Θεατρικό σόσιαλ ντιμπέιτ για τα σαράντα της Παναγίας
(Ή, κατά την παράδοση τού μακροσκελούς αφηγηματικού «Η καταδίωξη και η δολοφονία του Ζαν-Πολ Μαρά όπως παίχτηκε απ’ το θεατρικό όμιλο του Άσυλου του Σαραντόν με τη διεύθυνση του κύριου Ντε Σαντ», το μακροσκελές και ατόφιο παράθεμα [βλ. κατωτέρω]: «Θεωρείται πως ο Βολταίρος το είπε αφού σε αυτόν αποδόθηκε και κλείνοντας ο μεγάλος ποιητής έγραψε πως: «αναζητώντας την αλήθεια, συγχωρώ! και το λάθος»)
Θεατρικό σόσιαλ ντιμπέιτ για τα σαράντα της Παναγίας όπου τηρείται αυστηρά η ορθογραφία, η στίξη, η σύνταξη και το ύφος των χαρακτήρων.
ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ
Βουλευτής νομού
Πολίτες και πολίτισσες (συνοπτικά «ΠΟΛΙΤΗΣ»)
Αόρατοι υποβολείς
Πλανώμενες Σκιές ποιητών (προβάλλονται εν είδει κινεζικών σκιαγραφιών ο Καβάφης, ο Βολτέρος, ο Γ.Σ. Μπαχ κτλ. Ο Κάλβος ως μαύρη τρύπα. Ο Τ.Σ. Έλιοτ με μπαντζολίνο*.)
Αραιά κατεδαφισμένα είδωλα
ΧΡΟΝΟΣ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ: Το χρονίζον παρόν στα ψηφιακά κοινωνικά μέσα. Φαινομενολογία Φεβρουάριου. Σωροί μισολιωμένου χιονιού. Ιώσεις προσαρακοστής. Ζουμπούλια στ’ ανθογυάλια. Συμεώνος απόλυσις. Ατμόσφαιρα μετατραυματικής υπνοβασίας.
ΜΟΥΣΙΚΗ ΥΠΟΚΡΟΥΣΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: Ακούγεται απόηχος, σαν από βάθος σπηλαίου ή μακρινό κλαυθμύρισμα, του περιβόητου μέρους «Οι πλανόδιες σκιές» της «25ης Τάξεως κατά Σειράν τεμαχίων» του Φραγκίσκου Κουπρέν. Ανακρούεται από διστακτικό κλαβεσίνο κατά την προτροπή «ξεψυχισμένα και βαλαντωμένα» που επισημειώνει ο συνθέτης. Επαναλαμβάνεται αδιάκοπα σε όλη τη διάρκεια του έργου. Θα ερωτήσει ο σώφρων θεατής και αναγνώστης και ακροατής «γιατί;». Για τον ίδιο χαλαρό λόγο των συνειρμών που διέπει τόσο το θεατρικό τούτο επιχείρημα, όσο και την επιλεγείσα εικονογράφηση που εμφανίζεται και τυπωμένη επί της αυλαίας ώστε να διασκεδάζονται και να διδάσκονται τα βλέμματα των θεατών εν αναμονή της ενάρξεως της παραστάσεως. Το μουσικό τεμάχιο με τον μυστηριώδη τίτλο αναφέρεται στις ψυχές που έχοντας κατά την ελληνική μυθολογία οι νεκροί τους μείνει άταφοι, είναι καταδικασμένες να περιφέρονται αιώνια δυστυχισμένες σα χαμένες, σα χαμένες. Ο θεατράνθρωπος Κουπρέν συμπονεί τους συναδέλφους του θεάτρου που δεν τάφηκαν χριστιανικά γιατί για να γίνει αυτό θα έπρεπε να απαρνηθούν γραπτά το αμαρτωλό τους επάγγελμα. Ορισμένοι το έπραξαν. Ο Μολιέρος και άλλοι, που πέθαναν αιφνίδια, δεν μπόρεσαν να το πράξουν. Επιπλέον, ο Φραγκίσκος Κουπρέν (1668 – 1733) είναι σύγχρονος του Γ.