ αντιληφθήκαμε τη δυσάρεστη φύση της κατάστασης, επιλέξαμε να μην την επιδεινώσουμε από ένα δημόσιο περιστατικό και να επικεντρωθούμε στην αρχή της συνάντησης στην ουσία της πολιτικής συζήτησης που επρόκειτο να ξεκινήσουμε, η Ουρσούλα και εγώ, με τους οικοδεσπότες μας». Να τον χαίρεστε, να τον χαιρόμαστε κι εμείς.

Δηλαδή, «ουζούν αντάμ, αχμάκ ολούρ». Δεν χρειάζεται μετάφραση.