H ιδιοκτησία και η διαχείριση των ευθυνών της χώρας μας, το μόνο που με ενδιαφέρει.
Προτείνω ως πολίτης να κληθούν οι κάτοικοι της FYROM, εφ’ οσον επιθυμούν να λέγονται Μακεδόνες, να λάβουν ελληνικό διαβατήριο. Κατ΄απόλυτη προτεραιότητα, οι γηγενείς της Μακεδονίας που εκδιώχτηκαν στην Γιουγκοσλαβία, επειδή πίστεψαν σε μια πλαστή «μακεδονική» πολιτογράφηση.
Η Ελλάδα, όταν δέχτηκε πολιτικούς πρόσφυγες της ταραγμένης περιόδου 1944-1949, δεν τους συμπεριέλαβε στην μεγάλη επιστροφή των αρχών της δεκαετίας του 80. Χιλιάδες οικογένειες χωρίστηκαν, ήθη και έθιμα δυσερμηνεύτηκαν, μια τραγική κατάσταση δημιουργήθηκε και παγιώθηκε.
Καθώς η χώρα μου, έχει δεχτεί μεγάλο αριθμό ξένων υπηκόων στον παρελθόντα και στον παρόντα αιώνα, δεν είναι παρά μόνον την διάθεσή της να υποδεχτεί στην πατρίδα τους, αυτούς που αποξενώθηκαν απ΄αυτήν χωρίς τη βούλησή τους, προκαλώντας αλυτρωτισμό, αδόκητη νοσταλγία και αισθήματα μνησικακίας. Θυμίζω πως και η Βουλγαρία πράττει το ίδιο για κατοίκους της FYROM που αισθάνονται Βούλγαροι. Και εκδίδει διαβατήρια για άτομα που επιθυμούν βουλγαρική και όχι «μακεδονική» υπηκοότητα.
Το να επιστρέψουν στην Μακεδονία οι κάτοικοι της γείτονος χώρας που αισθάνονται Μακεδόνες, μεταθέτει το ζήτημα της Συμφωνίας των Πρεσπών σε διαφορετικό επίπεδο
Μειώνει την σημασία της. Αλλάζει τα δεδομένα. Ακυρώνει πλήθος άρθρων της. Η πρόσκληση της Ελλάδας να δεχτεί πίσω τους Μακεδόνες της, θα προκαλέσει αίτημα αδιαπραγμάτευσής της, από το «δεύτερο μέροςνα».
Διότι, χωρίς να αμφισβητείται η πρόθεσή του να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε, θα καταστήσει το κύριο μέρος της Συμφωνίας, εκ του περισσού και ανενεργό, αφού θα αντιμετωπίζει συρρίκνωση της πληθυσμιακής του βάσης με λογική κατάληξη την αμηχανία που θα προκύψει τους επιμένοντες στην «μακεδονική διπλοτυπία» σε κρίση ταυτότητας, καθ όσον το αυθεντικό θα υπερτερεί πλέον του φαντασιακού και η Ελλάδα με την πράξη της, δεν θα έχει λόγους να αντιτίθεται σε οποιαδήποτε ένταξη σε όποιον φορέα.
Και ο εθνικισμός θα υποστεί στα δύο μέρη μια κοινή ήττα.
Η Συμφωνία των Πρεσπών μπορεί να ακυρωθεί ευθύς, εάν η Ελλάδα αποφασίσει να εκδίδει ελληνικά διαβατήρια στους γηγενείς Μακεδόνες που κατέφυγαν στη νότια Γιουγκοσλαβία στα κρίσιμα χρόνια 1944-1949. Δηλαδή να τροποποιηθούν οι νόμοι επαναπατρισμού. Για να υπάρξει μία και μόνη Μακεδονία, χωρίς να υπάρχει καμία ανάγκη να επινοηθεί και να νομιμοποιηθεί μια δεύτερη.
Με τον τρόπο αυτόν, η γείτων χώρα, θα επανεξετάσει το μέλλον της, καθώς, στερημένη από βουλγαρίζοντες, Αλβανούς που έχουν άλλες πεποιθήσεις και τις οικογένειες των ήδη «βορείων Μακεδόνων» που θα μπορούν να γυρίσουν στην κοιτίδα τους, θα αναθεωρήσει την πολιτική της σε αρκετά ζητήματα.Kαι οι πρόθυμοι μεσάζοντες που μας κατσικώθηκαν, δεν θα βγάλουν φλύκταινες.