Σ. Μπαχ (1685 – 1750), του Γκέοργκ Φίλιπ Τέλεμαν (1681 – 1767), του Γκέοργκ Φρίντριχ Χέντελ (1685 – 1759), του Ντομένικο Σκαρλάτι (1685 – 1757), και κυρίως του Καρλ Χάινριχ Γκράουν (1701 – 1759), που σαν κι αυτόν κλαβεσινιστής, σαν κι αυτόν σύγχρονος με όλους τους άλλους , Σάξονας σαν κι αυτόν και σαν όλους τους άλλους πλην του Σκαρλάττι, με την προσθήκη ενός-πι-ενός-νι-κι-ενός-ρο ήταν κι ο Γιόχαν Κρίστοφ Γκράουπνερ (1683-1760) που παραγωγικότατος κι αυτός σαν τα όλα τα άλλα σύννεφα μουσικής γύρης σε αλλεπάλληλες επικονιάσεις στους ανθηρούς κήπους του μπαρόκου, συνέθεσε μεταξύ πολλών άλλων την «Καντάτα για τα γενέθλια του Λανδιγράβου Έρνστ Λούντβιχ (1726)» που βλέπετε το έξοχο καλλιγράφημά της στην εικόνα, τόσο αποδοτικό και γλαφυρά ηθοποιό της στιχομυθίας των προσώπων του δράματος. (Μόνο που ο Γκράουπνερ δεν ήταν, όπως ήταν, όμως, ο Γκράουν, προπάππος του προπάππου του Βλαντίμιρ Βλαντίμιροβιτς Ναμπόκοφ [1899 – 1977] όπου και η κλείδα, αν νοιάστηκε κανείς γι’ αυτήν, της όλης συνθετικής πλοκής των αφηγηματικών νημάτων του παρόντος πονήματος κουάζι ούνα φαντασία.)
(Εμφανίζεται ντελάλης. Κρατάει λάβαρο αντί ντουντούκας. Στο λάβαρο αναγράφεται γνωστό απόφθεγμα του ΒΟΥΛΕΥΤΗ που ο ντελάλης το εξαγγέλλει κιόλας με δυνατή φωνή ως εξής : «Πολλές κοινωνικές εκδηλώσεις έχουν εθιμικό χαρακτήρα. Αποτελούν μία ευκαιρία έκφρασης των συλλόγων και των μελών αυτών, επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο και ίσως αποτελούν και έναν επιπρόσθετο λόγο αιτιολόγησης της ύπαρξης αυτών»)
(ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ. ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΕΝΟΣ ΕΓΚΥΚΛΙΩΣ. ΩΣ ΨΗΦΙΑΚΩΣ ΕΙΘΙΣΤΑΙ. ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ.) —… Λαμβάνοντας όλα αυτά υπόψιν προτείνω να σταματήσουν να κόβονται «Πρωτοχρονιάτικες πίττες» από την έναρξη του Τριωδίου δηλαδή από την Τσικνοπέμπτη και μετά. Έτσι από φέτος, ως ελάχιστη προσωπική μου συμβολή στην επικράτηση της (λογικής), δηλώνω πως ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΑΣΤΩ σε καμμία κοπή από την Τσικνοπέμπτη, δηλαδή φέτος από 20 Φεβρουαρίου και μετά.
(ΠΟΛΙΤΗΣ Α’, ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΜΕΝΟΣ.)—Πολύ καλά τα λέτε.
(ΠΟΛΙΤΗΣ Β’)—Σωστός.
(ΠΟΛΙΤΗΣ Γ’ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΕΝΟΣ.)—Το να ασχοληθείτε και λίγο με τα βασικά προβλήματα της πόλης σας λέει κάτι κύριε βουλευτα απ’ το πρωί ασχολείστε με τις πίτες…. Ο κόσμος της πόλης δεν σας ψήφισε για να ασχολειθείται με ανούσια πράγματα σεβαστείτε τουλάχιστον όλους αυτούς που σας στήριξαν.
(Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ)—α)σας ευχαριστώ που με στηρίξατε και το δηλώνετε δημόσια, σας τιμά. β) πολλές ώρες την ημέρα ασχολούμαι με τα θέματα της πόλης όπως έχω υποχρέωση. Την ιεράρχηση της σοβαρότητας αυτών επιτρέψτε μου να την έχω εγώ και φυσικά θα κριθώ γι’ αυτό και γ) «μπορεί να διαφωνώ μαζί σου αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να λες αυτό που πιστεύεις»!!, τότε [sic και sic] έφη ο μεγάλος ποιητής Ανδρέας Κάλβος.
