Mε δυσκολία διαβάζω στην πέτρα της Wiki:

Το σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο (ΣΟΑΣ), γνωστό και ως SARS, (αρκτικόλεξο της αγγλικής ονομασίας severe acute respiratory syndrome) είναι ιογενής νόσος του αναπνευστικού συστήματος, ζωονοσικής προέλευσης, η οποία προκαλείται από τον κοροναϊό του SARS. Μια επιδημία του SARS καταγράφηκε από τον Νοέμβριο του 2002 μέχρι τον Ιούλιο του 2003 στη νότια Κίνα. Συνολικά καταγράφηκαν σε 37 χώρες 8.098 περιστατικά και 774 επιβεβαιωμένοι θάνατοι, με τα περισσότερα περιστατικά να παρατηρούνται στην Κίνα και Χονγκ Κονγκ  (θνητότητα 9,6%), σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Τα τελευταία περιστατικά καταγράφηκαν το 2004 και από τότε δεν έχουν αναφερθεί νέα. Το 2017, Κινέζοι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι ο ιός προερχόταν από ρινολοφίδες νυχτερίδες των σπηλαίων της επαρχίας Γιουνάν, με ενδιάμεσο ξενιστή τη μοσχογαλή.

Κι έπειτα, μια βιαστική ματιά στο μονίμως εκτός επικαιρότητας διαδίκτυο:

Κορονοϊός: Πάνω από 7.000 θάνατοι παγκοσμίως [17/03/2020 08:34]

Παρατηρήσεις:

Μεταξύ 2002 και 2004, υπήρχαν fora, νηπιώδη blogs, καθόλου twitter ή facebook, οι έντυπες μορφές ενημέρωσης αντιμετώπιζαν το διαδίκτυο ως περαστική ψιλοανώμαλη αναποδιά. Και τώρα, δέκα φορές περισσότεροι νεκροί απ’ όσο επί sars, ιατρικές ερμηνείες και διαπιστώσεις όλο και περισσότερο να μοιάζουν με ξεκατίνιασμα σεισμολόγων, και τεράστιες παγοκολώνες μαγικής σκέψης παντού: το κινίνο, το κινίνο! Μη πίνετε κεζάπι, είναι για άλλη σωλήνωση! Βγαίνει ο κόσμος στα μπαλκόνια και χειροκροτεί ή τραγουδάει! Στην απαγόρευση της κυκλοφορίας των πολιτών, που υλοποιείται σταδιακά, άρχισαν καβγάδες ανάμεσα στα όργανα καταστολής και σε αντάρτες. Επιστρέφω στις πηγές (ο θεός να τις κάμει). Έχουμε μπροστά μας, διαχρονικώς, μόνον εκτιμήσεις, ανάλογα με το νιονιό και την αγωγή κάθε «σοφού».

Μαλθουσιανισμός:

Κοινωνικοοικονομική θεωρία που διατύπωσε ο Άγγλος θεολόγος και οικονομολόγος Τόμας Μάλθους και σύμφωνα με την οποία ο πληθυσμός τής Γης αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο ενώ η παραγωγή των μέσων διατροφής κατά αριθμητική πρόοδο, γεγονός που επιτάσσει τον έλεγχο τών γεννήσεων και, συνεπώς, την επιβράδυνση των ρυθμών της πληθυσμικής αύξησης.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. γαλλ. malthusianisme, από το όν. τού Άγγλου οικονομολόγου Μάλθους. Η λ. μαρτυρείται από το 1887 στην εφημερίδα Ακρόπολις].

Titbit

Ο πληθυσμός της Αμερικής το 1500 εκτιμάται ανάμεσα στα 50 και 100 εκατομμύρια. Ο προκολομβιανός πληθυσμός της Βόρειας Αμερικής είναι πρακτικά άγνωστος, αφού οι εκτιμήσεις κυμαίνονται από 2 εκατομμύρια μέχρι 18 εκατομμύρια. Οι συναντήσεις μεταξύ Ευρωπαίων εξερευνητών και ιθαγενών πληθυσμών συχνά προκαλούσαν τοπικές επιδημίες με ασυνήθιστα υψηλές θνησιμότητες. Αρχαιολογικά στοιχεία υποδεικνύουν ότι ο θάνατος του 90% περίπου του ιθαγενούς πληθυσμού του Νέου Κόσμου προκλήθηκε από αρρώστιες του Παλαιού Κόσμου όπως η ευλογιά, η ιλαρά και η γρίπη. Με την πάροδο των αιώνων οι Ευρωπαίοι είχαν αναπτύξει ισχυρή ανοσία σε αυτές τις ασθένειες, σε αντίθεση με τους ιθαγενείς.

Πόρισμα αναγνωστικής επιπολαιότητας:

[7000 θάνατοι σημειώθηκαν πριν δυο μέρες, κοντεύουν τη μυριάδα, μεσημεράκι που ξαναγυρίζω την ανέμη]

Ακόμη κι αυτά που εξαγγέλονται ανήκουν στην κατηγορία του «να΄χαμε να λέγαμε». Αναλυτές, θεοτικοί πεσσιμιστές, ούφο, και προσθέστε όποιον χαρακτηρισμό θέλετε, ένα προσδοκούν εύχονται ή διπλώνουν δάχτυλα στην πλάτη: ως δια μαγείας το Κακό να πάψει, ή να απευθυνθεί ο Κύριος Σαβαώθ σε βοσκόπουλο της άνω Νουβίας με την πρόρρηση «ιδού ο Κύριός σου ειμί και αμπλακήματων ελεύθερον σοι αποδίδω, διότι  όρπηξ ξυγχάνεις εύλογος, άνθη και καρπούς φέρουσα» και να τύχει να βρίσκεται εκεί δημοσιογράφος ελληνικής φυλλάδας που διώκεται ποινικώς και να το δημοσιεύσει.

Άλλη ευτυχής απόληξη είναι να ανακαλύψουν ότι το Rotel για το έλκος, η εργκαπυρίνη για τις ισχυαλγίες, ή το πράσινο, ιξώδες Ζαμπούκο που έδιδεν ο ηγουμενεύσας τη μονή Βλαττάδων Παγκράτιος σε νοσούντας, είναι άκρως θεραπευτικά φάρμακα και σε κάνουν σπάηντερμαν με την πρώτη ξουταλιά.

Με αυτά και με άλλα αναμένονται παρατάσεις, αμηχανίαι και μπόλικες θαυματουργικές επεμβάσεις, καθώς και συρράξεις ιατρών, φαρμακοποιών, ου μην αλλά και συνδικαλιστών της Υγείας. Δεν μπορώ εξάλλου να χωνέψω το ενθουσιώδες ύφος του ιατρού μου, την ώρα που εξηγούσε πως είμαι ασθενής που συγκεντρώνει όλες τις προδιαγραφές υψηλού κινδύνου, άνευ παραπομπής στο φλεβικό σύστημα που με βασάνιζε ή σε κάποια Ιερά νόσο που κατά τα φαινόμενα, θα με βασανίσει αργότερα, πρώτα ο Θεός.