Να ‘χαμε να λέγαμε
10-08-2019

O Αύγουστος δεν έχει ειδήσεις, έγραψε κάποιος επιδραστικός, πριν τον διαψεύσουν οι ειδήσεις, αλλά έργα έχει και μπόλικα. Και δεν αναφέρομαι σε δηλώσεις Σαλβίνι και στην προβολή ενός χύμα ντοκιμαντέρ για τις ιχθυοκαλλιέργειες στην Κίνα.

Αναφέρομαι στο τράτο που δόθηκε στις νέες αυτοδιοικητικές αρχές της χώρας, να εκλεγούν Μάιο, αλλά να αναλάβουν από Σεπτέμβριο. Ξαφνικά γεμίσαμε προθέσεις έργων, εγκεκριμένα σχέδιο υλοποίησης, ασφαλώς ψηφισμένα, που φάνταζαν ως καλή ιδέα πριν μια τριετία, αλλά ανοίγουν τώρα, την εποχή που είναι τετράπαχες οι μύγες. Έτσι η Ομόνοια, αλλοιώς η πεζοδρόμηση στην Αγίας Σοφίας. Τέτοια.

Αχ αυτή η «συνέχεια της Διοίκησης»! Η ψευδαίσθηση πως αλλάζοντας άτομα, αλλάζει και ο χαρακτήρας ενός έργου. Δεν ξέρω το γιατί, αλλά ενοχλούμαι αφάνταστα. Αρπαζόμαστε από ένα εγκεκριμένο «έργο» για να κερδίσουμε χρόνο να επινοήσουμε κάτι διαφορετικό. Παράλληλα με ένα αεράκι αγαθής ανάμνησης των απερχομένων, μιας μορφής επίλογος που ολοκληρώνεται για να κλείσει ευνοϊκά η επιθυμητή «αποτίμηση».

Πάνω στην αλλαγή των διοικήσεων, λίγοι βλέπουν τα γυμνά καλώδια , τους σκουριασμένους οπλισμούς και το καταρρέον μπετόν αρμέ των μεγάλων λεωφόρων μιας πόλης.

Ναι, πέρασαν τριάντα και σαράντα και πενήντα χρόνια, αλλά αυτά είναι σχεδόν φυσικά φαινόμενα και στα μέρη των Κουτόφραγκων και των Απάχηδων, τα ίδια συμβαίνουν, κι ας δουλεύουν εργοτάξια συντήρησης. Εξάλλου, εδώ είναι δημόσια έργα, δεν είναι παίξε γέλασε. Μερικες πολυκατοικίες που καμαρώνουμε στο καρακέντρο των πόλεων δείχνουν τις αρματωσιές τους έκθετες στους νοτισμένους αέρηδες, αλλα οι εργολάβοι πέθαναν, τα εγγόνια τους κάνουν άλλες δουλειές και η παραγραφή πάει σύννεφο.

Κι αν ρηγματωθούν μερικά πολυόροφα στη Ναυαρίνου, προδήλως καθισμένα πάνω σε γαλεριανές αρχαιότητες, σάματι θα κατεδαφιστούν; Μπα, θα επισκευαστούν για να αντέξουν άλλα τριάντα χρόνια.

Ευτυχώς υπάρχει στη Σαλονίκη γραφείο πρωθυπουργού να κεράσουμε τον άνθρωπο τρίγωνα Πανοράματος και ακανέδες Λαϊλιά άπαιχτους γευστικώς. Διότι κάτι άλλο, δεν έχει να κάμει.

Οι Περιφέρειες, το Υφυπουργείο, οι Δημαρχαίοι κρέμονται από τον συντονισμό του. Να τώρα, σε λίγο, αν δεν άρχισε ήδη, θα υπάρξουν μνημονιάκια εκ μέρους των Υπηρεσιών, να στείλουν «διαπραχθέντα έργα του Βορρά» να΄χει να μιλήσει στην Έκθεση.

Τα έργα φθείρονται, τα μεγάλα ρητά αντέχουν. Ειδικά ο Αύγουστος, η ευχή να τανε δυο φορές τον χρόνο και περί πάχους των μυγών.

Δεν ασχολούμαι. Την αβλεψία την θεωρούμε σώφρονα πρόβλεψη και την ακεφιά την καλύπτουμε με αρκετό κεφίρ. Τελικά, οι πάντες, ειδικά λεξιλόγια και πονηρές παρηχήσεις διαχειριζόμαστε. Δεν κοστίζουν.

Ετικέτες: δημόσια έργα