Η Τζέην Μάνφηλντ, εκ των σπανίων περιπτώσεων κυριών που έδειξαν ρώγες στον φακό “τότε”, είχε εμφανιστεί και στην Αθήνα, συνοδεύοντας τον σύζυγό της Μίκι Χάργκιτέη, που χαμογελούσε στερεότυπα. Ήταν να γυριστεί η ταινία «συνέβη στην Αθήνα» και η μουσική ήταν του Μάνου Χατζιδάκι, ελαφρώς πιο γνωστή από την Αθήνα, με υπόθεση τον Σπύρο Λούη των Ολυμπιακών Αγώνων.

Η κυρία Τζέην ανήκε στην κατηγορία της Ντιάνα Ντορς, που κι αυτήν την γνωρίζουν οι τρέφοντες γενειάδα σινεφίλ κυρίως από τον Μποστ (Όπεν δε γουίντοου και κλόουζ δε ντορς) και για άρρητους λόγους την θεωρούσαν σεξοβόμβα και «ελαφριά», την πολύτεκνη, φερέφωνη και συνήθως γελαστή, ντυμένη φλανφλάν, κακόγουστα.

Μοναδική φορά που ήταν κομιλφό ενδεδυμένη ήταν το 1967, χρονιά του θανάτου της, όταν η βολίδα όπου ήταν επιβάτις τη θέρισε μαζί με δύο άνδρες συνεπιβαίνοντες στο εμπρός κάθισμα, ενώ τρία παιδάκια της, που εκοιμούντο πίσω, δεν έπαθαν τίποτε. Ένα μάλιστα από τα κοριτσάκια, η Μαρίσκα Χάργκιτέη, εθεάθη προ ετών ως αστυνόμος σε τηλεοπτική σειρά.

Στις φωτογραφίες της αστυνομίας και των δημοσιογράφων, η Τζέην κείται μπροστά από το χάρβαλο του αυτοκινήτου, φορώντας σκοτεινόχρωμο ανσάμπλ, ελαφρώς λαμπιριζέ, ταιριαστό στην τότε μαυρίλα του αμερικάνικου νότου, φορώντας τις λεπτές της σκούρες γόβες. Μια φωτογραφία ακάλυπτη και μια με πεταμένο επάνω της ένα ραίηνκόουτ. Είναι εξαιρετικά κομψή, ιδιότητα που ουδέποτε διέθετε και δεν αληθεύει πως αποκεφαλίστηκε κατά το δυστύχημα.

Τις φωτογραφίες των νεκρών δεν τις δείχνω σεβόμενος το προτεστάντικα υποκριτικό μηχάνημα που επιτρέπει την μεταξύ μας επικοινωνία.