Όταν οι λαοί χαζώνονται, όπως οι Βρεττανοί (όχι της Βρεττάνης) ανασύρουν τον Τσόρτσιλ σε έργα και σειρές, νοσταλγώντας. Δύο σειρές, ένα φιλμ. Μην κολλάτε απ’ αυτούς γραικοί μου: τέτοιον τύπο δεν έχουμε πρόχειρον, να λιβανίζουμε. Εξάλλου ήρθε η ώρα για συναλλαγές.
Από τα επαγγέλματα και τα λειτουργήματα, τα αξιώματα και τις θέσεις που υπάρχουν σε οποιονδήποτε Χρυσό Οδηγό, οι έμποροι είναι η μόνη φάρα που ανανεώνεται πιο συχνά, κοντολογής, πριν διαβεί μια ανθρώπινη γενιά, οι περισσότεροι εξαφανίζονται. Γι’ αυτό και γράφουν με υπερηφάνεια την χρονολογία που άνοιξαν το μαγαζί ή την επιχείρηση.
Οι έμποροι, ήσαν άοπλοι πολεμιστές, πάντα με τεράστιο ρίσκο, αλλά ένα φόρτωμα καραβιού έβγαζε συχνά κέρδος σε ένα ταξίδι όσο το μια πόλη συνολικά. Γι’ αυτό και παρά τα ατυχήματα, φύλαγαν μόνον μια μάχαιρα στον κόρφο τους, προκειμένου να κόψουν το λαρύγγι τους εάν και εφ’ όσον τους τύχαινε μοβόρος κλέφτης.
Κι εσείς, οι θεσμικοί και συσταζούμενοι, ως έμποροι να πάτε να παζαρέψετε. Είναι καλύτερα.
Οι παινεσιές και οι καυχήσεις, είναι για την αρχή. Μετά, μετριούνται τα ενδεχόμενα και οι απώλειες και ο καθένας μετράει την τύχη του. Βορείως της Γαύδου και νότια από το Βόρειο Σέλας, δεν υπάρχει διαπραγματευτής με πολιτικές ιδέες.
Ακόμη κι αν γυρίσετε με το όνομα «Μαντζιαφασούλα» στην κωλότσεπη, μη ξιππασθείτε, μη μεγαλαυχείτε, μη μου έρθετε καμαρωτοί. Ποτέ δεν ήταν πρόβλημα το όνομα. Αυτή η χώρα, είναι η τελευταία που επινοήθηκε στα Βαλκάνια. Στο διάστημα που υπάρχει, λειτούργησε ως δορυφόρος «φίλων». Των «φίλων Σέρβων» για παράδειγμα.
Οι διαφορές που έχουμε δεν είναι περισσότερες από τους λόγους που η Τσαριτσάνη αντιπαθεί την Ελασσόνα και τούμπαλιν.
Να πάτε οργανωμένοι, και τις συμβουλές των «συμμάχων» να τις βλέπετε με μισό μάτι. Τάξτε και ταχθείτε. Απλώστε την πραμάτεια σας και παζαρέψτε την δική τους. Οι σύμμαχοι, ενδιαφέρονται να κλείσουν ένα ρήγμα γεωγραφικό. Έναν κόμβο που οδηγεί σε σωρό κράτη, κυκλικά θεωρώντας τα.
Βέβαια, μερικές δικές μας και δικές τους συντεχνίες, μάλλον πρέπει να κλείσουν τα μαγαζά τους. Είναι θλιβερά μονότονος ο τρόπος που διαλαλούν το εμπόρευμα. Το ίδιο θεατροποιούν την παράδοση και το φολκλόρι τους, το ίδιο κρύβουν τα σαπάκια στη χάρτινη σακούλα που βάζουν οι μανάβηδες τα φρούτα της αγοραπωλησίας.
Και μην ξεχνάτε: τα κάστρα τα παίρνουν με μπαμπεσιά και η κόρη στα γυαλιά πετάει και ξεψυχάει. Ενώ τις γέφυρες, τις δένει η χτισμένη γυναίκα του πρωτομάστορα. Και το χάρτσι που δένει τις πέτρες της, θέλει λινέλαιο, έως και ασπράδι αυγού.
