Ο έρωτας είναι παράνοια, θα σκεφτώ τον έρωτα.
Τολμάς κεράσια ας έχουν κουκούτσια, τολμάς τα τριαντάφυλλα χαίρεσαι όταν σε τρυπούν τ’ αγκάθια γιατί βλέπεις το αίμα σου, που είναι κόκκινο και ζωντανό σαν ερωτική διαφήμιση της λάκτα.
Ο έρωτας είναι παράνοια, θα σκεφτώ τον έρωτα, χωρίς πρόσωπα, ονόματα, αριθμούς τηλεφώνων, χωρίς αχ ναι, χωρίς ωχ όχι -πεταλούδες που γλίτωσαν την απόχη, πολύχρωμα αρκουδάκια χάριμπο για πολύτιμα κοσμήματα στους λαιμούς. Ο έρωτας όταν τον σκέφτεσαι μόνος σου. Κι όταν είσαι μ’ έναν άλλο άνθρωπο, πάλι μόνος σου το κάνεις, ακριβώς σαν τα καινούργια σου Χριστουγεννιάτικα παιχνίδια, που πιο πολύ χαίρεσαι όταν τα σκέφτεσαι στο παιδικό σου κρεβάτι πριν κοιμηθείς γεμάτος από έξαψη να περιμένουν στο κουτί, παρά όταν παίζεις μαζί τους.
Νιώθει καλύτερα αυτός που νιώθει μόνος.
Οι αντιπερισπασμοί μπερδεύουν την αίσθηση.
Ετικέτες: έρωτας