Τέκνα στο τραπέζι

Mε ενοχλεί περισσότερο κι από την λογοκλοπή και τα σταριλίκια μερικών εκλεγμένων αυτοί που κουβαλάνε τα παιδιά τους σε επίσημες επισκέψεις. Δεν έπρεπε να φερμάρονται τέκνα και συγγενείς σε τραπεζώματα «για να παίρνουν ιδέα πως φέρονται στα σαλόνια». Όταν μάλιστα το σόι έχει και προϊστορία και οι άρρενες ανερχόμενοι προέρχονται από τον υγιό μιας χήρας και το παιδί μιας «διεκδικήτριας ζωτικού χώρου» (περισσότερο σιβυλλικός αποκλείεται να γίνω) κανονικά θα έπρεπε να σας προσανατολίσω στην ανάγνωση της «Αλεξιάδας» της Άννας Κομνηνής (υπάρχει σε καλή μετάφραση, αλλά θα χάσετε το αμίμητο ύφος μιας προδομένης ψυχής).

Οι στυφές, ντελικάτες γυναίκες

Ο Αλέξιος Κομνηνός, τραυλός γενάρχης που επιπλέον έλεγε «γω» το «ρω» ήθελε τον γιόκα του Ιωάννη διάδοχο, αλλά η Άννα προτιμούσε η ίδια να κάνει τα κουμάντα και να ανέβει στο θρόνο ο άντρας της ο Βρυέννιος, θεωρητικός και σουλατσαδόρος, αλλά χαλβάς κατά την άποψή της. Ο Βρυέννιος ήταν ευθύς άνθρωπος, ελάχιστα μπερδεψομπούτης και το έργο που άφησε είναι ολίγο πλην αγαθό. Αλλά σκιάζεται από την λύσσα της γυναικός του που έγραψε, έξαλλη από οργή «γιατί να έχω μια τρύπα στη θέση μιας ράβδου;»

Τι βλέπουμε λοιπόν σε αυτόν τον δείπνο;

Είναι ψευδαίσθηση πως πρόκειται για την οικογένεια Μητσοτάκη. Είναι, αναλογικώς και ιστορικώς μετρημένη, η οικογένεια Αλεξίου Μούρτζουφλου, που δειπνεί. Ο πρωτότοκος του Γενάρχη, προτίμησε να φερθεί ως πειρατής της Καραϊβικής, διασπώντας το κρητικάτσειον δόγμα της ενότητας των γενεών. Έτσι, αγάπησε «μια ξένη» και ο κορμός της οικογένειας περιήλθε, κατά αλβανικό ή βλάχικο έθος, σε μία «σιδηρά παρθένο», την Ντόρα Μπακογιάννη, όπου το «παρθένος» συσχετίζεται με τα ήθη και έθιμα των απογόνων του Κάδμου και της Αρμονίας.

Άλλα παραφερνάλια έχουμε ή θα μπεις στο θέμα;

Έχουμε, πως δεν έχουμε! Αυτό που συμβαίνει στην Δυτική Θράκη, χρήζει εποπτικότερης ερμηνείας. Ιδέες ρίχνω. Ίσως επειδή ο τόπος ο παράγων κορονοϊούς, γειτονεύει με τα πέραν της βουλγαρικής μεθορίου χωριά του Κίρτζαλη, τα μόνα δώδεκα που είχαν ψηφίσει σε παλαιό δημοψήφισμα να παραμείνουν στην Οθωμανική αυτοκρατορία και στη βόρεια Ροδόπη το Ισλάμ καλά κρατεί, άρα ο έλεγχος των βουλγαρικών συνόρων να έχει τα θεματάκια του. Η ελαφρά διαφορετική στάση των Βουλγάρων ως προς την Τουρκία, άρχισε να με ψυλλιάζει, όπως με ψυλλιάζει που ο υφυπουργός άμυνας Στεφανής, ο κάποτε επιτυχώς φρενάρων τις μεταναστευτικές βάρκες, ασχολείται με άλλα και έξαφνα, ξανάρχισαν τα φουσκωτά να προσεγγίζουν την Λέσβο, ενώ μια νέα στρατοπεδάρα της νήσου, περιμένει, άδεια, κι άλλους εποίκους.