(ΠΟΛΙΤΗΣ Γ’)—Αποδείξτε το στην πράξη και όχι στα λόγια τι εννοώ α) κάντε κάτι για την ανεργία που επικρατεί στο νομό μας β) υπάρχουν πλέον σοβαρά προβλήματα με τους μετανάστες και στο νομό μας δεν ξέρω αν έχετε ενημερωθεί και γ) αφήστε τις πίτες και το κόψιμο αυτών και εγώ θα σεβαστώ αυτά που λέτε και στην πορεία εύχομαι και κάνετε.
(ΠΟΛΙΤΗΣ Δ’. ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΑ.)— Η ρήση που αναφέρατε, δεν ανήκει στον ποιητή μας. Φέρετε να ήταν του Βολταίρου, ωστόσο γράφτηκε από την Evelyn Beatrice Hall βιογράφου του μεγάλου αυτού πνεύματος, και όχι απο τον ίδιο. Πήρατε το σπίτι του, τώρα παίρνετε και το πνεύμα του.
(Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ. ΣΥΓΚΑΤΑΒΑΤΙΚΑ.)— Ναι το έγραψε ο Βολταίρος, αλλά σημασία έχει το νόημα και όχι ο συντάξας, όπως για έναν προορισμό λέμε σημασία έχει ο στόχος και όχι η διαδρομή.
(ΑΛΛΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ. ΟΔΥΡΟΜΕΝΟΣ.)—είναι η μοίρα των Ελλήνων ποιητών να τους πιάνετε στο στόμα σας, είτε άμεσα, είτε έμμεσα…τώρα θα τρίζουν τα κόκαλα του Καβάφη!!!
(ΑΛΛΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ)—δεν φτάνει που είστε αγράμματοι, άσχετοι, αντί να πείτε “Συγγνώμη, έκανα λάθος, διορθώνω”, συνεχίζετε ακάθεκτος την μπαρουφολογία. Α, ψιτ κύριε αγράμματε, ΤΆΔΕ έφη (Ο όφις Βουλευτής)
(Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ. ΜΕ ΕΜΦΑΝΗ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΕΞΑΡΣΗ.) —Για να ολοκληρώσουμε αυτή την (μεταξύ αρκετών συμμετεχόντων) δημιουργική φιλολογική- ποιητική αντιπαράθεση (αν και 1-2 υπήρξαν αγενείς ή άδικοι) δίκιο έχει ο ΠΟΛΙΤΗΣ Δ’, θεωρείται πως ο Βολταίρος το είπε αφού σε αυτόν αποδόθηκε και κλείνοντας ο μεγάλος ποιητής έγραψε πως: «αναζητώντας την αλήθεια, συγχωρώ! και το λάθος».
(ΑΛΛΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ, ΕΞΑΛΛΟΣ.)— ΒΟΥ-ΛΕΥ-ΤΑ, δεν το έγραψε ο Βολταίρος καν…ρε γμτ το κέρατο μου είναι ένα ΑΠΛΟ googlarisma. Κάνε το και σταματά να εκτίθεσαι και να γίνεσαι ρεζίλι. Αποδίδεται στον Βολταίρο αλλά το πιο πιθανό είναι να μην το έχει πει καν ποτέ.
(ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ. ΜΕ ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ ΣΤΙΞΕΩΣ.) —ΒΟΥΛΕΥΤΑ αφήστε το με τα αποφθέγματα… Εδώ ούτε εισαγωγικά χρειάζονται αφού δεν πρόκειται για αυτούσια μεταφορά, ούτε και κανένας ποιητής είπε κάτι τέτοιο, αλλά Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας…μη σας μπερδεύω με λεπτομέρειες. Εσείς αδικείστε, έπρεπε να ανήκετε στον κύκλο των χαμένων ποιητών!!
(ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ) —ΒΟΥΛΕΥΤΑ «τι λες ρε αφεντικό που το είπε ο Κάλβος αυτό; Ούτε καν ο Βολταίρος δεν το είπε … τι ψηφίσατε ρε μαλάκες, τι αμορφωσιά είναι αυτή;» ΤΑΔΕ εφη ο μεγάλος μας ποιητής ο Αυγολέμονος
(ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ, ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ.)—ΒΟΥΛΕΥΤΑ, Κάπου εδώ είναι που πρέπει να το κατεβάσετε γιατί …ο Κάλβος;;;;;;
(ΑΛΛΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ, ΑΠΑΝΤΩΝΤΑΣ.)— τι είπε τότε ο Κάλβος; Μα τι είναι αυτά που λέτε;
(ΑΛΛΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ, ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΖΕΙ.)— αυτό έπρεπε να το ρωτήσει η άλλη, εσάς τί σας κοφτει;;!!!
(ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ, ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙ.)—Κλαίει η μάνα του Βολταίρου..
(ΑΛΛΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ)—Ο Κάλβος άλλωστε έχει πει και το άλλο πολύ σημαντικό κάλλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε.
(ΑΛΛΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ, ΘΥΜΟΣΟΦΙΚΑ.)— Αυτο με τις βασιλόπιτες όντως εχει παραγίνει. Ο πως είπε κι ο μεγάλος μας ποιητής Ανδρέας Κάλβος “από πίτα που δεν τρως, μη σε μέλλει κι αν κοπεί!”
(Ο ΠΟΛΙΤΗΣ Α’, ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ.)—Ο κύριος ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ είναι βαθιά ανθρώπινος και η ενσυναισθηση και το ειλικρινές ενδιαφέρον για την πόλη μας και τους ανθρώπους της είναι η σφραγίδα του. Ο κάθε εξυπνάκιας σήμερα γκουγκλαρει και αποστηθίζει στο φεισμπουκ γνωμικά επιφανών ανδρών. Δεν καθορίζει η στείρα απομνημόνευση η το γκουγκλάρισμα την μόρφωση του ανθρώπου αλλα το ΕΡΓΟ ΤΟΥ. Οι ΠΡΑΞΕΙΣ του. Και σ’ αυτές θα αναδειχθεί η προσωπικότητα. Ο καρπός και τα έργα φανερώνουν τον άνθρωπο και τον ηγέτη κι όχι τα γκουγκλαρισματα απο τον καναπέ. Μετά ΣΥΓΧΩΡΗΣΕως Δεν εχει στρώσει κ@λο κάτω από τότε που ανέλαβε. Τρέχει από υπουργείο σε υπουργείο κι από παράγοντα σε παράγοντα για την πόλη. Όσο για τις πίτες προφανώς σημειολογικά προσπάθησε να δώσει έμφαση στο μέτρο και στην ουσία αλλά σκόπιμα μάλλον από κάποιους παραφράστηκε. ΑΥΛΑΙΑ.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ. Δεν ήταν δυνατόν να μην αναβληθούν οι «Παραλλαγές Μπετόβεν – 2» υπό την αφόρητη πίεση της σοβαρότητας της πολιτικο-θρησκευτικο-φιλολογικο-ποιητικής επικαιρότητας και εντοπιότητας που οδήγησε μοιραία στην παραγωγή του Πρώτου Κεφάλαιου μιας έκτακτης, με έκτακτον συμβολισμό, συμβολής στο καυτό περιθώριο του επερχόμενου εορτασμού της διακοσιετηρίδας της Εθνεγερσίας. Μας την υπέβαλε έκτακτη αινιγματώδης συγγράφισσα υπογραφόμενη «Λαμίζ Βικτοριέζ». Και υποκύψαμε. Διότι πρόκειται για νέο μόλις και μετά βίας αναδυόμενο είδος. Μετα-γραμματειακό μετα-είδος, ίσως. (Είναι βέβαιο πως η επέτειος της Εθνεγερσίας θα διεγείρει πολλά και νέα μετα-είδη. Ήδη συγκροτείται αρμόδιο Παρατηρητήριο.) Σε αυτό το εν τέλει μετα-ψηφιακό περιθώριο, προγραμματίζεται, και έχει ήδη εξασφαλιστεί, επιτυχής συνέχεια. Περ άσπερα αντ άστρα. Κάστιγκατ ριντέντο μόρες.
(*) Υβριδικό μπάντζο-μαντολίνο. Ο Έλιοτ το έπαιζε.