Δηλαδή;

Καθώς σιχαίνομαι τες βραβεύσεις και ντρέπομαι για την βούβα που συνοδεύει τα πανελλήνια fake news που αλωνίζουν την επικράτεια, θεωρώ πως ο πρωθυπουργός, «αδειάζει» τον ανεψιό του, αφήνοντάς τον να εκτίθεται, πρώτα με την Ομόνοια πλατς, έπειτα με τα χρώματα της Γερμανίας και του Βελγίου στον Μεγάλο Περίπατο που οραματίστηκε ο πιτσιρικάς.

Από την άλλη, δεν βλέπω σπουδαία μεταβολή στα φέουδα της Δεξιάς, αυτά τα άκεφα, αινιγματικά φέουδα που περνάνε τώρα φάση εναρμονισμού. Δεν είναι μόνον οι άχρηστοι υφυπουργοί που θα αλλάξουν. Είναι οι άχρηστοι «μη αξιοποιημένοι» (λέγε με «Κρητικοπούλα Όλγα άλλης φυλής») που χτυπούν νευρικά τα δάχτυλα στο φιλιατρό αναμένοντας αναβάσταγα. Ωχ αυτό ήταν κλεμμένο (το φιλιατρό εννοώ).

Μέσα στη μαυροφόρα απελπισιά σου, κωλόγερε, δεν βλέπεις φως;

Βλέπω και παραβλέπω. Η κατάσταση στη Βουλή έχει πολωθεί και οι εκλογές δεν θα την αλλάξουν, παρεκτός και οι γυναίκες του Σύριζα αναλάβουν πρωτοβουλίες, όπως το «κουμούνιο των κυράδων» που συνεδρίασαν σε δύο περιπτώσεις στα χρόνια της Φραγκοκρατίας όταν οι σύζυγοί των πετσοκόφτηκαν αγρίως. Να αναλάβει λοιπόν πρωτοβουλία η κυρία Περιστέρα Μπαζιάνα, να ηγηθεί των γυναικών συτού του παράξενου μορφώματος, να στείλουν οι Συριζαίες κυράδες τους άντρες τους στους κλασικούς θεσμούς των καφενείων και της αναπαραγωγής και να εκτεθούν οι ίδιες στην λαϊκή βούληση, ακριβώς όπως, από το 2007 περίπου έως το 2013, οι γυναίκες αγκάλιασαν τον Σύριζα με θέρμη αλλά και ακαθοδήγητο ενθουσιασμό, αλλά οι αρσενικοί του Χώρου κουκιά έσπερναν, κουκιά μολογούσαν. Ας μείνουν λοιπόν αυτοί ως ψηφοφόροι κι ας υπάρξει κόμμα συριζαίων γυναικών που θα τρομοκρατήσει αλλά και θα ενθουσιάσει κόσμο και κοσμάκη. Όποια συριζαία συγκρίνετε με τον σύντροφό της, μαζεύει ανέτως όλα τα κόκκαλα από την τσόχα και τον αφήνει ξυλάρμενο να ψελλίζει άρες μάρες. Μπέτι Μπλου λοιπόν, μήπως και ξεκολλήσουμε από τους βάλτους.

Αικατερίνα, Ελισσαβέτα, Ντόμνα Βιζβίζη, και ο κατάλογος παραμένει ανοιχτός.

Συγνώμη για το αχτένιστο ύφος και το δήθεν αφρόντιστο των εκφράσεων. Αλλά έχει και η περιπαιχτική, σερπετώδης γραφή τα σερμπέτια της.